วันพุธที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2567

นพ. เหวง โตจิราการ รำลึกอาจารย์หมอ “นพ.บุญยงค์ วงศ์รักมิตร” ที่เคารพอย่างสูง อาจารย์เป็นครูนอกห้องเรียนที่สำคัญยิ่งในชีวิตผมคนหนึ่ง

 




นพ. เหวง โตจิราการ รำลึกอาจารย์หมอ “นพ.บุญยงค์ วงศ์รักมิตร” ที่เคารพอย่างสูง อาจารย์เป็นครูนอกห้องเรียนที่สำคัญยิ่งในชีวิตผมคนหนึ่ง


เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2567 นพ.เหวง โตจิราการ โพสข้อความผ่านเพจเฟสบุ๊ค แสดงความอาลัยต่อการจากไปของ“นพ.บุญยงค์ วงศ์รักมิตร” ระบุว่า รำลึกอาจารย์หมอ “นพ.บุญยงค์ วงศ์รักมิตร” ที่เคารพอย่างสูง อาจารย์เป็นครูนอกห้องเรียนที่สำคัญยิ่งในชีวิตผมคนหนึ่ง


ในระหว่างปิดภาคปีการศึกษา 2517 เพื่อยกระดับชั้นเรียนทางคลินิกจากปีห้าขึ้นปีหกในกลางปี 2517


คณะแพทยศาสตรรพ.รามาธิบดีมีนโยบายทางการศึกษาที่ยอดเยี่ยมอย่างหนึ่งคือให้นักศึกษาแพทย์เลือกไปศึกษางานที่โรงพยาบาลที่นักศึกษาต้องการจะไปศึกษางาน


ผมและเพื่อนอีกสามคนเลือกโรงพยาบาลน่าน เพราะอยู่ไกลปืนเที่ยงมาก กล่าวได้ว่าขาดแคลนเครื่องไม้เครื่งมือที่ทันสมัยเกือบทุกอย่างที่สถาบันการศึกษาทางการแพทย์ที่กทม.มี


แล้วคุณหมอที่นั่นจะให้บริการทางการแพทย์แก่ประชาชนอย่างไร และคุณหมอจะพัฒนาความรู้ทางการแพทย์อย่างไรให้ทันสมัยตลอดเวลา


อย่าลืมนะครับนั่นปี 2517 นะครับ

เครื่องมือสื่อสารที่ทันสมัยที่สุดมีเพียงโทรศัพท์ตั้งโต๊ะที่ใช้นิ้วมือหมุนหมายเลขและ ทีวีตั้งโต๊ะเครื่องใหญ่มากวิทยุเครื่องใหญ่มาก ไม่มีเครือข่ายเนต ไม่มีมือถือเช่นทุกวันนี้


เมื่อไปถึงรพ.ราวเมษา 2517 ผอ.รพ.น่านคืออาจารย์หมอบุญยงค์ วงษ์รักมิตรพร้อมรุ่นพี่อีกสองคนที่ช่วยงาน อาจารย์หมอบุญยงค์อยู่มาให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น


ให้ที่พักที่สดวกสบายไม่ห่างจากเรือนพักคนไข้(วอร์ด)ของรพ. หากมีกรณีฉุกเฉินใช้โทรศัพท์ตามตัวและไปดูคนไข้ได้อย่างทันท่วงที


ภายหลังที่ทำงานอย่างใกล้ชิดผมเรียกขานท่านว่าพี่บุญยงค์


พี่บุญยงค์ให้พวกเราออกโอพีดีกับรุ่นพี่อยู่หลายวันและหากมีผ่าตัด.พี่บุญยงค์ก็จะตามพวกเราเข้าไปสังเกตการณ์ในตอนแรกต่อมาก็ค่อยปล่อยมือให้เข้าร่วมเป็นมือสอง พอทำหลายสิบเคสเข้าก็เริ่มปล่อยมือให้ทำโดยพี่บุญยงค์คอยดูอยู่หรือไม่ก็ให้พี่แพทย์สองคนช่วยดูแทน


เกือบจะทุกเที่ยงพี่บุญยงค์ก็ชวนพวกเราไปกินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารธรรมดาใกล้โรงพยาบาลและก็ชวนคุยเรื่องสนุกสนานไปพลาง


ผ่านไปสัปดาห์แรกพี่บุญยงค์ก็ชวนคุยแต่เป็นเชิงสรุปวิชาการจากความเป็นจริงของคนไข้ที่ให้การรักษาที่ผ่านมา


พี่บุญยงค์สรุปว่าคนไข้โอพีดีส่วนใหญ่ที่นั่นไม่ว่าจะมาด้วยอาการไข้ หรืออาการคล้ายไข้หวัด หรืออาการทางเดินอาหาร ต้องเจาะเลือดหาเชื้อมาลาเรียทุกคน แล้วก็ไม่ผิดหวัง มักจะเจอเชื้อมาลาเรียน่าจะประมาณ 80% ขึ้นไปจึงต้องจ่ายยาฆ่ามาลาเรียร่วมไปกับยาแก้อาการ


นี่คือความจริงทางการแพทย์ครับ ในยุคนั้นชาวบ้นมักจะป่วยด้วยโรคประจำถิ่น ที่น่านวันนั้นส่วนใหญ่เป็นมาลาเรียและก็มีโรคขาดไอโอดินด้วย จึงต้องแนะนำให้คนไข้บริโภคเกลือปรุงอาหารที่มีไอโอดินด้วย


ทางการผ่าตัดส่วนใหญ่ชาวบ้านสตรีจะมาขอรับบริการทำหมัน ในสัปดาห์หลัง ๆ พวกเราได้รับอนุญาตให้ทำหมันหญิงได้หลังจากที่พี่ได้ติดตามผลงานมานับหลายสิบเคส


ในบางครั้งรพ.น่านต้องรับทหารที่รบกับพคท.แล้วบาดเจ็บมาหลายคนพร้อมกันบางคนก็สาหัสอาการหนักมากบางคนก็อาการปานกลางหรือเบา


พี่บุญยงค์ได้สอนทุกคนทั้งพยาบาลทั้งแพทย์ที่ช่วยพี่บุญยงค์อยู่ ให้ทำงานเป็นทีมและช่วยชีวิตทหารได้อย่างทีประสิทธิภาพสูงสุด


พี่บุญยงค์บอกเลยว่าต้องช่วยชีวิตก่อนเป็นเรื่องสำคัญที่สุดอันดับหนึ่ง ดังนั้นต้องแทงน้ำเกลือเข้าเส้นให้ได้อย่างน้อยสองเส้น หากพยายามแทงแล้วไม่สำเร็จต้องผ่าลงไปหาเส้นเลือดดำที่อยู่ตื้นโดยตรงแล้วเปิดเส้นให้ได้เร็วที่สุดใส่น้ำเกลือเพื่อไม่ให้ความดันตกอันจะทำให้หัวใจล้มเหลวหยุดเต้นพร้อมกับเตรียมเลือดที่เข้ากับคนไข้นำมาให้คนไข้โดยเร็วที่สุด


ด้วยวิธีเช่นนี้ทหารมักจะรอดไม่ว่าการบาดเจ็บรุนแรงแค่ไหน


หลังจากนั้นก็แก้ปัญหาไปตามการบาดเจ็บ เช่นทะลุทรวงอก ทะลุท้อง ทะลุกระดูก หรือเข้าโพรงสมอง หรือบาดแผลไฟไหม้ก็ให้น้ำเกลือทำความสะอาดแผลให้ยาปฏิชีวนะ หากคนไข้ไม่ทุเลาก็จะติดต่อหน่วยราชการลำเลียงเข้ากทม.ต่อไป


บ่อยครั้งในการผ่าตัดที่ยากลำบาก


พี่บุญยงค์ก็จะนำตำราผ่าตัดที่ทันสมัยที่สุดมาเปิด แล้วดำเนินการไปตามขั้นตอนที่ตำราเขียนไว้ พี่บุญยงค์บอกว่าตนเข้ากรุงเทพเกือบทุกเดือนเมื่อไม่มีเวรในโรงพยาบาลและต้องไปหาซื้อตำราแพทย์ที่ทันสมัยที่สุดในสาขาวิชาต่าง ๆ โดยเฉพาะทางด้านศัลยกรรมทุกครั้ง


พี่บุญยงค์ได้บ่มเพาะให้การศึกษาทั้งทฤษฎีและปฏิบัติทางการแพทย์ในฐานะที่เป็นแพทย์ในพื้นที่ไกลปืนเที่ยงมากได้อย่างอุดมสมบูรณ์


ขอบคุณพี่บุญยงค์เป็นอย่างสูงในวิชาความรู้และแบบฉบับของอาจารย์แพทย์และแพทย์ผู้อุทิศตนให้กับประชาชนในพื้นที่ห่างไกลอย่างสุดชีวิตจิตใจ


ระลึกถึงพี่บุญยงค์ตลอดมาและตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่


สำหรับนายแพทย์บุญยงค์ วงศ์รักมิตร วัย 91 ปี หมอนักพัฒนา อดีตผู้อำนวยการโรงพยาบาลน่าน ถึงแก่อนิจกรรม โดยกำหนดการบำเพ็ญกุศลและฌาปนกิจ

ณ ศาลาวัดภูมินทร์ อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2567

พิธีรดน้ำศพ เวลา 13.00 น.


วันที่ 14-18 ตุลาคม พ.ศ.2567

แสดงพระธรรมเทศนา และพิธีสวดพระอภิธรรม เวลา 19.30 น.


วันที่19 ตุลาคม พ.ศ.2567

พิธีฌาปนกิจ เวลา13.00 น.


ณ ฌาปนสถานลอมเชียงของ อ.เมืองน่าน จ.น่าน


"ขออนุญาตงดรับพวงหรีด "


ร่วมบริจาคทำบุญมอบให้องค์กรสาธารณกุศล

ชื่อบัญชี : บุญญนิตย์ วงศ์รักมิตร

บมจ.ธนาคารกรุงศรีอยุธยา

เลขที่บัญชี : 411-1-060405

พร้อมเพย์ : 085-0367401

 

#UDDnews #ยูดีดีนิวส์