จม.จากเรือนจำ “อานนท์” เขียน ในสังคมไทยเรา เข็มนาฬิกาก็กำลังเดินอย่างช้าๆ เดินไปข้างหน้าอย่างชัดเจน แม้มีคนพยายามจะหมุนเข็มนาฬิกาไปข้างหลัง แต่สุดท้ายมันก็จะหมุนไปข้างหน้าอยู่ดี
วันนี้ (23 ธันวาคม 2568) เพจเฟซบุ๊ค อานนท์ นำภา เผยแพร่ข้อความในจดหมายฉบับลงวันที่ 16 ธันวาคม 2568 ใจความว่า
ลมอ่อน..แดดอุ่น ความสุขเล็กๆน้อยๆที่มีตามธรรมชาติของหน้าหนาวในเรือนจำ การได้เดินกลางสนามให้ลมอ่อนๆ พัดผ่านผิวกายกลางแดดอ่อนๆ แล้วคิดถึงใครสักคนเป็นสุขยิ่งนัก
ทุกโมงยามผู้คนล้วนเดินไปข้างหน้าตามเข็มนาฬิกา อาจมีบ้างที่อยากเดินถอยหลัง และมีบางครั้งที่ก้าวถอยหลัง แต่กระนั้นเข็มนาฬิกาจะนำพาผู้คนให้เดินไปข้างหน้าอยู่ดี เป็นการเดินไปเผชิญกับสัจธรรม สัจธรรมที่ว่าไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ดังบทกวีของคุณวิสา คัญทัพ ที่เขียนไว้ว่า “ ไม่มีอำนาจใดในโลกหล้า ผู้ปกครองต่างมาแล้วสาบสูญ…” นี่เป็นสัจธรรมประการสำคัญที่เปลี่ยนการเมืองการปกครองของโลกจากการสืบไม่รู้สิ้นมาสู่การจำกัดระยะเวลาโดยฉันทามติของประชาชน
ในหนังซีรี่ย์เรื่อง Tempest แม้ไม่ได้พูดถึงระบอบการปกครองโดยตรง แต่หากมองในแง่รัฐศาสตร์ ประเทศที่ตัวละครดำเนินเรื่องอยู่ มีความแตกต่างกันในรูปแบบการปกครองรวมทั้งประวัติศาสตร์การเมืองการปกครองที่น่าสนใจอย่างชัดเจน ทำให้ระหว่างดูซีรี่ส์ไปก็พลอยคิดถึงประวัติศาสตร์การเมืองไปด้วย ทำให้เกิดความคิดที่กว้างและลึกกว่าที่หนังดำเนินเรื่องไป
ในสังคมไทยเรา เข็มนาฬิกาก็กำลังเดินอย่างช้าๆ เดินไปข้างหน้าอย่างชัดเจน แม้มีคนพยายามจะหมุนเข็มนาฬิกาไปข้างหลัง แต่สุดท้ายมันก็จะหมุนไปข้างหน้าอยู่ดี
ฟังเสียงของนาฬิกาสิ!
อานนท์ นำภา
16 ธ.ค. 68
สำหรับอานนท์ยังถูกขังระหว่างอุทธรณ์อยู่ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ตั้งแต่วันที่ 26 ก.ย. 2566 ระยะเวลา 2 ปีกว่าแล้ว หลังศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาในคดี ม.112 จำนวน 10 คดี และโทษจำคุกในคดีต่าง ๆ ที่ยังไม่สิ้นสุดรวมกัน 26 ปี 37 เดือน 20 วัน หรือประมาณ 29 ปี 1 เดือนเศษ
