แลไปข้างหน้า กับ ธิดา ถาวรเศรษฐ EP.62 ตอน สงครามที่ไม่ยอมแพ้ ระหว่าง “ทหารแก่” กับ “เยาวชน”

แลไปข้างหน้า กับ ธิดา ถาวรเศรษฐ EP.62

ตอน สงครามที่ไม่ยอมแพ้ ระหว่าง “ทหารแก่” กับ “เยาวชน”

 

วันนี้ดิฉันออกมาพูดด้วยความเป็นกังวลเรื่องที่เกิดขึ้นกับเยาวชน ดิฉันไม่ค่อยกังวลกับพวกคนแก่ โดยเฉพาะทหารแก่ ๆ มันมีประโยคที่เขาบอกว่า ทหารแก่จะไม่ตาย แต่มันจะ ในภาษาอังกฤษเขาว่า fade away คือค่อย ๆ จางหายไป แต่คำนี้ใช้ไม่ได้กับ “ประยุทธ์ จันทร์โอชา”

 

เพราะฉะนั้น ดิฉันมองสถานการณ์ในขณะนี้ประหนึ่งว่าเป็นสงครามระหว่างทหารแก่ที่ไม่ยอมแพ้ กับเยาวชน คือเป็นทหารแก่ ๆ แต่สู้กับเด็กประมาณนั้น สงครามที่ไม่มีการยอมแพ้ระหว่างทหารแก่กับเยาวชนนัยหนึ่ง มันเกิดเป็นสงครามได้ยังไง? ทหารแก่ ๆ นั้นมีแต่จะต้องจางหายไป ก็คือหมดบทบาทไปในประวัติศาสตร์ ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่มีวีรกรรมขนาดไหน ไม่ว่าคุณจะเป็นนายพลแมคอาเธอร์ ไม่ว่าจะเป็นนายพลที่ยิ่งใหญ่อะไรในประวัติศาสตร์ แต่ว่า ทหารแก่ เกียรติภูมิก็คือการสู้รบ ไม่มีทหารแก่คนไหนที่มีเกียรติภูมิในฐานะนักปกครอง

 

แต่นี่มันประหนึ่งสงครามที่เกิดขึ้นแล้วในขณะนี้ ในด้านของทหารแก่ที่ชื่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เมื่อเกษียณ/ใกล้เกษียณ/ก่อนเกษียณ ทำการรัฐประหาร จนกระทั่งทำให้ประเทศไทยย่อยยับมาจนถึงขนาดนี้ แล้วก็อยู่ต่อ ถ้าเราไปเทียบกับทหารแก่รุ่นก่อน ๆ ไม่ว่าจะเป็นยุค จอมพลสฤษดิ์, พล.อ.เปรม หรือกระทั่ง จอมพล ป. ดิฉันดูแล้วความพยายามในการที่จะยืนอยู่ แน่นอน อาจจะเทียบกับ จอมพล ป. อาจจะนานสักหน่อย แต่ว่า จอมพล ป. อยู่ในบริบทที่แตกต่างกัน เขาสืบต่อมาจากคณะราษฎร แล้วก็มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถ้าเราจะเทียบเราควรจะเทียบกับในยุค จอมพลสฤษดิ์, พล.อ.เปรม มากกว่า เมื่อเทียบกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

 

พล.อ.เปรม บอก 8 ปี พอแล้ว และเป็นคนที่ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับสังคมมากเท่ากับที่ พล.อ.ประยุทธ์ ทำอยู่ในขณะนี้ ซึ่งจริง ๆ เป็นประวัติศาสตร์อันใกล้ที่น่าจะเรียนรู้ หรือแม้กระทั่ง พล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ซึ่งแม้นจะเข้ามามีส่วนในการเมืองการปกครอง แต่ก็รู้จักคำว่าพอแล้วเมื่อเข้ามาอยู่ในเวทีรัฐสภ เพราะฉะนั้นดิฉันอยากจะให้เรียนรู้จาก พล.อ.เปรม แล้วก็ พล.อ.เกรียงศักดิ์ นี่คือสิ่งที่อยากจะบอกกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา  เพราะว่าในขณะนี้ก็ด้วยความที่มีความรู้สึกว่ารัฐสภาก็ทำอะไรไม่ได้ คือเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว นอกรัฐสภาก็ทำอะไรไม่ได้ กำลังจะตั้งพรรคใหม่ ซึ่งอาจจะให้ปลัดฉิ่งหรือใคร ตอนนี้ก็มีข่าวออกมา

 

แต่ดังที่ดิฉันได้บอกว่าอย่าไปหลงว่าจะมีปัญหาอะไร ก็คือ ถึงว่ามีหลายพรรคแต่อยู่ฟากเดียวกัน อยู่ในทีมคณะใหญ่เดียวกัน ดิฉันไม่ได้คิดว่า พล.อ.ประยุทธ์ กับ พล.อ.ประวิตร จะต้องเข้ามาทะเลาะเบาะแว้งห้ำหั่นกัน ดิฉันไม่คิดอย่างนั้น เพราะว่าเขามีผลประโยชน์และมีกรรมที่จะต้องรับร่วมกัน ทั้งกรรมดีกรรมร้ายเขามีร่วมกันอยู่ ดังนั้นยังไงมันก็จะต้องไปด้วยกัน ถึงแม้ว่าอาจจะมีความคิดแตกต่างกันบ้างก็ตาม เขาจะต้องไปด้วยกัน 3ป

 

แต่ว่าท่วงทำนองขณะนี้ของ พล.อ.ประยุทธ์ มันทำให้เกิดประหนึ่งสงครามกับเยาวชน ในส่วนเยาวชนที่เป็นปัญญาชน จะเป็นเด็กมัธยม หรือว่าจนกระทั่งกำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย ถูกข้อหา 112, ข้อหา 116, ข้อหาร้ายแรงต่าง ๆ และไม่ให้ประกันตัวเป็นอันมาก ส่วนที่ประกันตัวไปก็มีข้อแม้มากมายที่ประหนึ่งเหมือนกับติดกำไลเอาไว้

 

อันนั้นหมายความว่าใช้วิธีการทางกฎหมายจัดการกับเยาวชนที่เป็นปัญญาชนอย่างที่เรียกว่าไม่เลือกหน้า ซึ่งโชคดีที่ในยุคนี้ดิฉันยังต้องขอบคุณซ้ำอีกครั้งหนึ่ง ก็คือ “กองทุนราษฎรประสงค์” จะเป็น อ.ชลิตา หรือจะเป็นคุณไอดาที่ได้ช่วยประกันตัวไม่ว่าจะเป็นเยาวชนที่เป็นปัญญาชน หรือเยาวชนที่เป็นกลุ่มทะลุแก๊สหรือกลุ่มอิสระต่าง ๆ เขาไม่ได้อยู่ในมหาวิทยาลัย ทำงานอิสระ หรือว่ายังเรียนอาชีวะ หรือยังเรียนมัธยมอยู่ตามท้องถนน กองทุนราษฎรประสงค์ก็ได้ช่วยดูแล หากมิฉะนั้นแล้วเด็ก ๆ จะยากลำบากมาก ก็เพราะว่าจับแหลก ในส่วนของการใช้กฎหมาย แล้วก็ไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย ไม่ว่าจะเป็นคุณอานนท์ ไม่ว่าจะเป็นเพนกวิน ไม่ว่าทั้งสองคนนี้จะได้รับรางวัลอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นไผ่ หรือไม่ว่าจะเป็นไมค์

 

แต่ว่าปรากฏว่าการต่อสู้ของเยาวชนไม่ได้หยุดนิ่ง ในช่วงที่เยาวชนที่เป็นปัญญาชนชะลอ ก็เกิดเยาวชนที่ไม่ใช่เป็นปัญญาชนก็ไม่ยอมแพ้ ดิฉันจึงได้บอกว่ามันเป็นสงครามที่ไม่ยอมแพ้ระหว่าง “ทหารแก่” กับ “เยาวชน”

 

ในขณะนี้ เยาวชนซึ่งอาจจะเป็นกลุ่มทะลุแก๊สหรือว่าไม่ใช่ก็ได้ ก็เป็นกลุ่มเยาวชนอิสระจำนวนหนึ่งที่ออกมา แล้วก็ไม่ได้มีการจัดตั้ง ไม่มีกลุ่มที่แน่นอน ดังที่ดิฉันได้เคยบอกว่า กลุ่มเยาวชนเหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานของมวลชนพื้นฐาน ล้วนเป็นเยาวชนที่อนาคตน่าเป็นห่วงที่สุด เขาไม่ใช่ชนชั้นกลาง เพียงแค่เขาได้อยู่ ทำงานอาชีพที่มีรายได้เพียงพอ ในอนาคตอาจจะเป็นช่างฝีมือมีระดับหรืออะไรต่าง ๆ เหล่านี้ ก็เป็นอนาคตที่น่าภาคภูมิใจแล้ว

 

แต่ปรากฏว่าจริง ๆ เขามีความยากลำบากทางเศรษฐกิจ ปัญหาการติดเชื้อโควิดและความยากลำบากทางเศรษฐกิจ คือถูกกดทับทั้งการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมอย่างต่ำเตี้ยเรี่ยดินยิ่งกว่าเยาวชนที่เป็นปัญญาชน ดังนั้นลักษณะต่อสู้มีอยู่สูง สิ่งที่ทหารแก่ทำก็คือจัดการให้ตำรวจ ตอนนี้ใช้ตำรวจ แต่ไม่รู้ว่ามีทหารปนกันอยู่ด้วยหรือเปล่า ไปจัดการในการปราบและจับ จับทุกวัน วันละ 20, 30 คน คือพูดตรง ๆ ว่ามันหลายร้อยแล้ว

 

แล้วก็ดังที่ดิฉันได้บอกว่ามันมีอายุ 10 ขวบ 12 ขวบ อะไรต่าง ๆ เหล่านี้มีมากมาย ถามว่าทหารแก่จะมาสู้รบกับเยาวชนที่เป็นลูกหลานของคน เรียกว่าคนในส่วนล่างของสังคม คุณคิดยังไง คุณลองคิดดูว่าถ้าคุณเป็นทหารที่ปลดเกษียณไป คุณจะมองไม่เป็นแบบนี้แน่นอน ก็คือคุณมารบกับเด็กทำไม แล้วคุณคิดว่าที่เด็กออกมาเขาจะมากวนเมืองเหรอ เขาบอกแล้วว่าเขาจะมาไล่ คือเขาต้องการชีวิตที่ดีกว่า แต่เขาพบแล้วว่าผ่านการทำรัฐประหาร ผ่านการบริหารประเทศมาทั้งหมดจะเข้า 8 ปี มันทำให้ประเทศลงสู่หุบเหวหายนะ รวมทั้งอนาคตของพวกเขา

 

ดิฉันเคยบอกแล้วว่านี่ไม่ใช่การก่อกวนนะ นี่เป็นลักษณะการประท้วงทางการเมือง แต่ดังที่กล่าวแล้ว เขาไม่ใช่ปัญญาชน เขาจะมาพูดปราศรัยเขาก็ไม่ใช่ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้ก็คือแสดงออกถึงความไม่พึงพอใจ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการปราบปรามอย่างรุนแรง อย่างไม่มีเหตุผล เช่น คุณไม่ยิงด้วยกระสุนปืนจริงแบบที่คุณทำกับเสื้อแดง แต่คุณยิงด้วยกระสุนยาง แล้วก็การใช้แก๊สน้ำตา ผู้สื่อข่าวสามารถเก็บมาให้ได้ทุกวันว่าปลอกกระสุนเหล่านี้มันเป็นยังไง

 

ดิฉันอยากจะถามว่าคิดยังไงที่จะมาทำสงครามกับเยาวชนลูกหลาน ทั้งปัญญาชน ทั้งลูกหลาน เยาวชน ในส่วนที่พ่อแม่เขายากลำบากมากถึงที่สุด คือถ้าคุณจะบอกว่าคุณเป็นคนดี คุณมาทำเพื่อชาติบ้านเมือง มันฟังไม่ขึ้น คือเอาคนธรรมดาไม่ต้องมีการเมืองอะไร คือพูดตรง ๆ ว่าผู้ใหญ่ แล้วทั้งมีอาวุธ มีทั้งอะไร แล้วมารังแกเด็ก มันทำได้มั้ย ต่อให้เด็กทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง แต่นี่มาด้วยการเมืองนะ เยาวชนเขามาด้วยการเมือง แต่คุณปราบ ไม่ได้ใช้ท่วงทำนอง หรือไม่ได้ใช้ทัศนะทางการเมืองเลย คุณทำประหนึ่งเขาเป็นอาชญากรหรือเป็นโจรผู้ร้าย แล้วต้องจัดการอย่างรุนแรง

 

เพราะฉะนั้น คุณปราบโดยไม่มีทัศนะทางการเมือง แต่เยาวชนที่เขามาต่อสู้ เขามีทัศนะทางการเมือง มันเรียกว่าในทางความคิดแล้วคนที่เป็นคนแก่มันสู้เด็กไม่ได้เลยนะ เอาความคิดก่อน ความคิดของคนแก่หรือของทหารแก่หรือรัฐบาลชุดนี้ ต้องการจะปราบ ไม่ให้มีการประท้วง ไม่ต้องการให้มีการประท้วง ใช้ทุกอย่าง กฎหมาย พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ใช้สารพัด และรวมทั้งข้อหากระทั่งข้อหา 112 แบบไม่เลือกเลย มันเป็นทัศนะของการกวาดล้างคนที่เห็นต่าง ไม่ได้สนใจว่าเขาเป็นเยาวชน จะเป็นปัญญาชนหรืออะไรก็ตาม อันนี้เป็นทัศนะแบบผู้ปกครองที่ไร้คุณธรรม ไร้ทัศนะทางการเมือง ในทัศนะของดิฉันนะ แล้วก็ คือจะว่าไร้วิสัยทัศน์ทางการเมืองอันนั้นยังว่าเป็นประโยชน์ แต่ว่าในทัศนะของดิฉันมันเป็นการทำเพื่อรักษาอำนาจของผู้เฒ่าหรือคนแก่เหล่านี้ รักษาอำนาจ ผมไม่ออก ผมจะแคนดิเดตนายกฯ ต่อ ทำไม จะเป็นอะไร ต้องไปด้วยกันซิ คุยกับคนไม่ได้ก็คุยกับวัว คุยกับอะไรไปตามเรื่อง อะไรแบบนี้ มันเป็นทัศนะที่ไม่ให้เกียรติประชาชน ต้องการแต่รักษาอำนาจ คือไม่มีทัศนะทางการเมืองเลย ปราบผู้เห็นต่าง เป็นทัศนะแบบเผด็จการอำนาจนิยมที่จัดการกับผู้เห็นต่างประหนึ่งอาชญากร แม้เขาจะเป็นเยาวชนก็ตาม

 

แต่ในส่วนของฝั่งเยาวชน เขาใช้ทัศนะทางการเมืองล้วน ๆ ยอมยากลำบาก ยอมเสียสละ ติดคุก ติดตะราง เขาออกมาการเรียนก็ลำบาก จะสอบอะไรก็ไม่ได้ แล้วในขณะที่ผู้ที่มาปราบนั้นได้เบี้ยเลี้ยงนะ หรือว่ายังรักษาการเป็นนายกฯ นะ มีผลประโยชน์หมด แต่ผู้ประท้วงนี่ถามว่าได้ผลประโยชน์อะไร แปลว่าเขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง ในขณะที่ผู้รักษาอำนาจทำเพื่อตัวเองและคณะของตัวเอง หรือนายของตัวเอง ไม่รู้ว่านายชั้นไหน ไปนับเอา ตั้งแต่ชั้นล่างจนถึงชั้นบน ไล่ไปเรื่อย ๆ ในระบบอุปถัมภ์

 

แต่เยาวชนนั้น ถามว่าเขาทำเพื่อตัวเองมั้ย ไม่ใช่! เขามีนายมั้ย ไม่มี! อย่าไปใส่ความว่ามีพรรคการเมืองอะไร หรือมีใครมาหนุนหลัง เขาเลยไปแล้วค่ะ ดังนั้นในทางความคิดและในทางผลประโยชน์ ทหารแก่นี่แพ้เด็ก เพราะว่าเด็กหรือเยาวชนเหลานี้ หรือประชาชนที่มาร่วมด้วยช่วยกัน เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง ไม่ได้ทำเพื่อตัวเองมีความร่ำรวย มีตำแหน่ง มีเกียรติยศ ไม่ใช่เลย คือแค่นี้ก็แพ้กันแล้ว

 

ยังมาถึงวิธีการอีก ก็คือ ขณะนี้อาจจะดูเหมือนกับว่ากลุ่มเยาวชนส่วนหนึ่งก็อาจจะดูเหมือนกับว่าน่าเป็นห่วง มีการตอบโต้โดยการเผาโน่นเผานี่ อะไรต่าง ๆ เหล่านี้นะ ซึ่งแน่นอนในฝั่งของทหารแก่ทั้งหลายหรือผู้รักษาอำนาจอาจจะมองว่าพวกนี้ใช้ความรุนแรง ก็เขาถูกกระทำด้วยความรุนแรง ทั้งติดคุกติดตะราง แล้วเขาก็ไม่ได้มีอาวุธแบบผู้ที่มาปราบปราม

 

อย่างที่เราก็ต้องเข้าใจว่า การตอบโต้ของปัญญาชนคือการพูด การโจมตี การอธิบายเหตุผลเพื่อที่จะประณาม แต่การตอบโต้ของกลุ่มบางส่วนที่เป็นมวลชนพื้นฐาน เขาไม่สามารถออกมาประณาม หรือไม่มีเสียงจะออกมาทางสื่อได้ เขาก็แสดงออกแบบที่เห็นนี่แหละ ถามว่าแล้วมันจะจบตรงไหน เยาวชนเขาต้องการให้สงครามอันนี้จบลงด้วยหยุดการสืบทอดอำนาจ แต่ว่าทหารแก่ต้องการให้พวกนี้เลิก กลับบ้าน แล้วผมยังมีอำนาจต่อ

 

ไม่มีความชื่นชมอันใดเลย แม้กระทั่งคุณปราบ คุณคิดว่าคุณได้เกียรติยศงั้นเหรอที่คุณปราบเด็กได้ แค่วิธีคิด วิสัยทัศน์ แค่ผลประโยชน์คุณก็แพ้เด็กแล้ว และคุณหวังว่าคุณจะรบกับเด็กไปจนถึงอายุเท่าไหร่ ขณะนี้ 12 ขวบก็มี 10 ขวบก็มี แล้วอนาคตมันเป็นของเยาวชนทั้งหมด แม้กระทั่งพรรคการเมืองทุกวันนี้ ถ้าไม่ปรับตัวให้ทันกับทัศนะของเยาวชนคนรุ่นเยนเนอเรชั่น Y/Z ก็อย่าหวังว่าจะเติบโตได้

 

ดังนั้นในทัศนะของดิฉัน สงครามที่ไม่ยอมแพ้ระหว่างคนแก่กับเยาวชน คนแก่ไม่ยอมแพ้ เยาวชนไม่ยอมแพ้ แต่ถามว่าแล้วใครจะชนะ ตอบง่ายเลย ก็คือ “เยาวชนคืออนาคต” ทหารแก่ “ไม่ตายก็ต้องจางหายไป” แบบที่ แมคอาเธอร์ พูดนะคะ