แน็ท
แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม : เรียกร้องคืนความยุติธรรมให้คนเสื้อแดง และสอบสวนการตายของ
“บุ้ง เนติพร” อย่างโปร่งใสและเป็นธรรม
ในงานรำลึก #14ปีเมษาพฤษภา53
19 พฤษภาคม 2567 ณ ราชประสงค์
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่เคารพทุกท่านนะครับ
วันนี้ก็เป็นเวลาที่ล่วงเลยมาแล้วกว่า 14 ปี วันนั้นในอดีตผมยังอายุประมาณแค่ 9
ขวบ นอนอยู่ที่ราชประสงค์ ต้องจากพ่อจากแม่ พ่อก็มานอนแต่ม็อบ
ผมก็ได้แต่นอนอยู่กับแม่ ไม่รู้ว่ารักเสื้อแดงอะไรนักหนา
จนโตมาถึงได้เข้าใจว่าความสัมพันธ์ของพี่น้องเสื้อแดงนั้นมันแน่นแฟ้น
ความสัมพันธ์ของพี่น้องเสื้อแดงนั้นมันไม่จำเป็นต้องรู้จักมาก่อน
ขอเพียงใส่เสื้อสีแดงแล้วต่อต้าน 2 มาตรฐานเท่านั้น เราเป็นเพื่อนกัน
ใช่มั้ยพี่น้อง?
วันนี้ก็เป็นเวลา
14 ปี เรายังต้องมาพูดถึงเรื่องการทวงความยุติธรรม ที่เราพูดว่าความยุติธรรมของคนเสื้อแดงนั้น
เราไม่ได้หมายความว่าคนเสื้อแดงเท่านั้นที่จะได้รับความยุติธรรม
แต่แบ่งให้พวกกูบ้างได้มั้ย เศษเสี้ยวก็ยังดี เราต้องออกมากลางฝน 14
ปีที่แล้วเราก็นอนกลางฝน 14 ปีที่แล้วไม่ได้มีแค่ฝน แต่มีห่ากระสุนจากรัฐบาล
ใช่มั้ยพี่น้อง? เพราะฉะนั้น ปีนี้อะจิ๊บ ๆ ก็มีแค่สายฝนพอให้ชื่นใจ
การที่เสื้อแดงต่อสู้นั้น
ผมเนี่ยโดนบ่อยมากในฐานะคนรุ่นใหม่ เวลาที่พูดถึงคนเสื้อแดง ก็จะโดนคำถากถางว่าเกิดทันมั้ย?
เป็นไอ้พวกเสื้อแดงใส่กางเกงในส้มหรือเปล่า? ถามจริง ๆ
เถอะว่าคนเสื้อแดงมันต้องพิสูจน์ยังไง ก็ไอ้ตัวผมเนี่ยยืนอยู่แยกดินแดง 19พฤษภา
อยู่กับพ่อแม่จนแม่โดนสะเก็ดระเบิด แดงพอมั้ย? ไอ้พวกคนที่ถากถางน่ะนั่งอยู่ที่ไหน?
วันที่เขายิง มึงอยู่ที่ไหนถึงมากล้าดูหมิ่นคนอื่น
มันน่าเบื่อพี่น้อง
คนเสื้อแดงต้องเป็นคนประเภทไหน คนเสื้อแดงมันแดงจากจิตวิญญาณ
แดงจากการต่อต้านเผด็จการ แดงจากการต่อต้าน 2 มาตรฐาน
และแดงจากการที่เราเรียกร้องประชาธิปไตย ต่อให้คน ๆ
หนึ่งใส่สีแดงทั้งตัวยันถุงเท้าก็ไม่ได้หมายความว่าเขาคือคนเสื้อแดง
การใส่ถุงเท้าแดงไม่ได้ทำให้เราเคารพ
การใส่ถุงเท้าแดงไม่ได้หมายความว่าเราเป็นพวกเดียวกัน
แต่คนเสื้อแดงมันต้องยืนตรงต่อต้านเผด็จการ ใช่มั้ยพี่น้อง?
การกราบกราน
การอ่อนข้อ ไม่มี!!!
คนเสื้อแดงยืนประชันกับกระสุน ไม่เคยอ่อนข้อให้กับทหาร
ไม่เคยยอมเลียเผด็จการ ไม่เคยพูดว่าเราจำเป็นต้องจัดตั้งรัฐบาล ไม่เคย! เราไม่เคยพูดกับรัฐบาลในเวลานั้นว่าขอได้มั้ย เรามีแต่การต่อสู้
ใช่มั้ยพี่น้อง? การเปลี่ยนแปลงไม่เคยมาโดยโต๊ะเจรจา แต่มาโดยการต่อสู้ของประชาชน
ท่านจะจัดตั้งรัฐบาลก็ตั้งไป แต่ความยุติธรรมล่ะ ท่านให้ได้มั้ย?
ท่านกล้ารับปากเรามั้ยว่าการที่ท่านตั้งรัฐบาลข้ามขั้วด้วยความจำเป็นอย่างที่ท่านอ้างเหตุผล
ท่านกล้ารับปากกับพี่น้อง กล้ารับปากกับญาติผู้เสียชีวิตมั้ยว่าท่านจะคืนความยุติธรรมให้เขาได้
ถ้าท่านกล้า
เราก็จะรอดูและรอทวง สิ่งที่เราออกมาพูดนั้นไม่ใช่การโหน แต่เป็นสิ่งที่คนตายนั้นไม่สามารถจะพูดได้
พูดถึงคนเสื้อแดงก็หาว่าโหน พูดถึงคนเสื้อแดงก็หาว่าโหนกระแสอย่างเดียว
เราไม่ได้โหน เราออกมาพูดเพื่อขอความยุติธรรมได้มั้ย? คนเสื้อแดง
จิตวิญญาณมันอยู่ที่การต่อต้าน เราขอความยุติธรรม 14 ปีนะพี่น้อง เราอยู่บนถนน
อยู่ตั้งแต่ตัวผมเล็กจนเท่านี้ เรายังไม่ได้แม้แต่เศษเสี้ยว
คนสั่งฆ่ายังไม่เคยขึ้นศาล คนยิงเสื้อแดงยังไม่เคยได้เข้าคุก
นี่มันเป็นความเจ็บปวดหัวใจ
การตายของประชาชนนั้นมันไม่ค่าอย่างนั้นหรือ?
ประชาชนเสื้อแดงมันไม่ใช่คนไทยอย่างนั้นหรือ?
นับจากวันนั้นถึงวันนี้
เรามาไกลมาแล้วพี่น้อง เราเคยอยู่ในยุคที่คนมองแล้วเหยียดหยาม
เราเคยอยู่ในยุคที่คนมองเสื้อแดงว่าไม่ใช่คนไทย
เราเคยอยู่ในวันที่จะหยิบเสื้อแดงมาใส่ยังไม่กล้าเพราะโดนมองด้วยสายตาเหยียดหยาม
วันนี้เราใส่เสื้อแดงยืนได้อย่างทระนงเพราะได้รับการเชิดชูจากสังคมแล้วพี่น้อง วันนี้สังคมเห็นคุณค่าเราแล้ว
วันนี้สังคมเห็นแล้วว่าเราคือวีรชน เราไม่ใช่พวกล้มเจ้า เราไม่ใช่พวกชังสถาบัน
และเราไม่ใช่พวกเผาบ้านเผาเมืองอย่างที่เขาพูด
แต่เราคือคนที่ได้รับความอยุติธรรมลำดับต้น ๆ ของประเทศไทย ก็ยินดีด้วยที่ท่านนายกฯ
ทักษิณ ได้รับความยุติธรรมอย่างที่ท่านควรจะได้รับ แต่คนเสื้อแดงล่ะ
ได้รับแล้วหรือยัง? 99 ศพ ได้รับความยุติธรรมแล้วหรือยัง? ใส่ใจตรงนี้บ้าง!
การนิรโทษกรรมประชาชนมันควรจะเป็นเรื่องที่ทำได้
ประชาชนควรได้รับโอกาส คนรุ่นใหม่ควรได้รับโอกาส เพื่อน ๆ ของผมควรได้ออกมา
ได้รับอิสรภาพ ก็คอมมิวนิสต์สมัยนู้นยังได้รับ 66/23
ทุกวันนี้นั่งเป็นรองนายกรัฐมนตรีมีตำรวจอารักขายังเป็นไปได้เลย
แล้วกับไอ้เด็กที่ออกมาชุมนุมต้านรัฐบาลที่มาจากเผด็จการ ทำไมถึงนิรโทษกรรมไม่ได้?
การวิจารณ์เจ้าไม่เคยทำให้คนตาย เขาเหล่านั้นไม่ใช่อาชญากร ปล่อยเขาคืนสู่สังคมเถิด
ปล่อยเขากลับไปหาอ้อมอกพ่ออ้อมอกแม่เถิด
เพราะมีเพื่อนเราคนนึงต้องจากพ่อจากแม่ไปแล้วคือ “บุ้ง เนติพร” การตายของ “บุ้ง”
การตายของพี่น้องเสื้อแดงมันจะไม่สูญเปล่าแน่นอน
คนรุ่นใหม่สานต่อเจตนารมณ์ต่อต้านเผด็จการ เราถึงมายืนอยู่ทุกวันนี้
สิ่งสุดท้ายที่อยากจะพูด
ก็ขอให้รัฐบาลที่นำโดยพรรคเพื่อไทย ที่พูดว่าจะสลายขั้วความขัดแย้ง
คืนความยุติธรรมให้คนเสื้อแดง และสอบสวนการตายของ “บุ้ง เนติพร”
อย่างโปร่งใสและเป็นธรรม บอกได้แล้วว่า “บุ้ง” ตายเพราะอะไร?
ตายในมือราชทัณฑ์ใช่มั้ย? ก็บอกได้แล้วว่าใครเป็นคนผิด ทุกวันนี้สังคมกำลังสงสัย
ขอโทษที่จะต้องเปรียบเทียบ ท่านนายกฯ ทักษิณ ป่วยไม่ถึงวันออกจากเรือนจำไปโรงพยาบาล
กราบขอโทษคนที่รักท่านนายกฯ ทักษิณ แต่มันจำใจที่เพื่อนเราต้องตายในเรือนจำ
นี่คือความเจ็บปวด
ขอเรียกร้องให้ท่านคืนความยุติธรรมให้
“บุ้ง” และคนเสื้อแดงด้วยครับ ขอบคุณครับ
