ธิดา ถาวรเศรษฐ : เล่าข่าวหน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร วันที่สอง

“อ.ธิดา” เชิญทำกิจกรรมเขียนจดหมายถ่ายภาพหน้าเรือนจำ / แกนนำมีนัดหมายขึ้นศาลเดือนนี้ 4 นัด / จตุพรก็มีคดีเดียวกัน แต่แยกฟ้อง สุดท้ายชะตากรรมคงไม่หนีกัน / การเยียวยาผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากการชุมนุม หลายฝ่ายช่วยกันผลักดันจนเป็นผล แต่ไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้จะยังมีการฟ้องร้องอีกหรือเปล่า? / หมู่บ้านเสื้อแดงสลายไม่ต้องตื่นเต้นเสียใจ เป็นเพียงกลุ่มอิสระ มีมา มีไป ขึ้นอยู่กับกระแส

1 ก.ค. 63 เวลา 11.45 น. อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ ได้ทำเฟสบุ๊คไลฟ์ เพื่อเล่าข่าวหน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพเป็นวันที่สอง

อ.ธิดากล่าวว่า วันนี้ที่อยากจะพูดต่อจากเมื่อวานก็คือ เนื่องจากอยู่ในระหว่างกักตัว โอกาสที่จะได้เยี่ยมนั้นยากลำบาก จึงมีแต่ทนายที่สามารถเข้าไปเยี่ยม พูดคุยกันได้ เราก็ใช้วิธีที่พูดไปเมื่อวานนี้ว่าให้ทำจดหมาย

วันนี้ดิฉันก็จะให้ดูตัวอย่าง เช่น มีภาพถ่ายหน้าเรือนจำ แล้วก็มาเขียนชื่อแต่ละคน (ชื่อจิต ชื่อน้อย ชื่อจิ๋ม) ด้านล่างก็เขียนเป็นจดหมาย แล้วก็มาหย่อนตู้ไปรษณีย์ที่นี่เลย (เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ) วันนี้เดี๋ยวเขาก็จะไปหย่อน

อย่างอันนี้ก็คือ จากฉันถึงเธอ นี่ยกตัวอย่าง อันนี้เขียน 3 คน ที่มีไฮไลท์สีส้มอยู่ เช่น คุณอำนวย คุณสมบัติ คุณจุ๋ม อันนี้ก็เป็นจดหมายซึ่งไม่ต้องเขียนครั้งเดียวนะ เขียนบ่อย ๆ ก็ได้

อันนี้ก็คุณรุ่งอรุณคนเดียวเลย นี่ยกตัวอย่าง ก็เขียนยาวเลย แต่ในนี้ที่น่ารักก็คือ เขียนถึงคุณวีระกานต์ ถึงคุณหมอเหวง คือไล่เขียนเป็นบุคคลในฉบับเดียว บางคนก็เขียนรวม บางคนก็เขียนแยก

อย่างคนนี้ก็มาจากบางบัวทอง อันนี้พอดีทีมงานทำหัวเอาไว้ว่าจากฉันถึงเธอ แต่บางทีเราก็จะเปลี่ยน หรือพวกเราพิมพ์เองมาก็ได้ มีภาพตัวเองแล้วก็เขียนเป็นจดหมาย อย่างที่เราพูดเมื่อวานก็คือ ไม่ให้เกิน 15 บรรทัด ภาษาสุภาพ ไม่หยาบคาย

อ.ธิดากล่าวต่อว่า ถึงแม้จะไม่ได้เข้าเยี่ยม แต่ดิฉันมองว่าอย่างนี้ดีกว่าเพราะว่าแกนนำจำได้และได้อ่าน ยังดีกว่าเมื่อตอนปี 53 ตอนนั้นเขาให้มวลชนเข้าเยี่ยมเยอะครั้งละเป็นร้อย ๆ ได้แต่โบกมือ จำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร แต่ดิฉันว่าอย่างนี้อาจจะน้อยแต่หนักแน่นและเป็นประโยชน์ ... นี่ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่อยากจะแจ้ง

แล้วที่นัดกันก็คือวันศุกร์ตอนบ่าย อาจจะมานั่งทำกิจกรรมอย่างนี้ คือถ่ายภาพ เขียนจดหมายถึงแกนนำ ประมาณเหมือนกับมากินของว่าง น้ำชา ตอนบ่ายวันศุกร์ บริเวณข้างหน้าที่ไม่เกี่ยวกับเรือนจำ เพราะว่าถ้าเรามาส่งที่นี่จะถึงเร็ว พอแกนนำเขาได้อ่านแล้วอาจจะเขียนเป็นจดหมายออกมา เราจะได้มาเล่าสู่กันฟัง

ดิฉันว่าก็ใช้วิธีโบราณแบบนี้ เพราะเราติดคุกกันแบบโบราณ ๆ วิธีการเยี่ยมก็แบบโบราณ ๆ ก็คือเขียนจดหมาย ยุคนี้ความจริงไม่มีแล้ว แต่เข้าใจว่าหลังจากนี้ต่อไปน่าจะมีการสื่อสารออนไลน์ได้ในระดับหนึ่ง แต่ตอนนี้เราก็คิดว่าประเทศนี้มันยังโบราณ

ประเด็นที่สอง ดิฉันก็อยากจะเรียนว่าทางทนายบอกว่าสุขภาพทุกคนแข็งแรงดี เนื่องจากยังอยู่ในแดนกักกัน ดังนั้นห้องขังก็ยังไม่หนาแน่นมาก และดังที่ได้เรียนไปแล้วว่า วันที่ 15, 16, 17 และ 31 ก.ค. นี้ (4 นัด) ที่แกนนำเขาจะมาศาล ดังนั้นถ้าแม้นว่าไม่ได้เข้าเยี่ยมที่เรือนจำ ก็ไปพบที่ศาลอาญา รัชดาภิเษก ประมาณ 09.00 น. ส่วนวันธรรมดาถ้าว่าง ๆ ก็พิมพ์ภาพตัวเองพริ้นมาหรือมาทำกิจกรรมที่นี่ วันศุกร์ถ้าสะดวกก็เชิญนะคะ เนื่องจากมันมีวันหยุด เดือนต่อไปก็ค่อยว่ากันอีกทีว่าวันศุกร์สะดวกไหม เพราะเสาร์อาทิตย์เรือนจำปิด แต่ถ้าหากว่าพวกเราสะดวกเสาร์อาทิตย์ อาจจะนัดเสาร์อาทิตย์ก็ได้ เพราะว่าถึงอย่างไรก็ไม่ได้เข้าเยี่ยมพบเจออยู่ดี เพียงแต่ว่ามาเขียนจดหมายที่นี่แล้วมาหย่อนตู้ไปรษณีย์ที่นี่ นี่ก็เป็นกิจกรรมซึ่งเราทำได้

เรื่องที่สามคือมันมีปัญหาที่ถกเถียงกันในเรื่องของการที่แกนนำเข้าเรือนจำ แล้วบางส่วนทำไมไม่ได้เข้า ก็ต้องพูดกันอย่างตรงไปตรงมาจริง ๆ ว่า คดีนี้ในปี 51 มีการฟ้องหลายคนก็จริง แต่ว่าเนื่องจากบางคนไม่อยู่ ไปต่างประเทศ (คุณจักรภพ, คุณจรัล) บางคนก็เสียชีวิต (พ.อ.อภิวันท์) แต่ว่าอย่างคุณจตุพรก็ถูกฟ้อง แต่ว่าเป็นคดีติดตามมา ดิฉันก็ไม่อยากจะให้มีการเข้าใจผิดกันเกิดขึ้นว่า คุณจตุพรไม่ได้ถูกฟ้อง ซึ่งอันที่จริงคุณจตุพรก็ได้พูดแล้ว แต่ว่าดิฉันก็ช่วยพูดอีกแรงหนึ่ง เพราะว่าเราต้องเป็นคนตรงไปตรงมานะ อยู่กับความจริง ใครจะรักจะชอบใครมันก็เป็นสิทธิ์ แต่ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับพวกเรากันเอง หรือแม้กระทั่งคนที่เราไม่ชอบ ลักษณะของพวกประชาธิปไตยอย่างหนึ่งก็คือเราต้องอยู่กับความเป็นจริง ต้องพูดความจริง เพราะฉะนั้นก็คือคุณจตุพรในคดีนี้ก็จะเป็นอีกคดีหนึ่งซึ่งอยู่ในระหว่างการพิจารณาคดี แต่ว่าก็คงไม่แคล้ว น่าจะประมาณ ๆ กัน ดิฉันคิดว่าอย่างนั้น

อีกเรื่องหนึ่งก็มีการถกเถียงกันเรื่องเยียวยาผู้คน ดิฉันก็อยากจะเรียนว่าทางคุณณัฐวุฒิซึ่งขณะนั้นเป็นรัฐมนตรีอยู่ในรัฐบาล และเป็นแกนนำคนเดียวที่เป็นรัฐมนตรี ก็มีส่วนผลักดันมากในปัญหาการเยียวยา โดยประสงค์จะเยียวยาคนที่บาดเจ็บ ล้มตาย ดังนั้นดิฉันคิดว่ามันไม่ใช่แต่เพียงคุณณัฐวุฒิคนเดียว คนในรัฐบาลและโดยเฉพาะนายกรัฐมนตรีก็ผลักดัน แล้วตามข่าวเขาจะฟ้องคณะรัฐมนตรีชุดนั้นด้วยซ้ำในปัญหานี้

ในส่วนของคนที่เรียกร้อง สำหรับนปช.นั้น โดยนปช.ทั้งหมด และโดยคุณจตุพรด้วย (ในช่วงเวลาที่นปช.ว่างประธาน แล้วมา อ.ธิดา มาเป็นประธาน แล้วคุณจตุพรมาเป็นประธาน) คือในช่วงผลักดันตอนนั้นคุณจตุพรเป็นส.ส.ที่ไม่ถูกดำเนินคดี (เพราะเป็นส.ส.) คุณจตุพรก็ได้พูดเรื่องว่าเยียวยา 10 ล้าน นปช.และคุณณัฐวุฒิก็พูด อ.ธิดาก็พูดตรงกันก็คือว่า อยากจะให้ผู้เสียชีวิตได้ 10 ล้าน แต่ว่าคณะกรรมการที่ทางรัฐบาลตั้งขึ้น เขาก็ไปคิดคำนวณ มันก็ต้องหาวิธีทำที่มีเหตุผลว่าควรจะได้เท่าไร

เท่าที่ดิฉันจำได้คือ เขาใช้ค่า GDP ต่อหัวของประเทศไทย และคำนวณอายุเฉลี่ยของผู้เสียชีวิต และเวลาที่เขาไม่ตายเขาควรจะอยู่ต่อเท่าไรแล้วก็คูณ มันก็ออกมาเป็นตัวเลขประมาณ 7 ล้าน ดังนั้นมันก็ไม่ใช่ 10 ล้าน

ดิฉันก็คิดว่าในปัญหานี้ รัฐบาลในขณะนั้นทุกคน รวมทั้งรัฐมนตรีที่ไปจากแกนนำนปช.คือคุณณัฐวุฒิ มีส่วนที่จะช่วยกันทำ เพราะฉะนั้นก็คงมีหลายส่วน คณะทำงานจากศปช.บ้าง คณะทำงานจากนปช.บ้าง จากรัฐบาลบ้าง แต่สุดท้ายก็คือคณะกรรมการของรัฐบาล แล้วดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้จะยังมีการฟ้องร้องอีกหรือเปล่า?

เพราะอันที่จริงแล้วก็คือคนที่ได้อานิสงส์มีทั้งฝ่ายกลุ่มทุกสี ประชาชนที่เสียชีวิตจากการชุมนุมทางการเมืองได้หมด รวมทั้งทหารด้วย รวมทั้งญาติของทหารที่เสียชีวิตไปจำนวนหนึ่งด้วย และกลุ่มเสื้อเหลืองด้วย (ที่เสียชีวิตวันที่ 7 ต.ค.) อันนั้นก็ได้ด้วยตามความเข้าใจของดิฉัน

แต่ดิฉันก็ไม่รู้ว่าความพยายามที่จะเล่นงานรัฐบาล หรือครม.ชุดคุณยิ่งลักษณ์จะยังมีในประเด็นเรื่องการเยียวยาอีกหรือเปล่า แต่ดิฉันก็พูดในความจริงว่าได้รับการสนับสนุนจากทุกฝ่ายในรัฐบาล จากนักวิชาการ จากนปช. เพราะคนที่เสียใจมากที่สุดและมีความรู้สึกต้องรับผิดชอบมากก็คือ แกนนำ

ดังนั้น มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่แกนนำจะไม่สนใจ การพูด ประกาศเรื่องขอให้มีการเยีย วยา 10 ล้านจากแกนนำนปช. จากคุณจตุพร อ.ธิดา และคุณณัฐวุฒิ ก็เป็นการพูดทำนองเดียวกันทั้งหมด นี่ก็เป็นอีกเรื่องซึ่งดิฉันอยากจะให้มีความเข้าใจ

เราต้องพูดความจริงในแต่ละเรื่อง เราต้องแฟร์ สำหรับดิฉันจะรัก จะชอบ จะโกรธ จะเกลียด ไม่มีปัญหา แต่ต้องพูดความจริง ไม่มีการบิดเบือน ไม่มีการใช้เฮดสปีช

ดิฉันอยากจะให้สิ่งนี้เกิดขึ้นอยู่กับพวกเราทั้งหมดว่า วิถีของนักต่อสู้ประชาธิปไตย และในฐานะผู้ถูกกระทำ เราต้องอยู่ด้วยความจริง คือเราอย่าไปเอาวิธีคิดวิธีทำงานแบบของพวกคณาธิปไตย พวกที่ไม่ต้องการคืนอำนาจให้ประชาชน พวกนั้นเขาจะทำทุกอย่างเลย ใช้ IO ที่จะเล่นงานฝั่งประชาชน

ส่วนอีกเรื่องหนึ่งซึ่งมีคนถามมากก็ถือโอกาสพูดเลย เรื่องหมู่บ้านเสื้อแดง ถ้าใครมีหนังสือของอ.ธิดากลับไปอ่านดู คือ “หมู่บ้านเสื้อแดง” ก็คล้าย ๆ ความพยายามจะเป็นกลุ่มอิสระอีกกลุ่มหนึ่งต่างหาก โดยในช่วงเวลาปี 54 นั้นเป็นเวลาที่พรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาล ดังนั้นก็มีกิจกรรมของกลุ่มอิสระหลายรูปแบบ หมู่บ้านเสื้อแดงก็เป็นกิจกรรมรูปแบบหนึ่งซึ่งไม่ได้ขึ้นกับนปช. มีชื่อต่าง ๆ เช่น คุณอานนท์ แสนน่าน มีหลายชื่อนะคะ ไม่ใช่ชุดเดียว

แล้วก็ในกระแสเสื้อแดงที่สูงนั้น กลุ่มอิสระต่าง ๆ เหล่านี้ก็ทำกิจกรรมในชื่อต่าง ๆ แล้วก็ได้รับความร่วมมือจากมวลชน แต่ว่ามันไม่ใช่ทิศทางที่นปช.ลงไปทำ แต่เราไม่ได้ห้ามปราบ ไม่ได้ขัดข้อง ให้เป็นความสมัครใจของแต่ละพื้นที่ เพราะเราอยู่กับกลุ่มอิสระด้วยความคิดแบบแนวร่วม ก็คือ “แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง” ดังนั้นเราก็ปล่อยให้เขาทำไปก็ไม่ได้ว่าอะไร

เพราะว่าในช่วงเวลานั้นกระแสเสื้อแดงสูง ก็มีคนอยากทำงานเพื่อไปส่งการบ้านทางการเมืองก็มี หรือสร้างเครดิตของแต่ละกลุ่ม เราก็ไม่ได้มีปัญหา แล้วบางส่วนก็ดิสเครดิตนปช.ด้วย ก็ไม่ได้มีปัญหาอีกเหมือนกัน

การที่มีกลุ่มคนออกมาแล้วบอกว่า “หมู่บ้านเสื้อแดง” สลาย ดิฉันอยากจะให้เข้าใจว่า ก็เป็นคนบางส่วน แต่จะเป็นเสื้อแดงจริงหรือเปล่า? ไม่รู้!!! ไม่ว่าจะเป็นคนไหน เพราะถ้าเป็นเสื้อแดงแท้เราผูกพันกันด้วยอุดมการณ์ ไม่ได้ผูกพันด้วยผลประโยชน์ ดังนั้นผลประโยชน์ใด ๆ ก็ไม่สามารถซื้อคนที่มีอุดมการณ์ได้ แต่ถ้าผูกพันกันด้วยผลประโยชน์ เสื้อแดงกำลังรุ่ง หรือว่ามีโอกาสจะได้รับโน่น รับนี่ มันก็ง่ายที่จะเปลี่ยน

ดังนั้นไม่ต้องรู้สึกตื่นเต้นหรือเสียใจ เพราะว่าการเกิดขึ้นของกลุ่มอิสระมันเกิดขึ้นอยู่แล้ว เพียงแต่ชื่อนี้มันประทับใจ แต่ความจริงก็คือเป็นกลุ่มอิสระที่ทำกันหลากหลาย มีมา มีไป เพราะอาจารย์อยู่กับพี่น้องมวลชนก็รู้ว่าแกนนำในท้องถิ่นหรือแกนนำส่วนหลางก็ตาม มันก็มีขึ้น มีลง มีมา แล้วก็มีไป แล้วก็มีใหม่มาแทนเก่า เพราะฉะนั้นไม่ต้องเสียใจนะคะ อ.ธิดากล่าวในที่สุด