จม.จากเรือนจำ“อานนท์” เขียนถึง เพลง “กำลังใจ” ..เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล…” บอกเคยฟัง ร้องได้ตั้งแต่เด็ก ๆ แต่พอกลับมาฟังใน “คุก” มันกลับทำให้น้ำตาซึมอย่างไม่รู้ตัว
วันนี้ (27 ต.ค. 68) เพจอานนท์ นำภา โพสข้อความจดหมายฉบับวันที่ 24 ต.ค. 68 ใจความว่า
“ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึงและคอยห่วงใย ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน…”
ทำไมเพลงที่ถ้อยคำไม่ยากอะไร ไม่สูงอะไร โคตรจะธรรมดาสามัญ ทำนองง่าย ๆ คอร์สง่าย ๆ แต่พอได้ยินในที่แห่งนี้ มันจึงมีความหมายอย่างนี้ ไพเราะได้ถึงเพียงนี้ ผมไม่แน่ใจว่า “วงโฮป” เขียนเพลงนี้ในบริบทอะไร ซึ่งเอาเข้าจริงเพลง “กำลังใจ” เราก็เคยฟังมาตั้งแต่เด็กๆ ร้องได้ตั้งแต่เด็กๆ แต่พอกลับมาฟังใน “คุก” มันกลับทำให้น้ำตาซึมอย่างไม่รู้ตัว
“ในวันที่โลกร้าง- ความหวังให้วาด มันขาดมันหายใครจะช่วยเติม เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล…”
“หนทางไกล” มันช่างเป็นหนทางที่ยาวไกล
ในทุกๆเช้าพี่สุเทพ จะเข้ามากดไลค์รูปเจ้าปราณเจ้าขาลในเฟซบุ๊ก เป็นมิตรสหายทางเฟซบุ๊ก เป็นหนึ่งในศิลปินเพื่อชีวิตที่เหลืออยู่ไม่กี่คนที่ยืนข้างคนรุ่นใหม่ ถึงตอนนี้เชื่อว่าพี่สุเทพก็ยังคงเป็นกำลังใจให้การต่อสู้ของพวกเราบนสรวงสวรรค์ คอยเป็น “ดั่งหยาดฝน บนฟากฟ้าไกล ที่หยาดรินสู่พื้นดินแห้งผาก”
แด่พี่สุเทพ วงโฮป
อานนท์ นำภา
24 ต.ค. 68
สำหรับอานนท์ นำภา ตั้งแต่วันที่ 26 กันยายน 2566 จนถึงปัจจุบันอานนท์ยังถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ด้วยโทษจำคุกในคดีมาตรา 112 และคดีต่าง ๆ ที่ยังไม่สิ้นสุดรวมกันถึง 26 ปี 77 เดือน 20 วัน หรือประมาณ 29 ปี 1 เดือนเศษ
