ธิดา ถาวรเศรษฐ : นายกฯ ประยุทธ์...ถอยจริงหรือ?

ธิดา ถาวรเศรษฐ : นายกฯ ประยุทธ์...ถอยจริงหรือ?

 

22 ต.ค. 63 อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ ได้กล่าวในการทำเฟสบุ๊คไลฟ์ทางแฟนเพจ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ และทางยูทูปไลฟ์ ช่อง UDD news Thailand โดยกล่าวว่า หลายคนอาจจะยังไม่หายเหนื่อยกับการติดตามสถานการณ์ชุมนุมที่บ้าน ไม่ว่าจะมีความคิดอย่างไรเกี่ยวกับการชุมนุมเมื่อวานนี้ (21 ต.ค.) หรือบางส่วนก็อาจจะไปร่วมชุมนุม แต่ว่าคนที่ติดตามในนั้นก็จะมีคนทุกรูปแบบที่มีความคิดแตกต่างกัน

 

อย่างไรก็ตามช่วงที่มีการติดตามนั้น เนื่องจากมีในขณะนั้นเองก็มีแถลงการณ์จากนายกรัฐมนตรีออกมา ดังนั้น ดิฉันก็อยากจะพูดในประเด็นที่ว่า

 

นายกฯ ประยุทธ์...ถอยจริงหรือ?

 

คือเวลาอารมณ์ที่ท่านออกมาในขณะนั้นม็อบกำลังเดินทางไปที่ทำเนียบ ท่านอาจจะเตรียมมาก่อนก็ได้ แต่ท่านรู้ว่าจะมีบิ๊กเซอร์ไพรส์ ท่านอาจจะไม่แน่ใจคาดไม่ได้ว่าบิ๊กเซอร์ไพรส์จะเป็นอย่างไร แต่ก็คงไม่น้อย เพราะว่าภาพที่ท่านเห็นการชุมนุมที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ, สี่แยกเกษตร รวมทั้งมีม็อบเกิดขึ้นในทุกสถานที่ ในรั้วมหาวิทยาลัยและในจังหวัดต่าง ๆ เป็นเวลาติดต่อกันเป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้ว เป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยเห็น และเป็นม็อบที่ไม่เหมือนม็อบเก่า ๆ เป็นสิ่งที่ทำนายไม่ได้

 

ตัวนายกฯ ประยุทธ์ที่ออกมาพูดขณะนั้นม็อบอยู่ในลักษณะ "เชิงรุก" และรุกมามาก สิ่งที่แสดงให้เห็นชัดเจนก็คือ การออกพ.ร.ก.ฉุกเฉินอย่างร้ายแรงซ้อนขึ้นมาจาก พ.ร.ก.ฉุกเฉินเดิมที่มีอยู่ แสดงว่ามันไม่ได้ผล นั่นก็คือประชาชนออกมานับแสนคน ถ้ารวมแล้วปฏิกิริยาต่อต้านของประชาชนในแต่ละวัน ถ้าเรารวมทุกที่ ดิฉันว่านับล้านคน และที่สำคัญก็คือเป็นเยาวชนคนหนุ่มสาว อันนี้แตกต่างจากวันที่ 19 ก.ย. ที่สนามหลวง ซึ่งจะมีประชาชนอยู่อาจจะครึ่ง ๆ แต่ว่าตอนนี้เราจะเป็นว่าเป็นเยาวชน 80-90% มันมีลักษณะแตกต่าง มันมีพลานุภาพมาก

 

เพราะฉะนั้นเวลาที่นายกฯ ออกมาพูด ที่ดิฉันพูดมาทั้งหมดแปลว่าอยู่ในสภาพกดดัน คืออยู่ดี ๆ ก็ไม่พูดหรอก แต่พอออกมาพูดก็แปลว่าตัวเองกำลังเจอกับการกดดันซึ่งน่ากลัว ทำนายไม่ได้ และเป็นอะไรที่ฝ่ายอนุรักษ์นิยมอำนาจนิยมไม่เคยเจอแบบนี้ในอดีต แม้ตัวเองจะมีอำนาจทุกอย่างในการออกกฎหมาย บังคับใช้กฎหมาย ใช้กำลังติดอาวุธ กึ่งติดอาวุธ หรือกำลังกดดันทางกายภาพ

 

การกดดันของเยาวชน-ประชาชนเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวนะในทัศนะของดิฉันว่ามันเป็นอะไรที่ฝ่ายอนุรักษ์นิยมอำนาจนิยมรับมือยากกับความเข้มแข็งของเขา ซึ่งเขาไม่มีอะไรเลย ความอ่อนเยาว์ของวัย ความบริสุทธิ์ใจ และการที่ “คนที่ไม่มีอะไร” สู้กับ “คนที่มีทุกอย่าง” ในสายตาชาวโลก ลองคิดดูซิว่าเรื่องนี้มันสะท้อนอะไร คือเป็นการต่อสู้ที่ไม่สมกันเลย ยิ่งกว่าผู้ใหญ่รังแกเด็กนะ

 

ดังนั้นจึงเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัว! เมื่อคนที่มีทุกอย่างสู้กับคนที่ไม่มีอะไรเลย มีแต่จิตใจที่บริสุทธิ์และความอ่อนเยาว์ของเขา นี่แหละจะเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง

 

หลายคนอาจจะคิดว่ามันต้องพ่ายแพ้!

 

ไม่ใช่นะคะ ในทัศนะดิฉัน นี่แหละ...ชนะ!!!

 

ยิ่งคุณใช้กำลัง ไม่ว่าทางกฎหมายหรือใช้อาวุธมาจัดการกับคนที่ไม่มีอะไรเลย คุณจบเห่เลย!

 

อย่างที่เขาบอกว่าใช้น้ำฉีดมันธรรมดา แน่นอนว่ากับคนเสื้อแดงคุณยิงเปรี้ยง ๆ ๆ กระสุนยางเริ่มต้นแต่จากนั้นก็เป็นกระสุนจริงหมดเลย ยิงจากที่สูงด้วย ไม่ได้ใช้น้ำอะไรเลย สำหรับคนเสื้อแดงก็ต้องยอมรับว่าอาภัพมากคือถูกกระทำ แต่ว่ามีความพร่ามัวของสายตาของสังคมที่มาบดบัง ทำให้ได้รับความเห็นใจจากสังคมอาจจะน้อยไปสักหน่อย นอกจากนั้นก็มีข่าวสารปลอมที่มาปฏิบัติการ IO ที่ทำให้คนไม่เข้าใจความจริง

 

แต่ในทัศนะดิฉัน ยิ่งคุณมีกำลังเท่าไหร่ ยิ่งคุณเข้มแข็งเท่าไหร่ แล้วคู่ต่อสู้คุณไม่มีกำลังเลย นี่จะเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวที่สุด!

 

แล้วเมื่อคุณบอกว่าถอย ออกมาบอกว่าจะถอน (พ.ร.ก.ฉุกเฉินอย่างร้ายแรง) คือ ถอน หรือ ไม่ถอน ไม่ใช่การถอยนะ คุณถูกทำให้ถอยเพราะว่าคุณออก พ.ร.ก. มา เขาก็ไม่สนใจ นั่นแปลว่าเยาวชนและประชาชนไม่ยอมรับการปกครอง ไม่ยอมรับกฎหมายที่คุณออกมา เพราะฉะนั้นคุณถอนอย่าคิดว่ามันเป็นการถอยและเป็นบุญคุณนะ

 

ไม่ใช่คุณถอยเองค่ะ ประชาชนทำให้คุณถอย เพราะว่าอย่างไรเสียก็บังคับไม่ได้!

 

คุณบังคับประชาชนส่วนใหญ่ไม่ได้ แต่คุณไปเที่ยวจับแกนนำ นี่แหละคุณกำลังสร้างความน่ากลัวที่ยิ่งใหญ่ตามมา

 

คำถามที่เราตั้งว่าก็คือ นายกฯ ประยุทธ์...ถอยจริงหรือ?

 

ในประเด็นการถอนพ.ร.ก. ดิฉันคิดว่ามันไม่ใช่การถอย เป็นการถูกบังคับให้ยกเลิก ดิฉันไม่แน่ใจว่าศาลแพ่งที่ตัดสินตอนนี้จะตัดสินให้เป็นอย่างไร แต่สมมุติศาลติดสินว่าการออกพ.ร.ก.ไม่ถูก เขาก็บอกว่า ผมบอกแล้วนี่ว่าผมจะถอย แล้วผมจะถอนพ.ร.ก.นี้

 

ดังนั้นนอกจากถูกบังคับด้วยประชาชนไม่ยอมรับ ยังถูกบังคับด้วยอาจจะมีคำตัดสินของศาลก็ได้ ในทัศนะดิฉันข้อนี้ไม่ใช่การถอย อย่าเอามาอ้างว่าผมถอยแล้วทำไมคุณไม่ถอย

 

อันที่สองที่บอกว่าการเปิดให้มีเวทีรัฐสภา ในทัศนะของดิฉันก็คือ มันยังไม่ใช่เป็นการยอมแก้ มันไม่ได้หมายความว่าที่ประชาชนและเยาวชนเรียกร้องว่าให้แก้รัฐธรรมนูญตามแบบของประชาชน นั่นก็คือเขียนใหม่ทั้งฉบับ ทุกมาตรา แล้วก็ใช้ สสร. ไม่ใช่ใช้สสร.เป็นมือแค่ยกมือแล้วตั้งกรรมการมาร่าง แต่สสร.ที่มาจากการเลือกตั้งจะเป็นคนตั้งกรรมการในการร่างรัฐธรรมนูญเอง ไม่ใช่รัฐบาลนี้ตั้ง ไม่ใช่กระทั่งสภาตั้งด้วยซ้ำ

 

ซึ่งจริง ๆ อันนี้มันตรงกับที่นปช.เคยยื่นมาตั้งแต่ปี 55 เราทำแบบนี้แหละ แต่ว่าตอนนั้นพรรครัฐบาล (เพื่อไทย) เขาคิดอีกแบบหนึ่ง แต่สสร.มีลักษณะยกมือ คือมีกรรมการร่าง เราไม่เห็นด้วย ที่เราเสนอเป็นแบบเดียวกับ iLaw และที่ประชาชนทำทุกวันนี้

 

ดิฉันมองว่าการเปิด ซึ่งเจตนาของส.ส.เดิมเขาเปิดเพื่อบีบให้ยกเลิกพ.ร.ก.ฉุกเฉินร้ายแรง แต่นี่คุณยกเลิกไปแล้ว ทีนี้จะทำอะไร ถามว่าเขาจะมาพูดเรื่องของการแก้ไขรัฐธรรมนูญและแก้แบบประชาชนได้หรือไม่ ดิฉันคิดว่าข้อนี้คุณโยน คุณเพียงแต่ว่าเปิด นี่ก็ไม่ใช่การถอย เพราะดิฉันก็ยังไม่เชื่อว่าวุฒิสมาชิกจะยอม ถ้าคุณออกมาเอง เอาเนื้อหาของฉบับประชาชน แล้วรัฐบาลเสนอร่างตัวนี้เข้าสภาเลย อย่างนั้นยังจะพอเรียกได้ว่าถอยบ้าง

 

แต่คุณเปิดเฉย ๆ ในทัศนะดิฉันไม่เรียกว่าถอย แล้วดิฉันก็ยังไม่เชื่อว่าวุฒิสมาชิกจะยอม แม้กระทั่งตามร่างของพรรคพปชร.เอง หรือพรรคฝ่ายค้านเอง อาจจะไม่ยอม เพราะว่าการให้อำนาจส.ว.และการแต่งตั้งส.ว. มันเป็นเรื่องผลประโยชน์และแนวคิดจารีตนิยมอำนาจนิยมของส.ว.เอง เป็นกลุ่มสุดโต่ง

 

ดังนั้นกลุ่มสุดโต่งตัวนี้จะยอมยกมือแก้ก็ต่อเมื่อรัฐบาลต้องมีคำสั่งจริง ๆ ซึ่งขณะนี้ดิฉันยังไม่เชื่อ ดังนั้นดิฉันยังไม่คิดว่านี่เป็นการถอยโดยการเปิดรัฐสภา

 

อันที่สามที่สำคัญ เขาบอกว่าให้ลาออกไปใน 3 วัน มันเป็นไปได้เหรอ? ถ้าลาออกจริงนะ ดิฉันจะมาทำเฟสบุ๊คไลฟ์บอกว่า “อ๋อ...ถอยค่ะ” แต่ตอนนี้ไม่มีเรื่องลาออก ไม่เชื่อหรอกว่าถอย สิ่งที่คุณจะออกมาบอกว่าแล้วใครจะมาทำ?

 

เมื่อวานนี้ดิฉันได้พบกับอดีตนายทหารรุ่นหนึ่งซึ่งเป็นรุ่นฉูดฉาดผาดโผน เขายิงคำถามสุดท้ายกับดิฉัน แล้วเขาคิดว่าคงเป็นคำถามเด็ดที่ดิฉันจะตอบไม่ได้ เขาบอกว่า ถ้าไม่เอาประยุทธ์แล้วจะเอาใคร? ดิฉันบอกว่านี่เป็นวิธีคิดและวิธีถามที่ไม่อาจเรียกได้ว่าก้าวหน้า วิธีคิดของคนที่ก้าวหน้านั้นก็คือไม่ยึดติดกับบุคคล ดิฉันจะไม่พูดหรอกว่านายกฯ เลวตรงไหนหรืออะไร ปล่อยให้คนอื่นเขาพูด เพราะดิฉันเห็นเขาสรรเสริญอยู่ทุกวันวันละหลายรอบ แต่ดิฉันบอกเขาไปบอกว่าเรายึดหลักการ เราไม่สนใจบุคคล ขอให้ระบอบการเมืองในระบอบประชาธิปไตยมีเสถียรภาพ

 

นักธุรกิจเขาจะได้ทำงานได้ ธุรกิจจะได้เติบโตได้

ทหารก็จะเป็นทหารอาชีพ

เยาวชนก็จะได้มีอนาคต แข่งขันกับคนทั่วโลกได้

 

มันไม่ใช่เป็นแบบอย่างนี้ ทำไมคุณจะต้องมาบอกว่าถ้าไม่มีประยุทธ์แล้วประเทศไทยต้องพังพินาศ ดิฉันเชื่อว่านายกฯ ประยุทธ์จะต้องออกมาบอกว่าไม่มีผมแล้วใครจะทำ

 

เพราะฉะนั้นดิฉันไม่เชื่อว่าถอยจริง!

 

สุดท้าย สิ่งที่ชี้ให้เห็นว่าไม่ถอยเลยก็คือการใช้กฎหมาย คุณไม่มีเลยที่คุณจะสั่งให้งดการคุกคามเด็ก แน่นอนคุณอาจจะไม่ได้ใช้รถฉีดน้ำ เพราะไม่รู้จะใช้ได้ยังไง ใช้ก็โดนด่า แล้วก็ใช้ไม่ทันเพราะไม่รู้ว่าเด็กเขาไปทางไหน ยังไม่ชัดเจนในเรื่องการใช้กำลัง

 

แต่ที่ชัดเจนคือการใช้กฎหมาย คุณไปจับน้องมายด์ (ภัสราวลี ธนกิจวิบูลย์ผล) ในเวลากลางคืน ทั้ง ๆ ที่น้องมายด์เขาช่วยพวกคุณนะ ตอนที่ม็อบมาถึงจุดนั้น (ทำเนียบ) แล้วมันต้องมีใครสักคนช่วย

 

1) ช่วยให้ความปลอดภัยกับนายตำรวจและคนที่มารับ นั่นต้องแปลว่าเป็นคนที่น่าเชื่อถือระดับหนึ่งที่ทำให้ม็อบหยุดได้

2) ต้องให้คำตอบที่น่าเชื่อถือ ม็อบจะได้ยุติและเลิกได้ สร้างม็อบก็ว่ายากนะ แต่ตอนที่จะให้ม็อบยุตินี่มันยากกว่า ดิฉันจะบอกให้

 

ดังนั้นนี่เขาช่วยคุณแต่คุณไปจับเขา ดิฉันนั่งมองแล้วยังขอบใจ แต่ดิฉันก็รู้ในใจว่าน้องมายด์นี่เสี่ยง แต่ภาพที่เห็นดิฉันเข้าใจว่าเขาต้องการให้มันราบรื่นด้วยดี ดังนั้นที่บอกว่าถอย ไม่เชื่อเลย ไม่มีอะไรสักอย่างที่บอกว่าถอย จับเอา ๆ คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณกำลังจะสร้างสิ่งที่...ถ้าใช้สำนวนของเสนีย์ เสาวพงศ์ คือคุณกำลังจะสร้าง “ปีศาจ” ขึ้นมา

 

“ปีศาจ” นั้นก็คือความน่ากลัวที่คุณถือประชาชนเป็นปีศาจ

ที่เขาพูดกันทุกวันว่า “เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน”

 

แล้วคุณคิดว่านี่คือ “ปีศาจ” นี่แหละคุณยิ่งจับคุณจะยิ่งสร้างปีศาจที่คุณกลัวขนาดใหญ่ขึ้นมา

 

ดิฉันสรุปได้ว่าคุณไม่ถอยเลย คุณไม่ตระหนักว่าน้องมายด์เขาไปช่วยนะ ทำให้ทุกอย่างมันราบรื่น แล้วไม่รู้จะจับใครอีก เขาเป็นเยาวชนที่เขาต้องการเปลี่ยนแปลงประเทศให้ดีขึ้น ในทัศนะดิฉันคุณยังไม่ได้ถอยเลย เพราะฉะนั้นอย่าพูดว่าถอยคนละก้าว แต่ว่ายิ่งคุณทำ คุณอย่าคิดว่าคุณจัดการได้เหมือนคนรุ่นก่อนนะ นี่ไม่ใช่แล้ว คนรุ่นใหม่ ปีศาจที่มันมีเทคโนโลยี มันน่ากลัวกว่าปีศาจแบบเก่านะคะ อ.ธิดากล่าวในที่สุด