พะเยาว์ อัคฮาด : เสวนา "9 ปี เมษา-พฤษภา'53 : พูดความจริง ทวงความยุติธรรม รำลึกวีรชน"

ยูดีดีนิวส์ : เมื่อวันอาทิตย์ที่ 26 พ.ค. 62 ในเวลา 13.00 -15.30 น. ศูนย์ข่าวยูดีดีนิวส์ ได้จัดงานเสวนา “9 ปี เมษา-พฤษภา’53 : พูดความจริง ทวงความยุติธรรม รำลึกวีรชน” สำหรับผู้ร่วมโต๊ะเสวนาได้แก่ รศ.ดร.พวงทอง ภวัครพันธุ์, นายปกาศิต ไตรยสุนันท์, นายโชคชัย อ่างแก้ว, นางพะเยาว์ อัคฮาด และนายบรรเจิด ฟุ้งกลิ่นจันทร์ ผู้ดำเนินการเสวนาคือนายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ซึ่งได้รับความสนใจจากพี่น้องผู้รักประชาธิปไตยเข้าร่วมฟังเสวนาเป็นจำนวนมาก โดยการเสวนานี้ได้จัดขึ้น ณ ห้องประชุมศูนย์ข่าวยูดีดีนิวส์ อาคารเอเวอรี่มอลล์ สี่แยกแคราย ถนนรัตนาธิเบศร์ จ.นนทบุรี

นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ เลขาธิการแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ(นปช.) กล่าวระหว่างเป็นผู้ดำเนินรายการได้กล่าวถึงวิทยากรจากครอบครัวผู้สูญเสียจากเหตุการณ์ 19 พ.ค. 53 คือ นางพะเยาว์ อัคฮาด มารดาของพยาบาลอาสาในวัดปทุมวนาราม กมนเกด อัคฮาด

นายณัฐวุฒิกล่าวว่า เหตุการณ์วันที่ 19 พฤษภา 53 ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ถ้าผมรู้ว่าเขาจะยิงกันอีก ผมจะไม่ลงจากเวที... ผมนึกว่าเหตุการณ์มันจะเป็นเหมือนปี 52 ที่เราประกาศยุติการชุมนุมที่ทำเนียบรัฐบาล แล้วก็มีรถบัส มีเจ้าหน้าที่พาพี่น้องที่ชุมนุมขึ้นรถกลับภูมิลำเนาโดยปลอดภัย ผมนึกว่ามันจะเป็นแบบนั้น ผมก็เลยไปมอบตัวที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อให้ชัดเจนว่าเรายุติการชุมนุมแล้ว เพราะถ้าพวกผมยังอยู่ที่เวที เขาก็จะบอกว่ายังไม่ยุติการชุมนุม เดี๋ยวความรุนแรงก็จะพุ่งเข้ามาอีก

แต่ว่ามารู้ข่าวเช้าวันรุ่งขึ้น ขณะผมถูกควบคุมตัวอยู่ที่ค่ายนเรศวร ว่ามีคนเสียชีวิตอีก 6 ราย ทั้งที่ไม่มีการชุมนุม ไม่มีเวที ไม่มีการปราศรัยใด ๆ แล้วทั้งสิ้น ประกาศหยุดโดยสิ้นเชิงไปแล้วหลายชั่วโมงนะครับ แต่กมนเกด อัคฮาด คือหนึ่งในเหยื่อ ซึ่งไม่มีเหตุผลเลยนะครับว่าทำไมต้องทำกันขนาดนั้น แล้วคุณแม่ก็ติดตามทวงถาม ต่อสู้เรื่องนี้มาตลอดจนถึงปัจจุบัน

นางพะเยาว์ อัคฮาด ได้กล่าวว่า เหตุการณ์ที่ผ่านมาก็เป็นเวลา 9 ปี ดิฉันจะพูดจากความตั้งใจคือ “ทวงถามความยุติธรรมที่กำลังจะถูกกระทำให้มันยุติ”  9 ปีที่ผ่านมาที่ดิฉันดำเนินการเรื่องนี้มาโดยตลอด ในกรณีการเสียชีวิตของลูกสาว พูดได้เลยว่าจากที่ดิฉันเป็นคนธรรมดาที่ทำมาหากินเลี้ยงครอบครัว พอวันที่เราเสียลูกไปแล้วกระบวนการที่เราได้ประสบพบเจอก็คือการโกหกของเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งตอนนั้นอยู่ในนามศอฉ.

“ดิฉันขอเน้นย้ำตรงนี้ว่าศอฉ.ในอดีตก็คือคสช.ในปัจจุบัน ไม่ได้มีเปลี่ยนตัวละครเลยสักตัวเดียว”

ดิฉันต่อสู้เรื่องนี้มาตั้งแต่ปี 53 ถูกเจ้าหน้าที่ศอฉ.ในเวลานั้นโทรเข้ามาหาเป็นครั้งแรกโดยขอให้ดิฉันหยุดการทวงถามและหากอยากได้อะไรขอให้บอกมา ดิฉันจึงตอบกลับไปว่า 

ดิฉันขอชีวิตลูกคืน…แล้วดิฉันจะหยุดทุกอย่าง!

หลังจากเสร็จงานศพลูกดิฉัน จำได้ว่า “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” เป็นคนประกาศตั้งคอป.ให้ดำเนินการและเขาบอกว่าจะแถลงผลงานตลอดเวลา แต่เขาไม่เคยแถลงผลงานใด ๆ เลย และตอนนั้นดีเอสไอได้เก็บคดีของพวกเราเข้าไปอยู่ในระบบคดีพิเศษหมดเลย แล้วก็เงียบไม่มีการแถลงคดีคืบหน้าทั้งคอป.และดีเอสไอ

นางพะเยาว์ อัคอาดและบุตรชายนำของขวัญไปมอบให้ คอป.และดีเอสไอ

เดือนหรือสองเดือนหลังจากนั้น จากในฐานะผู้สูญเสียที่เราไม่เป็นอะไรเลย แต่ความอยากรู้ความคืบหน้า ดิฉันก็ได้ไปที่คอป.และดีเอสไอ นับเป็นครั้งแรกในการทวงถาม และด้วยความที่เป็นดิฉันคนพื้นบ้านจึงนำของขวัญไปฝากคอป.คือ “ครก” ผูกโบว์สีแดง และ “สาก” เอาไปฝากนายธาริต เพ็งดิษฐ์ ซึ่งขณะนั้นเป็นอธิบดีดีเอสไอ

ความหมายของเราก็คือคุณเงียบเป็นเป่าสาก คุณประกาศว่าคุณแต่งตั้งองค์กรนี้ขึ้นมาเพื่อจะทำหน้าที่ทุกอย่างเพื่อความถูกต้อง แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีความคืบหน้าใด ๆ เลย และภายหลังก็เป็นอย่างที่เรารับทราบกัน ก็คือทำทุกอย่างเพื่อเผด็จการ ให้ความชอบธรรมกับรัฐบาลอภิสิทธิ์ ให้ความชอบธรรมกับทหารในการฆ่าประชาชน

ทุกองค์กรที่ดิฉันผจญมาทั้ง คอป.หรือกสม. ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำล้วนให้ความชอบธรรมกับกองทัพและรัฐบาลอภิสิทธิ์ ในเวลานั้นประชาชนผู้ได้รับผลกระทบทุกคนเสียใจหมด

โดยเฉพาะเวลานี้ดิฉันออกมาต่อสู้ ดิฉันได้เจอทุกฟากฝั่งของคสช.ในเวลานี้ ซึ่งระยะเวลาที่เขาได้อำนาจมา 5 ปี เวลาดิฉันทำกิจกรรมรำลึกใด ๆ ก็แล้วแต่ ดิฉันจะฝากถามไปกับรัฐบาลของประยุทธ์ จันทร์โอชา ว่าความจริงในเหตุการณ์ปี 53 มันถูกปิดบังมาตลอด

ประชาชนตายอย่างไร? เจ้าหน้าที่รัฐตายอย่างไร?

ที่สำคัญมีเจ้าหน้าที่รัฐที่มียศสูงตายด้วย ต้องขอโทษที่เอ่ยนาม พล.อ.ร่มเกล้า เสียชีวิตในเหตุการณ์วันที่ 10 และดิฉันก็ฝากถามไปถึง ประยุทธ์ จันทร์โอชา ว่าคุณไม่อยากรู้เลยหรือว่าลูกน้องคุณตายอย่างไร? ใครทำให้ตาย? ในเมื่อตอนนี้คุณมีอำนาจแล้วคุณไม่คิดจะเอาคดีของลูกน้องคุณขึ้นมาทำหรือ?

มันมีผลนะคะ เพราะทุกวันนี้คุณใช้วาทกรรมว่า “ชายชุดดำ” เป็นผู้กระทำ ซึ่งตรงนี้เป็นตัวตั้งที่พวกคุณทำขึ้นมาตลอดเวลาเพื่อปิดบังความจริงในเหตุการณ์ปี 53 ว่าประชาชนที่ถูกยิงเสียชีวิตถึง 99 ศพและบาดเจ็บสองพันกว่าคน เป็นฝีมือของเจ้าหน้าที่รัฐ เป็นฝีมือของทหารทั้งหมด คุณไม่กล้าใช่ไหม? คุณกลัวความจริงเรื่องนี้จะปรากฎ คุณถึงต้องทำทุกอย่าง

แม้กระทั่งการยึดอำนาจปี 57 มันก็เป็นผลพวงที่คุณต้องการจะปิดคดี ปิดความผิดของกองทัพ คุณทำทุกอย่างที่จะพยายามจบคดีนี้ และเมื่อปี 60 มีนายพลคนหนึ่งเข้าไปล้วงลูกถึงอัยการสูงสุดเพื่อจะให้ล้มคดีของประชาชนที่ตายปี 53 ทั้งหมด พยายามทำให้เป็น “สำนวนมุมดำ” ซึ่งดิฉันก็ไม่ยอมอยู่แล้ว! ดิฉันก็ไปเค้นคอกับอัยการสูงสุดว่าท่านทราบไหมว่ามีนายพลเข้ามาล้วงลูกของคดี ซึ่งอัยการสูงสุดตอบว่าไม่รู้เรื่องเลย เมื่อสอบถามความคืบหน้า ท่านก็ให้โอกาสและให้ความรู้ที่ดีมาก และบอกว่าขณะนี้คดีทั้งหมดกลับไปอยู่ที่ดีเอสไอ ส่งไปเพื่อให้เขาค้นหาพยานหลักฐานเพิ่มเติม

นางพะเยาว์ อัคฮาด ยื่นหนังสือร้องเรียนต่อดีเอสไอ

จากนั้นดิฉันก็ดำเนินการร้องขอความคืบหน้าที่ดีเอสไอ เพราะดิฉันเคยบอกแล้วว่าถ้าดีเอสไอเอาคดีไปเงียบ ถือว่าท่านผิด ดิฉันจะแจ้งความต่อดีเอสไอตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ ซึ่งปรากฎว่าได้ผลมาก เพราะดีเอสไอโทรมาเมื่อต้นปี ขอให้ดิฉันไปให้ปากคำเพิ่มเติมในกรณีนี้

ดิฉันถามว่าดีเอสไอได้ส่งไปสั่งฟ้องครั้งแรกนั้นมีใครบ้าง? ได้รับคำตอบว่ามีนายอภิสิทธิ์และนายสุเทพ ดิฉันจึงถามว่าแล้วเจ้าหน้าที่รัฐไปไหน? อภิสิทธิ์-สุเทพ เป็นผู้สั่งการ ก็ว่าเหี้ยมแล้ว แต่คนที่ฆ่านี่เหี้ยมกว่านะ! เพราะฉะนั้นเจ้าหน้าที่รัฐมีไหม? เขาก็บอกว่า "ไม่มี"

ภาพชัดเจนทหารบนรางรถไฟฟ้า

ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอร้องผู้กล่าวโทษเพิ่มเติม เจ้าหน้าที่บนรางรถไฟฟ้าทั้งหมดที่เกี่ยวข้องตรงหน้าวัดปทุมวนาราม เพราะดิฉันถือว่าคดีมันไหลไป มันต้องไปทั้งหมด เพราะมันเป็นคดีเดียวกันที่เจ้าหน้าที่รัฐเป็นผู้กระทำ ซึ่งดีเอสไอ OK รับ

แต่พอรับเรื่องไปแล้วปรากฎว่าอยู่ดี ๆ เมื่อวันที่ 30 เม.ย. มีหนังสือจากดีเอสไอมาถึงดิฉันว่าอัยการศาลทหารสั่งไม่ฟ้อง หลักฐานไม่เพียงพอ...

อ้าว...ดิฉันก็ตกใจ! เพราะว่าคดีของพวกเรานั้นต้องขึ้นศาลพลเรือน แล้วไปเกี่ยวอะไรกับอัยการศาลทหาร ดิฉันก็ต้องไปที่อัยการศาลทหาร ไปยื่นหนังสือให้ท่านชี้แจงมาว่าท่านเกี่ยวอะไรด้วย เพราะคดีนี้มันขึ้นศาลพลเรือนมาตั้งแต่ต้นจนกระทั่งเขาพิสูจน์การตายแล้ว พูดง่าย ๆ ว่าดิฉันไปอ่านหนังสือที่หน้าอัยการศาลทหาร ก็ประจานท่านนั่นแหละค่ะ ให้สังคมได้รับรู้ว่าความจริงแล้วกระบวนการยุติธรรมมันควรจะอยู่ตรงไหน แล้วท่านเกี่ยวอะไรด้วย

แล้วข้อสำคัญตอนนี้ทำให้เรารู้เลยว่า ดีเอสไอ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการนี้โดยตรงหรือไม่ ในกรณีที่คุณพยายามจะช่วยเหลือคสช. เพื่อที่จะยุติคดีของคนตายในปี 53 ท่านต้องรู้เห็นด้วยแน่นอน ท่านถึงได้ส่งเรื่องนี้กลับไปที่อัยการศาลทหารซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกันเลยกับคดีพวกนี้

นี่คือประเด็นที่ดิฉันมองว่ากระบวนการยุติธรรมของเรานี้ เราถูกกลั่นแกล้ง ถูกดำเนินการทุกอย่างที่จะให้คดีการตายของประชาชนนั้นจบไปเหมือนเหตุการณ์ในอดีต คือเจ้าหน้าที่จะไม่มีใครที่จะต้องติดคุก ไม่มีใครที่จะต้องรับโทษ

ดิฉันขอถามประชาชนและญาติวีรชนทุกคนเลยว่า “ท่านยอมหรือไม่?”

ท่านจะยอมให้คดีของเราถูกซุกใต้พรมเหมือนในอดีตที่ผ่านมาที่เจ้าหน้าที่รัฐไม่เคยต้องติดคุก ไม่เคยต้องถูกไต่สวนใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วก็ลอยนวล และเมื่อเลยพ้นไป 20 ปี ทุกสิ่งทุกอย่างก็ค่อยเปิดเผยมาว่าใครฆ่าใคร ใครฆ่าใคร ถามว่าประชาชนทุกคนยอมไหม?

เพราะฉะนั้นดิฉันถึงต้องสู้จนถึงที่สุด ประเด็นแรกคือเราต้องสู้ และต้องเข้าใจว่ากระบวนการยุติธรรมที่เราตามหา ถึงมันจะช้า...แต่เราก็ต้องวิ่งตามหามันให้ได้ ดังนั้นการต่อสู้ กำลังใจ การเสียใจของดิฉันที่เจอมาตลอด 9 ปี ดิฉันเอาความเสียใจตรงนั้นมาเป็นพลังในการสู้ ในการขับเคลื่อน (เสียงปรบมือยาว)

นางพะเยาว์ได้กล่าวถึงเหตุการณ์ในปี 35 ซึ่งรศ.ดร.พวงทอง ได้กล่าวไปแล้วว่าหลังเหตุการณ์ “พฤษภาทมิฬ” เจ้าหน้าที่ทหารเขายอมเก็บตัว ใส่ชุดทหารไม่ได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นทหารเขายอมรับออกมาว่าเขาทำผิด ก็ถือว่าเป็นชายชาติทหารส่วนหนึ่ง แต่ในปี 53 มีไหมคะคำว่าชายชาติทหาร มันไม่มีหรอกค่ะ ไม่มีจริง ๆ

แล้วข้อสำคัญอีกเรื่องคือองค์กรอิสระ ไม่ว่าจะเป็น ป.ป.ช., กสม. เป็นองค์กรอิสระจริง ๆ คืออิสระจากประชาชน ไม่เคยยึดโยงกับประชาชนเลย ยึดโยงกับคสช.อย่างเดียว

ประชาชนเท่านั้นจะเรียกร้องความยุติธรรม ความถูกต้องในประเทศนี้ก็มีแต่ประชาชน เราอย่าหวังกับคำว่าองค์กรอิสระ เขาไม่ได้อยู่ข้างเราเลยค่ะ

นี่คือความรู้สึกที่อยากจะบอก ขอบคุณมากค่ะ นางพะเยาว์กล่าว