ธิดา ถาวรเศรษฐ : เล่าข่าวหน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร

อ.ธิดาขอบคุณผู้ที่ให้กำลังใจ / ขอให้ทุกคนเข้มแข็ง โดยเฉพาะคนที่อยู่ในเรือนจำเพราะนี่เป็นเวทีต่อสู้ที่ลงทุนด้วยอิสรภาพ เสรีภาพ และสุขภาพ / ขณะนี้ยังไม่สามารถเยี่ยมได้ แต่เขียนจดหมายส่งได้

ยูดีดีนิวส์ : 30 มิ.ย. 63 วันนี้ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ มาพบกับท่านผู้ชมในการทำเฟสบุ๊คไลฟ์ที่หน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร เพื่อเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้กับทุกท่านได้ทราบข้อมูล ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขภาพความเป็นอยู่ของแกนนำและความเป็นไปได้ในการให้กำลังใจกัน

อ.ธิดากล่าวว่า วันนี้มาเล่าข่าวให้พี่น้องประชาชนที่ไม่ได้มีโอกาสมาเยี่ยม ซึ่งจริง ๆ ขณะนี้ยังเยี่ยมไม่ได้ แต่ได้มีการประสานกับทนายความเกี่ยวกับเรื่องคดีที่ยังเหลืออยู่เพื่อรับทราบข่าวโดยตรง โดยวันที่ 15 – 16 – 17 และ 31 ก.ค. จะมีคดีการชุมนุมปี 52 ซึ่งแกนนำทั้ง 4 ท่าน จะต้องไปที่ศาลอาญา รัชดาภิเษก ดังนั้นผู้ใดอยากจะไปให้กำลังใจและมีโอกาสได้พบตัวเป็น ๆ ก็สามารถไปพบได้ในวันดังกล่าว

สิ่งที่อ.ธิดาได้ประสานงานกับเจ้าหน้าที่เรือนจำก็คือ ขณะนี้ยังเข้าเยี่ยมสนทนากันไม่ได้เพราะอยู่ในสถานการณ์โควิด แต่สามารถเขียนจดหมายส่งกำลังใจให้กันได้โดยมีเงื่อนไขของจดหมายคือ

- มีความยาวไม่เกิน 15 บรรทัด (หน้ากระดาษ A4)

- ใช้ถ้อยคำที่สุภาพ

- ไม่รุนแรง

- ไม่หยาบคาย

- ไม่ขัดต่อศีลธรรม

อ.ธิดากล่าวว่า พูดง่าย ๆ ว่าไม่ต้องไปด่าใครใส่ในจดหมายเพราะอาจจะไปไม่ถึงมือ แต่คงไม่ต้องหวานหยดย้อย โดยจ่าหน้าซองถึง

ชื่อ – นามสกุล (แกนนำที่ต้องการส่งถึง)  แดน 2

เลขที่ 33 เรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร

แขวงลาดยาว

เขตจตุจักร

กรุงเทพฯ 10900

แต่เพื่อเป็นการประหยัดพลังงาน ก็สามารถใส่ชื่อทั้งหมดเลยก็ได้ คือ

นายวีระกานต์ มุสิกพงศ์ – นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ – นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท – นพ.เหวง โตจิราการ

สำหรับผู้ที่ไม่สะดวกเดินทางมาที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร นี่เป็นการเยี่ยมเยียนแบบหนึ่งโดยการเขียนจดหมายติดแสตมป์ส่งทางไปรษณีย์

ส่วนการเยี่ยมอีกแบบหนึ่งคือมีการนัดหมายของหลายคนที่จะมาที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เกือบทุกวันจะมีการทำกิจกรรมนั่งเขียนจดหมาย แล้วถ่ายรูปร่วมกัน เหมือนกับสมุดเยี่ยม แล้วจดหมายที่เขียนทั้งหมดนี้ก็จะไปหย่อนที่ตู้ไปรษณีย์ภายในเรือนจำ โดยไม่ต้องติดแสตมป์ เจ้าหน้าที่จะทำการตรวจสอบจดหมายตามเงื่อนไขก่อน เพียง 1 วัน แกนนำก็จะได้รับจดหมายนั้น ๆ นับว่ารวดเร็วมาก อ.ธิดากล่าวว่าเป็นการดีที่จะได้พบปะระหว่างทำกิจกรรมร่วมกันด้วย

อ.ธิดากล่าวต่อว่า ต้องขอบคุณพี่น้องประชาชนจำนวนมากที่พบว่าในโซเชียลมีเดียมีการให้กำลังใจแกนนำทั้ง 4 ท่านที่ถูกตัดสินคดี ดิฉันต้องขอขอบพระคุณทุกท่านเลย หลายคนก็มีความเจ็บแค้น เสียใจ แต่ดิฉันก็อยากจะเรียนว่ามันก็คือวิถีของการต่อสู้ เขาเข้าไปอยู่ในเรือนจำ ถ้าจิตใจเขายังต่อสู้ นั่นก็เป็นเวทีการต่อสู้อีกเวทีหนึ่งซึ่งลงทุนด้วยอิสรภาพ เสรีภาพ และสุขภาพ

ดิฉันได้ฝากผ่านทนายบอกไปถึงทั้ง 4 ท่านว่า ขอให้ทุกคนปฏิบัติตัวให้แข็งแรง ให้สุขภาพดี เราอยากเห็นเขาออกมาด้วยสุขภาพกาย สุขภาพจิตที่ดี แข็งแรง เพราะฝั่งที่อยากจะกำจัดพวกเราคงอยากเห็นพวกเราที่ถูกลงโทษในเรือนจำให้เจ็บป่วยตายคาคุกไปหรืออย่างไร?

ดังนั้นมันก็เป็นเวทีการต่อสู้ ทุกคนต้องเข้มแข็ง อย่างตัวดิฉันเองก็อายุมากแล้ว แต่พวกเราทุกคนก็ต้องเข้มแข็ง เพราะว่าทั้งเขาที่อยู่ในเรือนจำและเราที่อยู่นอกเรือนจำก็เป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน แต่กำลังใจที่อยู่กว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมดในทัศนะของอ.ธิดาก็คือว่า พี่น้องเรายังมีจิตใจต่อสู้ ยังมีความเหนียวแน่นในเรื่องอุดมการณ์ ยังปรารถนาที่จะเดินอยู่ในเส้นทางต่อสู้ที่จะให้ประเทศนี้มีการเปลี่ยนแปลงเป็นระบอบประชาธิปไตยที่อำนาจเป็นของประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ใช่ปลอม ๆ อย่างที่เป็นอยู่อย่างนี้

ดิฉันเคยพูดว่าความยุติธรรมไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์

ไม่ใช่ว่า ถ้าหากว่าทั้งความคิด ทั้งกฎหมาย เขียนมาให้คนเท่ากันทุกคน เช่นนั้นความยุติธรรมก็จะเป็นความยุติธรรมของคนที่เท่ากันทุกคน และนั่นก็คือต้องเป็นระบอบประชาธิปไตยที่อำนาจเป็นของประชาชนอย่างแท้จริง

แต่ตราบเท่าที่การเมืองการปกครองไม่ใช่ระบอบประชาธิปไตยที่อำนาจเป็นของประชาชนอย่างแท้จริง ตรงข้าม...คนที่เรียกร้องแบบนี้กลายเป็นปฏิปักษ์ต่อระบอบการเมืองที่เป็นอยู่

ดังนั้นชะตากรรมต่าง ๆ ก็ต้องเกิดขึ้น คุณจะมาเรียกร้องความยุติธรรมกับระบอบที่ไม่ใช่ระบอบประชาธิปไตยที่อำนาจเป็นของประชาชน มันเป็นไปไม่ได้!!!

เราเข้าใจว่ามันจะต้องเป็นเช่นนี้เอง!!!

นี่คือวิถีของการต่อสู้ ไม่ว่าจะอยู่ในเรือนจำ อยู่นอกเรือนจำ ก็ต้องเป็นเช่นนี้ นั่นก็คือ เส้นทางการต่อสู้ของประชาชนนั้นยังดำเนินและยาวไกล ถ้าเราท้อถอยว่าทำไมมันไม่มีความยุติธรรม ความยุติธรรมจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเป็นสังคมที่คนเท่าเทียมกันดังที่ดิฉันพูดแล้ว เมื่อเราเข้าใจเช่นนี้ ทุกที่ก็คือสถานที่ เวทีการต่อสู้ จะอยู่ในคุก นอกคุก ก็ตาม

ดิฉันก็อยากจะเรียนว่ากำลังใจของคนในเรือนจำกับคนนอกเรือนจำก็คือ คนในเรือนจำยังแข็งแรง ยังมีจิตใจต่อสู้ คนนอกเรือนจำก็ไม่ใช่ว่ามีเสรีภาพเต็มที่ ใครไปทำอะไรก็ได้ยินว่ามีหมายเรียกเป็นแถว แต่ที่สำคัญก็คือ การต่อสู้ต้องไม่ลดละ เหมือนที่มีคนกล่าวเอาไว้ว่า

ถ้าวิ่งไม่ได้ เราก็จะเดิน

ถ้าเดินไม่ได้ เราก็จะคลาน

ถ้าคลานไม่ได้ พูดตรง ๆ ก็จะต้องกระเสือกกระสน

คือทุกอย่างต้องทำเพื่อเดินไปข้างหน้าและไม่หยุดยั้ง เราก็สามารถส่งเสียงได้

ถ้าใครคิดถึงพี่น้องแกนนำในเรือนจำ ก็มีหลายคนไม่ใช่เฉพาะ 4 คนนี้นะคะ ยังมีคุณพายัพ ปั้นเกตุ, คุณพงศ์พิเชษฐ์ สุขจินดาทอง ดูเหมือนจ่าประสิทธิ์ ไชยศีรษะ ก็อยู่ที่นี่ด้วย อย่างน้อยระบุชื่อที่พวกเราจำได้ไปก่อน ก็เขียนจดหมายมาได้ เราอาจจะจัดกิจกรรมนั่งเขียนจดหมาย ถ่ายรูป แล้วเอาไปลงเพื่อให้รู้ว่า เรายังอยู่

คนเสื้อแดง และ นปช. ยังอยู่!!!

อยู่เพื่อสู้และเดินหน้าต่อไปค่ะ อ.ธิดากล่าว