ธิดา ถาวรเศรษฐ : "ความยุติธรรม" ไม่ใช่ "สิ่งสัมบูรณ์"

"ความยุติธรรม" ไม่ใช่ "สิ่งสัมบูรณ์" และสุดท้ายการเมืองเป็นตัวตัดสินความยุติธรรม

ยูดีดีนิวส์ : 4 มิ.ย. 63 ที่ศาลอาญา รัชดาภิเษกวันนี้ อ.ธิดา ได้ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนกรณีคิดอย่างไรต่อความยุติธรรมในดคีที่แกนนำนปช.เป็นฝ่ายโจก์ แต่ดูเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรมและตีตกไป ขณะที่เมื่ออยู่ในสถานะจำเลย คดีต่าง ๆ กลับผุดขึ้นมาฟ้องเพิ่มเรื่อย ๆ 

อ.ธิดาได้กล่าวว่า อาจารย์มองว่าความยุติธรรมไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์ ความยุติธรรมจะเป็นสิ่งสัมบูรณ์ก็ต่อเมื่อคนเท่าเทียมกันทั้งหมด ตราบใดถ้าคนยังไม่เท่าเทียมกันทั้งหมด ความยุติธรรม กฎหมาย ก็จะขึ้นอยู่กับอำนาจผู้่ปกครอง ถ้าอำนาจผู้ปกครองเป็นของประชาชน เราจึงจะเชื่อได้ว่าความยุติธรรมสำหรับประชาชนทั่วหน้าจะเกิดขึ้นจริง

ดังนั้นประชาชนโดยทั่วไปถ้ามีความเข้าใจก็จะรู้ทันทีว่า ตราบใดที่การปกครองไม่ได้ไปอยู่ในมือประชาชน ตราบใดที่คนไม่เท่ากัน ความยุติธรรมก็ไม่เท่ากันตามที่คนไม่เท่ากันนั่นแหละ

ฉะนั้น "ความยุติธรรม" ไม่ใช่ "สิ่งสัมบูรณ์" แต่เป็นสิ่งที่ขึ้นอยู่กับอำนาจการปกครอง ขึ้นอยู่กับกฎหมาย เหมือนกับกฎหมายสมัยโบราณ เป็นไพร่ก็ต้องถูกลงโทษอย่างหนึ่ง ขุนนางก็ต้องถูกลงโทษอย่างหนึ่ง ซึ่งเขาบอกว่าเป็นความยุติธรรมแล้ว (ในยุคนั้น) นี่เป็นกฎหมายสมัยโบราณ (กฎหมายตราสามดวง)

ความยุติธรรมในระบอบที่ไม่ใช่ระบอบประชาธิปไตยก็จะเป็นอย่างนี้

ถ้าคุณอยู่ข้างที่พยายามจะให้อำนาจเป็นของประชาชน

กับซึกที่ไม่ต้องการให้อำนาจเป็นของประชาชน

มันก็จะมีความยุติธรรมคนละอย่างกัน

อ.ธิดากล่าวอีกว่า นี่เป็นความเข้าใจ แต่เราก็เลือกหนทางที่ไม่ทำให้เกิดปัญหาบ้านเมืองไม่เรียบร้อย และเราเข้าใจว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง เราต้องรับชะตากรรมตราบเท่าที่ประชาชนยังไม่มีอำนาจจริง ตราบใดเท่าที่คนยังเห็นคนไม่เท่ากัน มันจะไม่มีความยุติธรรมเลย

แม้แต่ความเป็นธรรมในปี 53 ก็จะขึ้นอยู่อย่างนี้ แต่ในประเทศต่าง ๆ เมื่อบ้านเมืองกลับมาสู่สถานการณ์ที่ระบอบประชาธิปไตยเป็นของประชาชนจริง เช่น อาร์เยนตินา ผ่านไปเป็นสิบ ๆ ปี คดีต่าง ๆ ก็ฟื้นมาได้ สามารถที่จะทวงถามความเป็นธรรม ไม่ใช่แก้แค้นนะ

แต่ทำให้ "วีรชน" เขายังเป็น "วีรชน" ไม่ใช่ "ทรชน"

คนที่ทำผิดต้องสารภาพผิด

ความเป็นจริงต้องปรากฏ

ความเป็นจริงจะปรากฏได้ก็ต่อเมื่อในบ้านเมืองนั้น คนต้องเท่ากัน อำนาจเป็นของประชาชน ผู้ถูกกระทำจึงจะได้รับความยุติธรรม นี่เป็นสัจธรรม ดังนั้นประชาชนรอคอยได้ และให้รู้ว่าสุดท้ายการเมืองเป็นตัวตัดสินความยุติธรรม

ไม่ใช่ความยุติธรรมจะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง

ต้องการเมืองเปลี่ยน  ความยุติธรรมจึงจะเปลี่ยน

เพราะความยุติธรรมไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์

ความยุติธรรมขึ้นอยู่กับว่าระบอบการเมืองเป็นอย่างไร?
และกฎหมายที่เขียนโดยผู้ปกครองเขียนอย่างไร?
ผู้ใช้กฎหมายอยู่ภายใต้อำนาจอะไร?

"ทั้งหมดนี้เราขเ้าใจและยอมรับกติกา เพราะเรารู้ว่าการเมืองยังไม่ใช่เป็นการเมืองของประชาชน" อ.ธิดา กล่าวในที่สุด