จม.จากเรือนจำ“อานนท์” เขียน เมื่อโลกสมัยใหม่ล้อมโลกเก่าอันคร่ำครึ “ความพยามด้วยเรี่ยวแรงท้ายสุดเพื่อมิให้ “สังคมใหม่” ก่อเกิด ส่งผลให้เป็นแรงกระเพื่อม เป็นแรงกระเพื่อมครั้งท้าย ๆ ทุกคนย่อมรู้ว่าเรื่องราวจะจบอย่างไร”
วันนี้ (23 ต.ค. 68) เพจอานนท์ นำภา โพสข้อความจดหมาย ฉบับวันที่ 21 ต.ค. 68 ใจความว่า
21 ตุลาคม 2568 ปลายฝนต้นหนาว หลายๆอย่างเริ่มต้นและหลายอย่างกำลังสิ้นสุดลง เมื่อโลกสมัยใหม่ล้อมโลกเก่าอันคร่ำครึ ความพยามด้วยเรี่ยวแรงท้ายสุดเพื่อมิให้ “สังคมใหม่” ก่อเกิด ส่งผลให้เป็นแรงกระเพื่อม เป็นแรงกระเพื่อมครั้งท้าย ๆ ทุกคนย่อมรู้ว่าเรื่องราวจะจบอย่างไร บางสิ่งอาจหลงเหลือไว้เพียงเรื่องเล่า ร่องรอยในหนังสือประวัติศาสตร์ หรืออาจจางหายไปเช่นชื่อของชาวบ้านที่ร่วมรบในสงครามนับครั้งไม่ถ้วน สิ่งที่ก่อเกิดความจริงมันจะถูกหว่านเหมือนเมล็ดพันธุ์บนผืนดินมาสักพักแล้ว จากต้นสู่ต้นจนเป็นผืนป่า การขังต้นไม้ไว้ในผืนป่าจึงเป็นเรื่องราวที่ตลกยิ่ง
เมื่อถึงต้นฤดูหนาว หากอยู่ข้างนอกคงต้องวางแผนขึ้นเหนือเพื่อไปโอบกอดอากาศหนาว ลมหนาว และวางแผนเยี่ยมเยือนมิตรสหายแล้ว หากแต่ขณะนี้ต้องถูกจองจำ สิ่งที่ต้องตระเตรียมคือเสื้อกันหนาว ซึ่งต้องรอให้ญาติสั่งซื้อเท่านั้น มันเป็นเสื้อแขนยาวบาง ๆ ที่ไม่อุ่นเท่าไหร่แต่ในภาวะเช่นนี้ การมีเสื้อแขนยาวสักตัวย่อมดีกว่าไม่มี อีกอย่างที่ต้องเตรียมคือร่างกายในนี้ต้องเตรียมร่างกายให้แข็งแรงไว้ต่อสู้กับภาวะไข้หวัดระบาด ในทุกๆปีเราไม่อาจเลี่ยงภาวะนี้ได้ ทำได้เพียงทำใจและเดินไปกับมัน พยุงรักษาร่างกายให้บาดเจ็บน้อยที่สุด
ฝากซื้อเสื้อแขนยาวให้นักโทษการเมืองทุกคนด้วย คนละตัวก็ยังดี แล้วเราจะผ่านฤดูหนาวนี้ไปด้วยกัน
รักและคิดถึงทุกคน
อานนท์ นำภา
สำหรับอานนท์ นำภา ตั้งแต่วันที่ 26 กันยายน 2566 จนถึงปัจจุบันอานนท์ยังถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ด้วยโทษจำคุกในคดีมาตรา 112 และคดีต่าง ๆ ที่ยังไม่สิ้นสุดรวมกันถึง 26 ปี 77 เดือน 20 วัน หรือประมาณ 29 ปี 1 เดือนเศษ
