วันเสาร์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2564

'รุ้ง ปนัสยา' ฝากพี่สาวโพสต์ ขอบคุณที่ไม่ลืมกัน แต่ไม่อยากให้ทุกคนลืมว่าตนและเพนกวินทำเพราะอะไร ไม่มีใครเลยที่สมควรโดนทำแบบนี้!

 


'รุ้ง ปนัสยา' ฝากพี่สาวโพสต์ ขอบคุณที่ไม่ลืมกัน แต่ไม่อยากให้ทุกคนลืมว่าตนและเพนกวินทำเพราะอะไร ไม่มีใครเลยที่สมควรโดนทำแบบนี้!


เมื่อค่ำวันที่ 16 เม.ย. 64 น.ส.เมธาวี สิทธิจิรวัฒนกุล หรือ เมย์ พี่สาวคนกลางของ รุ้ง-ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล ได้โพสต์ข้อความที่รุ้งฝากสื่อสารถึงทุกคน ผ่านเฟซบุ๊ค Panusaya Sithijirawattanakul กรณีที่มีแคมเปญส่งจดหมายถึง 'รุ้งและเพนกวิน' ให้เลิกอดอาหาร อยากให้รักษาสุขภาพ โดยมีความว่า


“ถึงทุกคน


เราเข้าใจทุกคนนะ เข้าใจมาก ๆ นะ ทั้งคนที่อยากให้เรากลับมากินข้าวได้แล้วและคนที่ส่งกำลังใจให้ เรายังโอเคนะ ความดันอะไรก็ยังปกติดี เราขอบคุณและเราดีใจที่ทุกคนไม่ลืมเรา 


แต่เราไม่อยากให้ทุกคนลืมเหมือนกันว่าเราทำเพราะอะไร ตอนแรกเราไม่อยากทำแบบนี้หรอกเราเคยคุยกับเพนกวินว่า เราไม่ทำนะ เราอาจจะไม่ไหว แต่เพนกวินมันแน่วแน่มากว่ามันต้องทำเพื่อประท้วงกระบวนการที่ไม่ยุติธรรมกับเราและสื่อสารถึงทุกคน รวมถึงมนุษย์ผู้มีอำนาจด้วยว่า การจองจำเราไว้แบบนี้มันเป็นเรื่องที่โหดร้ายและทารุณ 


เราสองคนเป็นแค่นักศึกษาปีสามและปีสี่ เราแค่ออกมาพูดให้ทุกคนได้ยินว่าเราคิดอะไรอยู่และมีความคาดหวังต่อประเทศนี้ยังไงบ้างเรา แค่อยากให้เกิดการพัฒนาไปในทางที่ดีและการเปลี่ยนแปลงบางอย่างอย่างเหมาะสม แต่สุดท้ายคุณก็เอา 112 มาใช้กับเรา และไม่ใช่แค่กับเรา แต่รวมตั้งแต่วัยแก่ยันเด็ก เด็กที่สุดอายุ 14 ปีที่โดนยัดข้อหานี้ โดยที่เจตนาของทุกคนมันไม่มีอะไรไปมากกว่าเขาอยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นและอยากจะมีสถาบันกษัตริย์ที่เขาสามารถกราบไหว้และเทิดทูนได้อย่างเต็มใจ 


เมื่อมันมีสิ่งที่ควรปรับปรุงเมื่อมันมีสิ่งที่ผิดพลาดไปเราในฐานะเป็นมนุษย์ด้วยกันย่อมต้องพูดคุยกัน แนะนำกันเพื่อให้สังคมนี้ไปต่อได้และมีการปรับปรุงไปในทางที่ดีขึ้น เป็นสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ควรกระทำต่อกันไม่ใช่เหรอ


การอดอาหารประท้วงของเราสองคนตอนนี้มันไม่ใช่แค่เพื่อตัวเราเองที่เรากำลังบอกว่า เราอยากให้เขาปล่อยตัวชั่วคราวเรา ให้เราได้สู้คดีอย่างเต็มที่ แต่มันก็เพื่อคนทุกคนที่ถูกดำเนินคดีทางการเมืองในตอนนี้ มันไม่มีใครเลยที่สมควรจะโดนกระทำแบบนี้ 


เราขอบคุณแล้วเราเข้าใจในความห่วงใยของทุกคน ก่อนหน้านี้เรากลัวว่าทุกคนจะลืมว่าเราอยู่ในนี้จนถึงวันนี้เราอยู่ในเรือนจำมาเกือบ 40 วันแล้ว เรากลัวคนลืมว่าเรากำลังประท้วงด้วยการอดอาหารอยู่ แต่พอมีแคมเปญนี้เกิดขึ้นเราดีใจนะ ดีใจมากที่ทุกคนไม่ลืมกัน


แต่เราอยากจะขอร้องทุกคนว่าตอนนี้สิ่งที่ทางเราและทุกคนที่เห็นข้อความนี้ต้องทำ คือ การบอกกับคนทั้งโลกว่าพวกเราถูกกักขังอยู่ในนี้เพราะว่าอะไรและเรียกร้องให้ปล่อยตัวเราออกไป


ทุกคนจำได้ไหมเมื่อปลายปีที่แล้วที่เกิดการชุมนุมขึ้นมากมายเกิด กระแสขึ้นมากมายข่าวการชุมนุมในประเทศไทยดังไปถึงต่างประเทศทั่วโลก โดยความช่วยเหลือของพวกเราทุกคนนี่แหละ ที่ทำให้ตอนนั้นเราสามารถพูดถึงการปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ได้อย่างเปิดเผย มันเป็นเพราะทุกคนจริงๆ ตอนนั้นเราถึงกล้าออกมาพูดและเรายังถึงคงพูดอยู่เพราะมีทุกคนสนับสนุนเรื่องนี้ไปด้วยกัน ตอนนั้นเรารู้สึกขอบคุณทุกคนจริงๆ


และในตอนนี้เราก็ต้องการการสนับสนุนจากทุกคนอย่างเต็มที่เหมือนตอนนั้นอีกครั้งหนึ่ง เราไม่รู้ว่ามันมากเกินไปไหม แต่ขอได้ไหม ทำให้พวกเราได้ออกไปที บอกทุกคนในประเทศนี้ บอกทุกคนในโลกที ว่าตอนนี้เรากำลังถูกทารุณด้วยกระบวนการอยุติธรรม ทำให้มันเป็นแคมเปญใหญ่ขึ้นมาอีกครั้งได้ไหม 


ถ้าหลังจากข้อความนี้จบลงแล้วมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราคิดว่าเราคงได้อยู่ในนี้ตลอดไป


เราเชื่อในพลังของคนข้างนอก”


รุ้ง ปนัสยา

16 เม.ย. 64


(โพสต์โดยพี่สาวน้องรุ้ง)


#UDDnews #ยูดีดีนิวส์