ศรัณย์ สัชชานนท์ สภานักศึกษา ม.ธรรมศาสตร์ : อาลัย “วัฒน์ วรรลยางกูร”

 

งานไว้อาลัย #วัฒน์วรรลยางกูร

ศรัณย์ สัชชานนท์ สภานักศึกษา ม.ธรรมศาสตร์ : อาลัย “วัฒน์ วรรลยางกูร”

สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมศรัณย์ สัชชานนท์ ตัวแทนจากสภานักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

วันนี้ เนื่องในโอกาสที่เรารำลึกถึงคุณวัฒน์ วรรลยางกูร กวีผู้จากไป นักเขียนผู้ต่อต้านเผด็จการทรราชย์จนวาระสุดท้ายของชีวิต ผมได้แต่งบทกลอนเพื่อเป็นที่ระลึกถึงสหายร้อย เชิญรับฟัง ณ ที่นี้ครับ

หนึ่งวิหคโผผินบินละล่อง

สู่ครรลองดั่งใจปรารถนา

เพื่อเติมเต็มปณิธานแห่งวิญญา

อันแกร่งกล้าดุจผาแห่งภูพาน

แล้วจึงได้บรรเลงเพลงกวี

แห่งเสรีแด่ผองชนได้ขับขาน

ประสานเสียงดังกึกก้องชัชวาน

เป็นสะพานสู่กลางจิตใจคน

สยายปีกทายท้าทรราช

แล้วประกาศให้ทั่วทุกแห่งหน

วิหคนี้ได้ยืนหยัดและอดทน

จนถึงคราประชาชนบรรลุชัย

คนคือคนเท่ากันทุกชนชั้น

คือความฝันที่วิหคยึดมั่นไว้

คนคือคนไร้สูงต่ำเหนือผู้ใด

เสมอภาคสถิตไซ้รกลางใจคน

ณ วันนี้วิหคนั้นบินลาแล้ว

แต่ไม่แคล้วทิ้งปณิธานไว้ทุกแห่งหน

อุดมการณ์ “วัฒน์ วรรลยางกูร” ดั่งสายชล

ไหลท่วมท้นตราบจนชีวาวาย

ในฐานะที่ผมเป็นนักศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ที่ได้ร่วมรำลึกเหตุการณ์เดือนตุลามาตลอด 3 ปี ตั้งแต่เข้ารั้วมหาวิทยาลัยมานะครับ งานเขียนของคุณวัฒน์ วรรลยางกูร บทเพลงของคุณวัฒน์ วรรลยางกูร ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามีอิทธิพลต่อจิตใจ ต่อความอยากต่อสู้ ความกระหายต่อเสรีภาพ ความกระหายความเสมอภาคเพื่อประชาชนของนักศึกษาอย่างเรา ๆ “สหายร้อย” จึงนับว่าเป็นผู้ที่มีคุณูปการอันใหญ่หลวงต่อนักศึกษาธรรมศาสตร์ ต่อนักศึกษาที่ใฝ่หาความเป็นคนเท่ากัน ในประเทศที่เผด็จการทรราชเถลิงอำนาจอยู่ ณ ที่นี้

สำหรับผม “สหายร้อย” หรือคุณวัฒน์ ก็เหมือนกับนกพิราบ เหมือนกับวิหคตัวหนึ่งที่สยายปีกบินไปอย่างเสรีตามใจตน ไม่ยอมอยู่ใต้ผู้ใด บินล่องไปตามความฝัน บินล่องไปตามเสียงเพลงและบทกวีที่ตัวเองได้รังสรรค์ขึ้นมา บทกวีและบทเพลงเหล่านี้จะกลายเป็นแรงบันดาลใจ จะกลายเป็นสิ่งที่เติมเต็มความฝันให้อนุชนคนรุ่นหลัง ให้เยาวชนได้ติดตาม ได้ศึกษา และได้รับแรงบันดาลใจเพื่อการปฏิวัติสังคมต่อไป 

ขอไว้อาลัยคุณวัฒน์ วรรลยางกูร มา ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ

#UDDnews #ยูดีดีนิวส์