เหตุผลจริงในการทำรัฐประหาร
- การทำรัฐประหารปี 2549 ยังไม่อาจกำจัดพรรคการเมืองของ ดร.ทักษิณ ชินวัตร ได้หมด ซ้ำยังสามารถเข้าสู่การเลือกตั้งได้รับชัยชนะจัดตั้งรัฐบาลสำเร็จ และมีโอกาสสืบทอดอำนาจทางการเมืองต่อไป
- รัฐธรรมนูญ 2550 องค์กรอิสระ ศาลรัฐธรรมนูญ และศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ยังไม่สามารถจัดการโดยการใช้กฎหมายและรัฐธรรมนูญเพื่อล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งได้ แม้ว่าจะมีการยุบสภาเพื่อคืนอำนาจให้ประชาชนก็ตาม ในที่สุดพรรคนี้ก็จะชนะเลือกตั้งและได้เป็นรัฐบาลอีกภายใต้รัฐธรรมนูญ 2550
- การเป็นรัฐบาลของพรรคเพื่อไทยได้สร้างคะแนนนิยมในหมู่ประชาชนรากหญ้า, เกษตรกร, คนจนในชนบท-ในเมือง ยิ่งได้เป็นรัฐบาลนานต่อไปจะยิ่งได้ชัยชนะในการเลือกตั้งมากขึ้นเรื่อย ๆ จนอาจเป็นรัฐบาลพรรคเดียวเสียงข้างมากที่เหลือพื้นที่ให้ฝ่ายค้านน้อยลงไปเรื่อย ๆ
- การกดดันจากฝ่ายอนุรักษ์นิยมด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นชนชั้นนำอนุรักษ์นิยม, พรรคการเมืองอนุรักษ์นิยม, กลุ่มองค์กรประชาชนฝ่ายขวาจัด เช่น พธม., กปปส. กลุ่มคนเหล่านี้สูญเสียอำนาจและผลประโยชน์จากการได้อำนาจของพรรคการเมืองที่ชนะเลือกตั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งพรรคประชาธิปัตย์ที่พ่ายแพ้อย่างหนัก ไม่เห็นอนาคต กลุ่มคนเหล่านี้ต้องการให้เกิดรัฐประหารเพื่อโค่นล้มทำลายขุดรากถอนโคนอำนาจพรรคการเมืองที่ชนะเลือกตั้งถล่มทลายจากปี 2544 เป็นต้นมา
- อำนาจและผลประโยชน์ของแม่ทัพนายกองที่อยู่ในระบบอุปถัมภ์ต้องไปขึ้นต่อพรรคการเมืองและรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ทำให้ระบบอุปถัมภ์และการเติบโตในกองทัพสั่นคลอนไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับฝ่ายการเมืองและมีแต่จะลดทอนอำนาจผลประโยชน์แม่ทัพนายกองลงไป
และสุดท้าย เป้าหมายทางยุทธศาสตร์ในการกำจัดคือ พรรคการเมืองทุน (สามานย์) ของ ดร.ทักษิณ ชินวัตร ต้องถูกทำลายให้หมดอำนาจโดยสิ้นเชิง ในอดีตคือ
1) คณะราษฎร 2) พคท.
