วันจันทร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

"ณัฐวุฒิ" กล่าวอาลัยคุณพ่อยอดชาย ทรงกัมพล ชายผู้ซึ่งให้กำเนิดศิลปินนักสู้เพื่อประชาธิปไตย "แป๊ะ บางสนาน" ผู้ซึ่งกำเนิดบทเพลงสำคัญ "รักคนเสื้อแดง"

 


"ณัฐวุฒิ" กล่าวอาลัยคุณพ่อยอดชาย ทรงกัมพล ชายผู้ซึ่งให้กำเนิดศิลปินนักสู้เพื่อประชาธิปไตย "แป๊ะ บางสนาน" ผู้ซึ่งกำเนิดบทเพลงสำคัญ "รักคนเสื้อแดง"

 

วานนี้ (6 ก.พ. 65) เวลา 16.00 น. ที่ป่าช้าตาลอย วัดพระพุทธบาท อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ได้ร่วมในงานฌาปนกิจ คุณพ่อยอดชาย ทรงกัมพล บิดาของคุณพิธาน ทรงกัมพล หรือ “แป๊ะ บางสนาน” ซึ่งได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคชราและจากไปอย่างสงบเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2565 สิริรวมอายุได้ 84 ปี

 

โดยก่อนที่จะเข้าสู่พิธีทอดผ้าบังสุกุล นายณัฐวุฒิ ได้ขึ้นกล่าวคำอาลัยดังนี้

 

นมัสการพระคุณเจ้า และท่านผู้มีเกียรติที่เคารพครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับมอบหมายจากทางคณะเจ้าภาพให้มาร่วมแสดงความอาลัยต่อผู้วายชนม์ ซึ่งเป็นบิดาของพี่แป๊ะ บางสนาน หรือคุณพิธาน ทรงกัมพล ในวันนี้

 

เราไม่ได้เจอกันเป็นเวลานานนะครับ ถ้านับแล้วก็ต้องพูดกันเป็นหลักปี แต่ว่าหัวใจของพวกเรานะครับ เราอยู่เคียงข้างกัน เราเป็นกำลังใจของกันและกัน เราเชื่อมั่นในจิตวิญญาณของการต่อสู้ในกันและกันมาโดยตลอด สำหรับคนที่ผ่านอะไรมาด้วยกันมาก ๆ อย่างพวกเรา หมายถึงอย่างพี่แป๊ะ แล้วก็อย่างหลาย ๆ ท่านที่นั่งกันอยู่ในงานนี้ ผมคิดว่ามันมากและลึกกว่าคำว่ามองตาก็รู้ใจ มันหมายถึงเพียงแค่นึกถึงก็มั่นใจ เพียงแค่มองย้อนไปในวันเวลาของอดีตก็ยังเชื่อว่าเรายังมีกันและกันอยู่จนวันปัจจุบันและถึงวันแห่งอนาคต

 

ในวาระนี้แทนที่นาน ๆ พบกันจะได้มีโอกาสสรวญเสเฮฮาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ กลับต้องกล่าวคำอาลัยหรือแสดงความคารวะต่อดวงวิญญาณของคุณพ่อผู้จากไป แต่ผมก็ยังเชื่อนะครับว่า หากดวงวิญญาณของคุณพ่อได้ปรากฏรับรู้ด้วยญาณวิถีใดก็ตาม ท่านมองมาท่านก็น่าจะปลาบปลื้มใจที่ลูกชายของท่าน ที่ครอบครัวของท่าน ยังได้รับความรักความเคารพนับถือและผูกพันจากญาติมิตรและจากพี่น้องประชาชนซึ่งมิได้เกี่ยวพันกันโดยสายเลือด แต่ผูกพันกันโดยจิตวิญญาณของการต่อสู้ ผูกพันกันโดยประสบการณ์ช่วงเวลาของชีวิตที่ร่วมเป็นร่วมตายเคียงไหล่ใกล้บ่ากันและกัน

 

ผมหวังใจว่าสถานการณ์ของบ้านเมืองมันจะเดินไปสู่ทิศทางที่ถูกต้องในที่สุดเหมือนกับที่เรามั่นใจตรงกันมาโดยตลอด แต่ต่อให้มันอาจจะยังคงผิดทิศผิดทางอยู่บ้าง แต่ก็ขอให้ทุกท่านได้มั่นใจนะครับว่าเส้นทางที่ทุกท่านได้ช่วยกันแผ้วถาง เส้นทางที่ทุกท่านได้ช่วยกันฝ่าฟัน เส้นทางที่เพื่อนและพี่น้องของเราหลายชีวิตได้ทอดร่างทับถมกันเพื่อเป็นทางเดินให้กับคนรุ่นลูกรุ่นหลาน เส้นทางนี้จะไม่มีใครลบล้างหรือเบี่ยงเบนไปได้ เพราะเส้นทางนี้มันไม่ได้ถูกสร้างโดยตัวบุคคล แต่มันถูกสร้างด้วยหลักการที่ถูกต้อง มันถูกสร้างด้วยอุดมการณ์ของเสรีชนที่เชื่อว่าคนคือคน และคนเท่ากัน และมันถูกสร้างโดยแม้แต่ผู้สร้างมิมีสิทธิ์เป็นเจ้าของ แต่ผู้ที่จะเป็นเจ้าของเส้นทางนี้ล้วนแล้วแต่เป็นประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจประชาธิปไตยเท่า ๆ กัน

 

ขอแสดงความเสียใจกับพี่แป๊ะ คุณแม่ และครอบครัวอีกครั้ง และก็ถือเอาวาระนี้นะครับ ขอส่งความปรารถนาดีกับเพื่อนมิตรพี่น้องผู้ร่วมอุดมการณ์ที่มาร่วมกันที่นี่ทุกคน วันนี้ส่วนใหญ่เราใส่เสื้อสีดำ แต่ผมเชื่อว่าหัวใจเราสีเดิม และวันนี้แม้ว่าเราจะมาพบกันในวาระของความสูญเสีย แต่ผมก็มั่นใจว่าเราจะกลับบ้านด้วยพลัง ด้วยความอบอุ่น ด้วยความรู้สึกที่ยังเชื่อว่าเรายังไม่ห่างหาย และเรายังไม่ได้ยืนอยู่ในจุดที่ไม่มีกันและกัน ตรงกันข้ามมันกลับยิ่งทำให้เรามีพลังมากขึ้นว่า วันเวลาผ่านมา 10 กว่าปี เรื่องวัย เรื่องสังขาร เรื่องบทบาทหรือภารกิจอย่างที่เราเคยทำร่วมกันมันอาจจะแผ่วล้าไปบ้างตามกาลเวลา แต่ผมว่าหัวใจยังไม่แผ่วล้า ผมว่าความทรนงองอาจในการประกาศตัวเป็นประชาชนของทุกคนก็ยังคงอยู่ ขอให้พลังแห่งความรักความปรารถนาทั้งมวลที่พวกเรานำมามอบให้กับครอบครัวพี่แป๊ะในวันนี้ จงเป็นดั่งแรงขับอันสำคัญน้อมส่งดวงวิญญาณของคุณพ่อพี่แป๊ะไปยังภพภูมิที่สุขสงบ สู่สัมปรายภพ และเชื่อว่าดวงวิญญาณของพี่น้องเราที่เคยร่วมต่อสู้เคียงข้างกับพี่แป๊ะ ถ้าหากได้มีโอกาสพบกับคุณพ่อที่นั่น พวกเขาก็จะห้อมล้อม พวกเขาก็จะต้อนรับชายผู้ซึ่งให้กำเนิดศิลปินนักสู้เพื่อประชาธิปไตยคนสำคัญอีกคนหนึ่งคือ “แป๊ะ บางสนาน” หรือ “พิธาน ทรงกัมพล”

 

วาระแบบนี้คงไม่ใช่วาระที่เราจะเอาบทเพลงซึ่งเป็นเพลงเอกของพี่แป๊ะมาเปิดกันได้ แต่ผมจำชื่อเพลงพี่แป๊ะได้แม่นว่าเพลงสำคัญที่พี่แป๊ะร้องแล้วเราร้องต่อกันได้ตลอดชื่อเพลง “รักคนเสื้อแดง” ครับ

 

#UDDnews #ยูดีดีนิวส์