ธิดา ถาวรเศรษฐ : เลือกตั้งซ่อมภาคใต้/หลักสี่ [ผลประโยชน์และแนวคิดทางการเมือง] : แลไปข้างหน้าฯ EP.79

แลไปข้างหน้า กับ ธิดา ถาวรเศรษฐ EP.79

ตอน : เลือกตั้งซ่อมภาคใต้/หลักสี่ 

[ผลประโยชน์และแนวคิดทางการเมือง]

 

สวัสดีค่ะ นี่ก็จะสิ้นเดือนมกราคมของปี 65 แล้วนะคะ เหตุการณ์ในปี 65 ที่เกิดขึ้นเพียงแค่เดือนเดียวก็ดูว่ามีเรื่องราวทางการเมืองและเรื่องต่าง ๆ มากพอสมควร อย่างไรก็ตามดิฉันคิดว่าในขณะนี้ ทางฟากฝั่งของภาคประชาชนทั้งถูกคุกคาม จับกุม ดำเนินคดี การไม่ให้ประกันตัว อันนี้เรียกว่าสุด ๆ แล้ว กระทั่งออกไปเรียกร้องในกรณีของปัญหาวันสิทธิมนุษยชนโลกก็ยังถูกจับ วันนี้ดิฉันก็อยากจะคุยในเรื่องของด้านการต่อสู้ในเวทีรัฐสภาและปัญหาการเลือกตั้ง

 

ครั้งที่แล้วเราได้ประเมินเบื้องต้นจากการเลือกตั้งซ่อมภาคใต้ ซึ่งน่าสนใจมากและมันทำให้ดิฉันต้องมานั่งคิดทบทวน ดิฉันไม่ได้เป็นสมาชิกพรรคการเมืองในเวทีรัฐสภา ดิฉันยืนอยู่กับการต่อสู้ภาคประชาชนอย่างเดียว แต่ว่าก็เอาใจช่วยและยินดีสนับสนุนพรรคการเมืองที่ยืนอยู่ข้างประชาชนที่ต้องการเปลี่ยนแปลงประเทศให้ก้าวไปข้างหน้า นี่คือจุดยืนของเราฝ่ายการต่อสู้ประชาชน ดิฉันคิดว่าทั้งหมดก็จะคิดเช่นนี้

 

ปรากฏการณ์ของผลการเลือกตั้งซ่อมภาคใต้ คือการเลือกตั้งซ่อมเที่ยวนี้มีทั้งภาคใต้ 2 ที่ และรวมทั้งหลักสี่ที่กำลังจะมีการเลือกตั้งไม่กี่วันนี้ ดูประหนึ่งว่ามีการทุ่มเต็มที่ ในภาคใต้ก็เป็นการแข่งขันของค่ายความคิดเดียวกัน ก็คือค่ายจารีตนิยมอำนาจนิยม เป็นการแข่งระหว่างพปชร.กับปชป. ปชป.ก็ต้องทุ่มเต็มที่เพื่อรักษาเก้าอี้เดิม ส่วนพปชร.ก็ต้องการที่จะหยั่งเชิงว่าถ้าจะมีการเลือกตั้งใหม่ พปชร.จะสามารถได้เสียงส่วนใหญ่ของภาคใต้เหมือนเดิมหรือเปล่า นั่นก็คือหวังได้ชัยชนะใน 2 จังหวัดนี้ด้วย แม้นว่าครั้งที่แล้วไม่ชนะก็ตาม

 

อันนี้ก็เป็นการทะเยอทะยานของพรรคพปชร. พรรคทหาร แล้วก็เราต้องถือว่าเป็นพรรคของฝ่ายอนุรักษ์นิยมจารีตนิยมด้วย ดังนั้นเมื่อเราดูค่ายความคิดเป็นค่ายความคิดเดียวกัน แต่ว่าในการเลือกตั้งครั้งที่แล้ว ปชป.เรียกว่าเสียพื้นที่ให้กับพปชร.เป็นจำนวนมาก มันน่าคิดว่าทำไมคนภาคใต้เปลี่ยนใจ? หันมาเลือกพปชร.มากขึ้น เราอาจจะไม่จำเป็นมาพูดว่าก็ซื้อเหมือนกัน แล้วใครซื้อเก่งกว่าแบบที่คุณปารีณาพูด ดิฉันจะไม่พูดอย่างนั้น ดิฉันจะคิดว่าทำไมครั้งที่แล้วเขาไม่เอาปชป. แต่มาเอาพปชร.

 

สำหรับตัวดิฉันเอง อาจจะผิดก็ได้นะคะ จากการวิเคราะห์ดิฉันมองว่า เขาแม้นจะอยู่ค่ายเดียวกัน แต่เขาหวังจะให้ตัวแทนความคิดและตัวแทนอำนาจของเขานั้นได้รับชัยชนะ จึงวางใจพปชร.มากกว่า ดิฉันจะไม่พูดว่าใครซื้อเก่งกว่าใครนะ เพราะว่ามันเกิดปรากฏการณ์ที่พรรคภูมิใจไทยและพปชร.แย่งพื้นที่ประชาธิปัตย์ไปได้เป็นจำนวนมาก

 

แต่มาครั้งนี้ประชาธิปัตย์สามารถรักษาเอาไว้ได้ด้วยคะแนนเสียงซึ่งก็ต้องถือว่าไม่ได้ห่างกันมาก กล่าวได้ว่าการเลือกตั้งซ่อมภาคใต้เที่ยวนี้ไม่ใช่การต่อสู้ระหว่างค่ายความคิด มันเป็นค่ายความคิดเดียวกัน พรรคพปชร.เป็นพรรคทหาร น่าจะทำให้คนภาคใต้เชื่อมั่นว่าเขาต้องการให้ฝั่งข้างนี้เป็นฝ่ายชนะ เป็นเช่นนั้นหรือเปล่า ดิฉันคิดอย่างนั้นนะ เพราะว่าดิฉันเองก่อนหน้านี้ทายผิดนะ นึกว่าประชาธิปัตย์จะรักษาที่นั่งไว้ได้ แล้วพปชร.จะไปเอามาจากไหน ที่ไหนได้เราก็ประเมินคนภาคใต้ยังได้ไม่ดีพอ เขาต้องการชนะ เพราะฉะนั้นในเมื่อเป็นค่ายเดียวกัน ก็สวิทซ์มาเลือกพปชร. เพื่อหวังให้พปชร.เป็นรัฐบาล เพราะว่าถ้าเลือกประชาธิปัตย์ก็อาจจะไม่ได้ตั้งรัฐบาลอีกเหมือนเดิม น่าจะเป็นเช่นนี้

 

แต่ครั้งนี้ก็ปรากฏว่าสูสีกันเพราะว่าประชาธิปัตย์ก็พยายามทำแต้มคืน เช่นเรื่องยาง ประกันราคายาง ปาล์ม ทุกวันนี้ขนาดน้ำมันปาล์มแพงกว่าน้ำมันดีเซลก็ยังทู่ซี้เอาน้ำมันปาล์มมาผสม ทำให้ราคาดีเซลที่ขายแล้วผสมน้ำมันปาล์ม และรวมทั้งดีเซลทั่วไปต้องยกราคาแพงขึ้น เพราะว่าน้ำมันปาล์มมันแพงกว่าน้ำมันดีเซลด้วยซ้ำ

 

ดังนั้น การพยายามทำคะแนน การได้เป็นฝ่ายรัฐบาล และก็คุณชวน หลีกภัย ขวัญใจของคนภาคใต้ก็สามารถกู้เกียรติภูมิในฐานะประธานสภาผู้แทนราษฎร พูดง่าย ๆ ก็คือตัวแทนของเขาอยู่ในฟากอำนาจรัฐ เพราะฉะนั้นคนภาคใต้ต้องการชนะ แต่ว่าเที่ยวนี้มันจึงเสียงสูสีกันเพราะอยู่ในอำนาจรัฐด้วยกันทั้งคู่ ดิฉันก็คิดว่ามันก็เหลือแต่ผู้สมัครแล้วก็การช่วยเหลือสนับสนุนแบบไหนก็ได้ ถือว่าตกไป ไม่จำเป็นต้องพูดถึงแล้ว คือสรุปได้เลยว่าคนภาคใต้ส่วนใหญ่ อำนาจนิยมจารีตนิยมเป็นค่ายความคิดนี้ แล้วต้องการได้รับชัยชนะ ยกเว้นสามจังหวัดภาคใต้ซึ่งมีปัญหาของชาติพันธุ์ มีปัญหาของการถูกกดขี่ ไม่พอใจผู้ปกครองจารีตนิยมอำนาจนิยม แต่ภาคใต้ตอนบน กลายเป็นว่าผู้ปกครองคือตัวแทนเขา ดังนั้นเขาก็พึงพอใจในการที่อำนาจนิยมจารีตนิยมได้มาเป็นผู้ปกครอง

 

เมื่อเป็นค่ายความคิดเดียวกันมันก็เป็นเรื่องผลประโยชน์ว่าใครให้ผลประโยชน์มากกว่า เหมือนประเด็นที่เราตั้งไว้ว่า เลือกตั้งซ่อมภาคใต้/หลักสี่ [ผลประโยชน์และแนวคิดทางการเมือง] เพราะฉะนั้นเมื่อแนวคิดทางการเมืองพปชร.กับปชป.แบบเดียวกัน ก็คือเรื่องผลประโยชน์เท่านั้น ว่าใครให้ผลประโยชน์ทั้งท้องถิ่นและผลประโยชน์ในระดับชาติ ผลประโยชน์เรื่องปาล์ม เรื่องประกันราคาปาล์ม ราคายาง หรือว่าผลประโยชน์ได้รับเงินแจก คนละครึ่ง หรือว่าบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ หรือเป๋าตัง อะไรต่าง ๆ เหล่านี้สุดแล้วแต่ มันจึงเหลือแต่เรื่องผลประโยชน์

 

แต่พอมาถึงหลักสี่ เราจะเห็นว่าคู่แข่งขันอยู่คนละค่ายความคิด ก็คือฟากหนึ่งคือพปชร.ซึ่งเป็นผู้ชนะเดิมซึ่งเคยได้คะแนนสูสีกับคนละค่ายก็คือเพื่อไทย แล้วก็นินทากันมากกับเรื่องการนับคะแนน ใบคะแนนมากกว่าผู้ใช้สิทธิบ้าง อะไรต่าง ๆ เหล่านี้เป็นต้น เพราะฉะนั้นก็เป็นหน้าที่ของพรรคเพื่อไทยและพรรคก้าวไกลจะต้องเข้าไปตรวจสอบการนับคะแนนแต่ละหน่วยและรวมทั้งที่เขตด้วยให้ดี

 

เพราะฉะนั้นมาถึงตรงนี้ก็คือคนละค่ายความคิด คนละค่ายทางการเมือง มันก็คือผลประโยชน์ที่แตกต่างกันด้วย เป็นผลประโยชน์ในลักษณะระดับชาติ นั่นคือใครเป็นผู้ครองอำนาจ ถ้าเป็นค่ายเสรีประชาธิปไตย ค่ายแนวคิดเสรีนิยม ประชาชนควรจะเป็นเจ้าของอำนาจ แต่ถ้าเป็นค่ายอำนาจนิยมจารีตนิยม ก็คือกลุ่มคนจารีตนิยมและผู้สืบทอดเผด็จการทหารต่าง ๆ เหล่านี้ก็เป็นผู้มีอำนาจ มันอยู่ที่พึงพอใจอะไร อันนี้มันก็เกี่ยวกับปัญหาทางชนชั้นและเศรษฐกิจด้วยเช่นกัน นั่นก็คือถ้ากลุ่มไหน สมมุติในกรุงเทพฯ เป็นบ้านมีรั้วกับบ้านที่เป็นสลัมที่เป็นคนยากคนจน แนวคิดก็ต่างกัน เราต้องยอมรับความจริงว่าชนชั้นกลางบนบางคนเขาเรียกว่าบ้านมีรั้ว ก็จะมีแนวคิดไปในทางอนุรักษ์นิยม นั่นก็คือต้องการให้ผู้ปกครองยังอยู่ในเครือข่ายของจารีตนิยมอนุรักษ์นิยมเพราะไม่กระเทือนผลประโยชน์

 

แต่ถ้าหากว่าผู้ปกครองมาจากมวลชนพื้นฐานและคนชั้นล่างเป็นส่วนใหญ่ มันก็เป็นไปได้ที่เขาจะรู้สึกว่าอำนาจของกลุ่มเขาถูกแย่งไปให้มวลชนพื้นฐาน ดังนั้น นี่จึงเป็นที่มาของการที่มีแนวคิดทางการเมืองแตกต่างกัน นั่นก็คือส่วนหนึ่งเขาด้วยความสมัครใจ แต่หมายความว่าคือเขายินดีและเห็นชอบกับฝั่งสืบทอดอำนาจเผด็จการทหาร เห็นดีและเห็นชอบกับฝ่ายจารีตนิยมเพราะผลประโยชน์ของกลุ่มและของชนชั้นตัวเองนั้นมันสอดคล้องกัน

 

แต่ส่วนแนวคิดเสรีนิยมกับแนวคิดการเมืองการปกครองเสรีประชาธิปไตย อำนาจต้องเป็นของประชาชน และประชาชนส่วนใหญ่ถามว่าเป็นคนมั่งคั่งมั้ย ไม่ใช่! คนส่วนใหญ่เป็นคนยากจน คนที่รายได้ไม่ถึง 5,000 บาท/ต่อคนต่อเดือน จริง ๆ มันก็เกือบ 50% ดังนั้น กลายเป็นว่าอำนาจไม่ได้อยู่ในมือของคนชั้นกลางบน ไม่ได้อยู่ในมือของชนชั้นสูง ไม่ได้อยู่ในมือของฝั่งจารีตนิยมแล้ว แต่กลายเป็นอำนาจกลับไปสำคัญอยู่ที่ว่าเป็นตัวแทนของคนชั้นกลางล่างและของมวลชนพื้นฐานขึ้นมามีอำนาจ

 

เพราะฉะนั้นเราก็ต้องเข้าใจว่าคนที่เขาชอบเผด็จการทหาร หรือเขาชอบพรรคจารีตนิยมก็มีจริง เพราะเป็นปัญหาผลประโยชน์ จึงนำไปสู่แนวคิดทางการเมือง ผลประโยชน์ของตัวเอง ผลประโยชน์ของชนชั้น ก็นำไปสู่แนวคิดทางการเมืองว่าแนวคิดทางการเมืองแบบไหนจะให้ผลประโยชน์ต่อเขาได้มากกว่า

 

แต่ถ้าในค่ายเสรีนิยมและฝั่งเสรีประชาธิปไตย ก็มีความเชื่อว่าการเมืองแบบเสรีประชาธิปไตย คนเท่าเทียมกันจะทำความรุ่งเรือง จะทำความเจริญ นำความผาสุกมาให้กับประชาชนส่วนใหญ่รวมทั้งเขาได้มากกว่า มันไม่ถึงกับต้องทรยศต่อชนชั้น แต่มันเป็นผลประโยชน์ร่วมกัน มันขึ้นอยู่กับว่าจะมีทัศนะ มีโลกทัศน์ มองโลก มองประเทศอย่างไร

 

ดังนั้น ในหลักสี่ก็จะมีต่างความคิดต่างผลประโยชน์ ที่แล้วมาเสียงมันใกล้เคียงกัน ปัญหาอันหนึ่งของคนกรุงเทพฯ ก็คือว่าประชาชนที่อยู่ในกรุงเทพฯ นั้น ถ้าเป็นมวลชนพื้นฐาน เป็นคนชั้นกลางล่าง เป็นลูกจ้าง เป็นผู้ใช้แรงงาน คนเหล่านี้ไม่ได้มีทะเบียนบ้านอยู่ในกรุงเทพฯ ดังนั้นคนกรุงเทพฯ ในส่วนอนุรักษ์นิยมจึงมีอยู่สูง เพราะฉะนั้นฝ่ายเสรีนิยมฝ่ายประชาธิปไตยก็ประมาทไม่ได้ มีคนจนอยู่เยอะ แต่ไม่มีสิทธิเลือกตั้ง คนที่มีสิทธิเลือกตั้งก็คือต้องมีบ้าน สลัมบางที่ก็ไม่มีบ้านเลขที่ เพราะฉะนั้นกลุ่มคนที่มีบ้านเป็นหลักเป็นฐานก็อาจจะเป็นเสียงส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้นผลประโยชน์จึงนำมาสู่แนวคิดทางการเมือง จึงนำมาสู่การเลือกตั้ง

 

ถ้าดูจากรอบที่แล้วเสียงใกล้เคียงกัน พปชร.ก็ต้องทุ่มเต็มที่ หัวหน้าพรรคยังลงไปเดินช่วยด้วย โดยเฉพาะนายสิระ เพราะถ้าไม่เก่งจริงก็ครั้งที่แล้วเพิ่งมาเลือกตั้งครั้งแรกก็สามารถได้รับชัยชนะได้ แม้จะเป็นชัยชนะที่หืดขึ้นคอก็ตาม

 

การแบ่งเขตเลือกตั้งใหม่ก็ทำให้ฝ่ายเพื่อไทย ซึ่งเคยได้รับชัยชนะเมื่อก่อนนี้เสียเปรียบ เขตเลือกตั้งใหม่ก็ต้องมาเริ่มต้นกันใหม่ เพราะฉะนั้นปัญหาของผู้ว่ากทม. จึงมีบทบาทต่อการเลือกตั้ง เพราะสามารถบังคับบัญชาเขตแล้วก็ลูกน้องเจ้าหน้าที่ได้มาก เรามีประสบการณ์ว่าการเลือกตั้งในกรุงเทพมหานครนั้น ดิฉันใช้คำว่า “สกปรก” เลยก็ได้

 

แต่ว่าที่แล้วมาโดยทั่วไป การฟ้องร้องไม่ได้เกิดขึ้นเพราะว่าพอพรรคการเมืองฝ่ายประชาธิปไตยได้รับชัยชนะ แน่นอน ผู้ที่มีปัญหาก็คือฝ่ายอำนาจนิยม ฝ่ายที่มีเครือข่ายกับผู้ว่ากทม. จะมีวิธีจัดการอย่างไรก็ตาม ทำให้คะแนนเสียงเบี่ยงเบนได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น การฟ้องร้องก็จะถูกบอกว่าหยุดเถอะ มิฉะนั้นแล้วจะเสียเวลา สรุปไม่ได้ จบไม่ได้ นี่ก็เป็นอุปสรรคอันหนึ่ง แต่ว่าเราผ่านมาเยอะเรารู้ว่ามีปัญหาไม่ใช่น้อย ดังนั้น ถ้าจะค้านให้ค้านตั้งแต่วันเลือกตั้งเลย นับตรงนั้น นับใหม่เลย แต่ถ้ารอจนจบแล้วยากค่ะ

 

เพราะฉะนั้นดิฉันก็อยากจะเรียนว่า การเลือกตั้งซ่อมที่ผ่านมาสำหรับภาคใต้มันได้ข้อสรุปเลย ชัดเจนว่าแนวคิดของคนภาคใต้ส่วนใหญ่เป็นแบบไหน ต้องการตัวแทนของตัวเองมีอำนาจทางการเมืองการปกครอง ไม่ใช่พรรคการเมืองซึ่งได้รับความนิยมจากภาคเหนือตอนบน จากภาคอีสาน หรือจากคนมวลชนพื้นฐาน อันนี้ไม่ใช่เป็นความผิดนะคะ ดิฉันบอกอีกที มิฉะนั้นจะมาโจมตีว่าดิฉันไปว่าคนภาคใต้ ดิฉันเป็นคนภาคใต้

แต่ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ที่จะต้องมีเรื่องของผลประโยชน์ ถ้าผลประโยชน์ของกลุ่ม ก็จำเป็นจะต้องเลือกพรรคการเมืองและแนวคิดทางการเมืองที่สอดคล้องกันกับผลประโยชน์ ซึ่งกลุ่มฝ่ายจารีตกับอำนาจนิยมนั้นครองใจประชาชนภาคใต้ได้ เพราะฉะนั้นที่เหลือแต่ละภูมิภาค ดิฉันก็อยากจะฝากไว้เป็นปัญหาทางหลักการว่า เขาก็จะเลือก เพราะว่าตอนนี้บัตร 2 ใบ ต่อไปข้างหน้านะ เที่ยวหน้า เลือกคนและเลือกพรรค เลือกคนที่สามารถให้ผลประโยชน์ในพื้นที่เขาได้ แล้วก็เลือกพรรคที่ให้ผลประโยชน์ในระดับชาติที่สอดคล้องกับแนวคิดทางการเมือง เขาก็อยากให้ตัวแทนของเขาได้เป็นรัฐบาลเพื่อที่จะได้ทำนโยบายที่ให้ประโยชน์กับกลุ่มของเขา เพราะฉะนั้นก็ไม่ว่ากัน อยู่ที่ว่าเราจะรู้ไหมว่าคนส่วนไหน ภูมิภาคใด เขาต้องการแบบไหน นี่คือโจทย์ที่พรรคการเมืองก็จะต้องจัดการให้ได้

 

ดิฉันพูดในฐานะที่ว่าเป็นส่วนอิสระที่มองมาเพื่อทำความเข้าใจว่าทำไมประชาชนภาคใต้ถึงเลือกอย่างนี้ แล้วเราจะพอทำนายได้ไหมว่า “หลักสี่” จะเป็นอย่างไร จะคู่คี่กันหรือเปล่า แบบครั้งที่แล้ว แน่นอนพรรคเพื่อไทยครั้งนี้อาจจะเสียเปรียบหน่อย เพราะว่าผู้ที่เลือกแนวคิดนี้อาจจะแบ่งคะแนนกัน เพราะว่าในแนวคิดของฝ่ายเสรีนิยมและเสรีประชาธิปไตยก็มีทั้งก้าวไกล มีทั้งเพื่อไทย

 

แต่ว่าในส่วนของบุคคล พรรคเพื่อไทยก็อาจจะได้เปรียบเพราะว่าได้อยู่กับพื้นที่ ครองพื้นที่มานาน ในส่วนของคนเสื้อแดง ก็อาจจะเลือกทั้งสองพรรค อาจจะแบ่งกัน แต่ดิฉันมองว่ามันก็จะอยู่ที่เยนเนอเรชั่นด้วย คนรุ่นใหม่อาจจะถือว่าพรรคก้าวไกลเป็นตัวแทนของเขาก็ได้ หรือผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ที่ดีกับส.ส.และตัวแทนพรรคเพื่อไทยก็อาจจะเลือกพรรคเพื่อไทยก็ได้ ก็ไม่จำเป็นจะต้องทะเลาะและโกรธกัน เพราะว่าพรรคการเมืองทุกพรรคต้องการเติบโต แต่ละพรรคก็มีแนวคิดไม่เหมือนกัน ต้องพยายามเอาชนะใจและปรับนโยบายของตัวเองให้สอดคล้องกับความเรียกร้องต้องการของประชาชน และสอดคล้องกับอุดมการณ์ในการที่จะก้าวไปของพรรคตัวเอง

 

แต่ดิฉันขอทิ้งท้ายว่า พรรคที่บอกว่าอยู่ตรงกลางนั้น มีบางพรรคบอกว่าอยู่ตรงกลาง ไม่ซ้าย ไม่ขวา ดิฉันว่าตรงกลางจะโดนกระแทกทั้งสองฝั่งซะแบนเลย ก็น่าจะไม่ใช่เรื่องถูกต้อง ไม่ว่าจะเป็นไทยสร้างไทย จะเป็นพรรคกล้า ก็ลองพิสูจน์ตัวเองดู แต่ว่าในต่างประเทศนั้น ถ้าพัฒนาประเทศมาระดับหนึ่งมันก็จะมีเฉดของพรรคการเมืองทั้งซ้ายทั้งขวา มีเฉดที่ไม่เหมือนกัน

 

เวทีรัฐสภาอาจจะเดินต่อไปด้วยดีก็ได้ หรือถ้ามันเกิดทางตันสำหรับพล.อ.ประยุทธ์ นะ ดิฉันยังไม่คิดว่า พล.อ.ประวิตร จะมีทางตัน ถ้าเกิดทางตันของพล.อ.ประยุทธ์ แล้วก็เกิดแบบที่มีข่าวลือว่าทำรัฐประหาร ไอ้ที่พูดมาทั้งหมดนี่ก็จบ แต่ดิฉันก็ยังอยากจะเชื่อว่าไม่น่าจะถึงขนาดนั้น เพราะว่าคณะนี้ได้พยายามเอาชนะมาเป็นขั้น ๆ จนได้พรรคการเมืองที่เสียงมากขนาดนี้ ก็ถือว่าได้ชัยชนะไปเกินครึ่งแล้วอย่างไม่น่าเชื่อเลย

 

เพราะฉะนั้นก็หวังว่าจะไม่มีรัฐประหารนะคะ เวทีรัฐสภาจะได้เดินต่อไปค่ะ

 

#ธิดาถาวรเศรษฐ

#UDDnews #ยูดีดีนิวส์