ครูประทีป อึ้งทรงธรรม ฮาตะ : หัวใจของประชาชนผู้รักประชาธิปไตย ยังยืนหยัดต่ออุดมการณ์ไม่สูญสิ้นและจะสืบทอดกันต่อไป

ครูประทีป อึ้งทรงธรรม ฮาตะ : หัวใจของประชาชนผู้รักประชาธิปไตย ยังยืนหยัดต่ออุดมการณ์ไม่สูญสิ้นและจะสืบทอดกันต่อไป

#18ปีนวมทองไพรวัลย์

ณ สดมภ์นุสรณ์ ลานนวมทองไพรวัลย์

หน้า สำนักงานใหญ่ หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ

เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2567

สวัสดีพี่น้องที่รักประชาธิปไตยทุกท่านค่ะ สวัสดีค่ะ และดิฉันเชื่อว่าวันนี้นะคะ ดวงวิญญาณของคุณลุงนวมทอง ไพรวัลย์ ท่านก็คงรับรู้และปลื้มปิติที่ได้เห็นพวกเรายังระลึกถึงท่าน ยังมาร่วมสดุดีวีรกรรมของสามัญชนที่ขับรถแท็กซี่ชนรถถังด้วยหัวใจของท่านที่เด็ดเดี่ยวและกล้าหาญ และเราเอง คุณหมอสันต์ คุณหมอเหวง อ.ธิดา และดิฉัน ได้ไปเยี่ยมท่านที่โรงพยาบาล ท่านได้พูดอย่างหนักแน่นว่า ท่านทำไปด้วยความรู้สึกที่เห็นว่าประเทศไทยทำไมมันจะหลุดพ้นจากอำนาจของเผด็จการ อำนาจของบรรดาผู้ที่ถือปืนขับรถถัง ดังนั้นท่านเชื่อว่าพลังของประชาชนตัวเล็กตัวน้อยนี่แหละเป็นพลังที่สำคัญ ที่จะหยุดยั้งการปฏิวัติรัฐประหาร ท่านจึงตัดสินใจดำเนินการ

ท่านกะว่าจะให้เสียชีวิตตรงนั้นนะคะ ข่าวแพร่ไปทั่วโลก ข่าวกระจายไปทุกหนทุกแห่งในเรื่องวีรกรรมของท่าน แต่ก็มีคนที่อยู่ในอำนาจได้มาดูถูกเหยียดหยาม จึงทำให้ท่านเกิดความรู้สึกว่า จิตใจของท่านถูกบิดเบือนเจตนารมณ์ ดังนั้นท่านจึงมาทำวีรกรรมสร้างประวัติศาสตร์ของสามัญชนขึ้น ณ จุดนี้ สะพานแห่งนี้ และพวกเราที่มาวันนี้เราก็มายืนหยัดและเห็นด้วยว่า สิ่งที่ท่านทำ ท่านทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ มีความกล้าหาญ มีอุดมการณ์อันสูงส่ง เราเห็นว่า อย่างดิฉันเองและ 3 ท่านข้างหน้านี้ (คุณหมอสันต์-คุณหมอเหวง-อ.ธิดา) ก็อายุมากแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะหมดไฟกัน เพียงแต่เราต้องการที่จะให้เห็นว่ามีเยาวชน มีคนหนุ่มสาว มีคนรุ่นใหม่ มีคนที่มีอุดมการณ์ มาสานต่อว่าเมื่อไหร่ประเทศไทยจะหมดการปฏิวัติรัฐประหารเสียที? เมื่อไหร่คะ เมื่อไหร่ ๆ ๆ ๆ

แม้นว่าเผด็จการผ่านมา 18 ปี....18 ปีของการต่อสู้ที่พวกเราหลายคน หลายรูปแบบการต่อสู้หลากหลาย จนนำมาซึ่งการแก้ไขไปในรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นรัฐธรรมนูญที่มีหลักการปี 40 ถูกปฏิวัติอีก ฉีกรัฐธรรมนูญอีก มาจนถึงรัฐธรรมนูญที่มันห่วยแตกที่สุด แก้ยากที่สุด คือรัฐธรรมนูญปี 60 เหมือนกับเราก้าวไปข้างหน้า ถูกถึงถอยกลับมา ก้าวไปข้างหน้า ก็พยายามสู้กันไปข้างหน้า ถอยกลับมาอีก  ดังนั้น การต่อสู้ของเรายังต้องไปอีกยาวไกลเพื่อจะหยุดยั้งการปฏิวัติรัฐประหารของผู้มีอำนาจอยู่เหนือประชาชน

ดิฉันเองต้องยกย่องบุคคลทั้งสามท่าน โดยเฉพาะ อ.ธิดา, คุณหมอเหวง ซึ่งท่านใช้ชีวิตของท่านทั้งชีวิตในการที่จะเสริมสร้างระบอบประชาธิปไตย ท่านเข้าป่าในปี 2518 หลังจากที่มีการปราบปรามประชาชน ท่านก็เข้าไปต่อสู้ด้วยอุดมการณ์ของท่าน ออกจากป่าแล้ว ท่านก็ยังออกมาต่อสู้ ตั้ง “สมาพันธ์ประชาธิปไตย” ในช่วงที่มีการรัฐประหารของ “สุจินดา คราประยูร” ปี 2535 จนการปฏิวัติครั้งนั้นต้องหยุดลงเพราะว่าประชาชนออกมาต่อสู้ แล้วเราต้องนึกถึงอีกท่านหนึ่งก็คือ คุณฉลาด วรฉัตร ที่ออกมาต่อสู้ในช่วยปี 2535 มาอดข้าว ท่านก็โดนดูถูกเหยียดหยาม แต่หลายคนก็เข้ามาช่วยกัน ทำให้จิตวิญญาณของการต่อสู้ประชาธิปไตยยังสืบทอดอยู่ “อ.ธิดา-คุณหมอเหวง-คุณหมอสันต์” ก็เป็นหัวหอกที่สำคัญ ร่วมกับคุณฉลาด และในช่วงนั้นก็ขอเอ่ยชื่อ คุณจำลอง ศรีเมือง ซึ่งตอนหลังท่านก็มาเปลี่ยนความคิดไป จุดยืนเปลี่ยนไป ซึ่งเราก็ไม่ว่ากัน เพราะว่าเส้นทางในเรื่องของการต่อสู้ประชาธิปไตยนี้ คนที่มีจุดยืนหนักแน่น เหนียวแน่น รักษาอุดมการณ์ ก็ยังเดินต่อ บางคนอาจจะเดินหลงไป เราก็พยายามเรียกกลับมา เมื่อเรียกกลับมาไม่ได้ เราก็ต้องปล่อยไป แต่เราก็ยังมุ่งมั่นที่จะเดินต่อ

และเมื่อสักครู่ คุณหมอเหวงพูดถึง “กรณีตากใบ” ที่เกิดการสูญเสียถึง 87 ชีวิต ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ควรจะได้รับการปฏิบัติอย่างนั้น ในช่วงนั้นดิฉันเองเป็นสมาชิกวุฒิสภา ได้ลงไปหลังจากเกิดเหตุ 3 วัน เพื่อไปเยี่ยมผู้คนที่ถูกขนซ้อน ๆ ๆ ๆ กัน แล้วไปจอดรอใช้ระยะเวลาจากตากใบมาอีกไม่กี่กิโล แต่ต้องอยู่ในรถของทหาร 7-8 ชม. โดยสภาพที่ซ้อน ๆ กัน แล้วอากาศมีน้อยนิดในการหายใจ และผู้คนก็ถูกอบอยู่ในนั้น คนที่รอดชีวิต ดิฉันไปที่โรงพยาบาล บางคนยังอายุไม่มาก บางคนก็ยังไม่ถึง 20 บางคนก็ 20 กว่า เท้าบวม ขาบวม บางคนตาก็แดงบวมออกมาเหมือนจะถล่นออกมา บวมมากเพราะเลือดไปคั่งอยู่ คนที่เสียชีวิต ดิฉันเข้าไปที่ค่ายทหารโดยใช้ความเป็น สว. ไปเห็นศพที่เรียงรายอยู่ ญาติก็มารอรับศพ นั่งร้องไห้น้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด เมื่อเขาเห็นศพของคนที่เป็นครอบครัว เป็นคนที่รักของเขานอนเรียงราย 70 กว่าชีวิต เราก็เศร้าใจ แล้วก็เข้าไปดูในพื้นที่ที่เขากักกันในค่ายทหาร เห็นเด็กเยาวชนอายุ 14-15 และ อายุ 13 น้อยที่สุด ดิฉันบอกว่าอย่างนี้ไม่ได้ ขังเด็กอย่างนี้ไม่ได้ คุณต้องส่งเด็กกลับคืนอ้อมอกของพ่อแม่เขาโดยด่วน ได้สั่งกับทหารไป ตอนนั้นมีคณะกรรมาธิการ อ.ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ คงจำได้ ท่านเป็นหัวหน้าคณะไป กับอ.เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง แล้วเราก็ไปกันเป็นคณะ ได้ไปคุยกับทหารว่าคุณต้องปล่อยเด็กต่ำกว่า 18 โดยด่วน

แล้วก็ได้กลับมา ได้มีการพูดคุยกัน แต่อย่างว่านะคะ ในสภาฯ ถึงแม้นว่าเราจะมาสมาชิกที่มาจากการเลือกตั้งในช่วงนั้น ไม่ใช่ลากตั้งนะ หรือไม่ใช่มีการแบบหมกเม็ดกัน ในปี 43 แต่อำนาจที่แท้จริงของประชาชนที่มีการเลือกตั้งสว.เข้าไป แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าไปทำให้กติกาการแก้ไขกฎหมายที่จะทำให้ทหารที่เข่นฆ่าประชาชน ทำให้เกิดการทำร้ายประชาชน ติดคุกและได้รับการลงโทษ “ตากใบ” ก็เช่นกัน เพิ่งหมดระยะเวลาไป 20 ปีของอายุความทางกฎหมาย ดิฉันเชื่อว่ากระบวนการผู้ที่เรียกร้องความยุติธรรมจะต้องนำ 7 คนที่เป็นข้าราชการและเป็นผู้ที่มีอำนาจในการดูแลสถานการณ์ในช่วงนั้นกลับเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมให้ได้ นำเข้ามาลงโทษให้ได้ ดิฉันมีความเชื่อมั่นอย่างนั้น

และในวันนี้ ถึงแม้นว่าพวกเราจะไม่ได้มากันมากมาย แต่ว่าแต่ละคนเป็นตัวแทนของกลุ่มต่าง ๆ ดิฉันเชื่อมั่นว่าถ้าทุกครั้งที่มีการรวมตัวกันเรียกร้องความเป็นธรรม แล้วมีประชาชนเข้ามาร่วมกันเป็นสัญญาณที่บอกว่า “หัวใจของประชาชนผู้รักประชาธิปไตย ยังยืนหยัดต่ออุดมการณ์ไม่สูญสิ้นและจะสืบทอดกันต่อไป” ขอบพระคุณมากค่ะ

#UDDnews #ยูดีดีนิวส์ #นวมทองไพรวัลย์ #ต่อต้านรัฐประหาร #แท็กซี่ชนรถถัง