นพ.เหวง
โตจิราการ โพสต์เฟซบุ๊ค :
ในวาระครบรอบ #9ปีรัฐประหาร
ผมเป็นผู้รับผิดชอบเวทีอักษะ
ในวันยึดอำนาจ 22
พ.ค. 57
ผมทราบจากทีวีว่า
ประยุทธ์ประกาศยึดอำนาจ ผมรีบวิ่งไปเต็นท์นักข่าว เพื่อแถลงต่อต้านการยึดอำนาจ ยังไม่ทันถึงเต็นท์
เสียงปืนดังสนั่นนับร้อย ๆ นัด ดังมาจากทางถนนเลียบคลองทวีวัฒนา ผมก็ยังวิ่งไปทิศเสียงปืน
เพื่อจะไปบอกทหารให้หยุดยิง เพราะคนเสื้อแดงไม่มีอาวุธปืนและอาวุธอื่น ๆ เลย และมุ่งมั่นสันติวิธีเท่านั้น
แต่ผู้หวังดีบอกว่าห้ามไป
เพราะมันฆ่าทิ้งแน่นอนไม่มีประโยชน์ ผมเลยหันกลับวิ่งไปบันไดเวที เพื่อบอกให้ประชาชนที่เหลือจำนวนกว่าพันกลับบ้าน
ทหารกรูกันเข้ามาจำนวนหลายสิบ พร้อม M16 จ่อพร้อมยิงประปรายวิ่งเข้ามา
ผมบอกพวกเขาว่า ผมจะไปบอกให้ประชาชนกลับบ้าน พวกทหารประชิดจะจับผม แต่ผู้พันบอกให้ปล่อยผมขึ้นเวที เมื่อขึ้นเวที ผมพุ่งเข้าไปหาไมค์ ทหารตะครุบไมค์ก่อนผม ผมยื้อยุดฉุดกระชากกับทหารและตะโกนบอกทหารว่าอย่ายิง ๆ ๆ อย่าพุ่งปลายกระบอกปืนไปหาประชาชน เพราะพวกเราไม่มีปืนไม่มีอาวุธ
ผมขอไมค์เพื่อบอกประชาชนกลับบ้าน ผู้พันเข้าใจและยอมให้ไมค์ผมผมจึงบอกประชาชนว่า ขอให้กลับบ้านกันเถอะครับ ทหารยึดครองพื้นที่ทั้งหมดพร้อมอาวุธสงครามจำนวนมากแล้ว และขอให้ทหารทุกคนอย่ายิง ๆ ๆ ๆ อย่าเอา M16 จ่อใส่ประชาชน แต่ทหารไม่ยอมทำตาม ผมจึงบอกให้ผู้พัน สั่งทหารเอาปืนลง ไม่งั้นจะเกิดเหตุยิงประชาชนตาย ผู้พันเข้าใจ จึงสั่งให้ทหารทุกคนลดอาวุธลง และห้ามทำร้ายประชาชน
หลังจากนั้น ทหารก็เอาผมไปขังครับ ขังครับ ไม่ใช่ควบคุมตัว ที่คุกทหารมทบ.11 ที่เล่าขานกันว่าขังนักโทษทหารที่มีโทษหนัก เป็นคุกใกล้คอกหมูของเกษตรกรเลี้ยงหมูชาวนครปฐมจำนวนมาก ผมก็เลยต้องหายใจเอาขี้หมูเข้าปอดประมาณร่วมอาทิตย์
ในวันยึดอำนาจ
มีประชาชนบริเวณใกล้เคียงประมาณ 3000 - 4,000 คน กำลังลงจากรถบัสภายในวัดพุทธมณฑลและเตรียมเข้าพื้นที่ถนนอักษะ
เมื่อพวกเขาเห็นสถานการณ์เปลี่ยนแปลงสิ้นเชิง พวกเขาจึงเดินทางกลับบ้าน
บทเรียนที่สำคัญที่สุดของประเทศนี้ก็คือ
หากคณะทหารที่ยึดอำนาจสำเร็จ ไม่ถูกนำตัวไปลงโทษตามประมวลอาญา มาตรา 113 ในความผิดฐานกบฏมีโทษจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิตสักหนึ่งคนหรือหนึ่งคณะ
พวกอนุรักษ์จารีตอำนาจนิยมก็จะย่ามใจ ทำการยึดอำนาจตลอดไปชั่วกัลปาวสาน เพราะเมื่อชนะพวกเขาเป็นรัฏฐาธิปัตย์ครองอำนาจ
ปกครองประเทศตามอำเภอใจคอรัปชั่นโกงกินกันสบายใจเฉิบและเขียนรัฐธรรมนูญฉบับเผด็จการทำประชามติกำมะลอสืบทอดการเป็นประเทศประชาธิปไตยปลอม
ๆ เผด็จการจริงๆไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ต้องนำตัวคณะรัฐประหารที่ชนะ สองชุดที่ยังคงมีชีวิตอยู่ คือชุดคมช. คปค. และชุดคสช. มารับโทษตามประมวลอาญา มาตรา113 ฐานกบฏ คือจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิตให้ได้ การยึดอำนาจจึงจะยุติได้โดยสิ้นเชิงในประเทศนี้
การไปเขียนไว้ในรัฐธรรมนูญว่ายึดอำนายรัฐประหาร
ออกพรก.นิรโทษกรรมไม่ได้นั้น ไม่มีประโยชน์ ไร้ค่าสิ้นเชิง เพราะรัฐธรรมนูญ 2517
ได้เขียนไว้แล้ว
แต่พวกทรราชย์ก็ก่อกรณี
6ตุลา19 ทำรัฐประหาร ยึดอำนาจ ฉีกรัฐธรรมนูญ 2517 ทิ้งอย่างสะใจ หลังจากนั้นก็มีการยึดอำนาจรัฐประหารต่อ
ๆ กันมาอีก 5 ครั้ง
พวกเราจะทำอย่างไรดีครับ?
