งานไว้อาลัย
#วัฒน์วรรลยางกูร
“รินลดา”
ตัวแทนพยาบาลอาสา FAV53
: อาลัย “วัฒน์ วรรลยางกูร”
เด็กชายเกษกนกและเด็กหญิงบุญเย็น
บทกลอนโดย วัฒน์ วรรลยางกูร เขียนเมื่อปี 2519
ฉันเกิดมาเป็นเด็กดี
โตขึ้นจะเป็นคนดี
พ่อแม่คอยดูแลฉัน
ทุกวันฉันสบายดี
แก้มยุ้ยท้องยุ้ยพุงปลิ้น
ฉันกินแต่ของดีดี
กินหมูเห็ดเป็ดไก่
กินไข่โปรตีนมากดี
เวลาจะนอนก็ดี
เวลาจะเล่นก็ดี
เวลาจะยืนก็ดี
เวลาจะขี้
ขี้ส้วมหินอ่อนสวยดี
ฉันเรียนโรงเรียนหลังใหญ่
แล้วต่อมหา'ลัยชั้นดี
ความหวังของเกตุกนก
คือเป็นนายกรัฐมนตรี
ฉันเกิดเป็นลูกชาวนา
พ่อแม่ทำนาเก่งดี
ปลูกข้าวตรากตำดำไถ
เหงื่อไหลตัวดำทั้งปี
ตัวฉันพุงโลก้นแป้ว
กินกลอยกินแห้วที่มี
กินหอยกินปูกินปลา
กินเลวกว่าหมาผู้ดี
เวลาหน้าหนาวขมขื่น
ผ้าห่มสักผืนไม่มี
ยามนอนต้องนอนขดจ๋อ
ตอนนั่งตัวงอเต็มที
เวลาจะยืนขาสั่น
ก็แรงมันไม่ค่อยมี
เรียนที่ศาลาวัดหลังคาโหว่
โกโรโกโสบัดสี
โตขึ้นจะเป็นชาวนา
ฉันคงหมดนามีหนี้
อนาคตของเด็กหญิงบุญเย็น
อาจจะต้องไปเป็นโสเภณี
ดิฉัน
น.ส.รินลดา ดาทุมมา เป็นอาสาเยาวชนอายุ 20 ปี
และเป็นตัวแทนของหน่วยปฐมพยาบาล FAV53 ขอฝากบทกลอนของคุณวัฒน์
ที่เขียนเมื่อตอนปี 2519 จนถึงปี 2565
มากกว่า 50 กว่าปีมาแล้ว ความเหลื่อมล้ำ การศึกษา
ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปเลย ดิฉันหวังว่าทุกคนในที่นี้จะร่วมกันต่อสู้ ร่วมไว้อาลัยและสดุดีต่อ
“วัฒน์ วรรลยางกูร” ขอบคุณค่ะ
#UDDnews #ยูดีดีนิวส์
