ธิดา ถาวรเศรษฐ : ความขัดแย้งในเชิงยุทธศาสตร์ยุทธวิธีของรัฐไทย ในการสู้รบกับเชื้อ COVID-19

ยูดีดีนิวส์ : 31 มี.ค. 63 ความเคลื่อนไหวในเฟสบุ๊คแฟนเพจ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ เมื่อวานนี้ (30 มี.ค.) ได้มีการสนทนาผ่านเฟสบุ๊คไลฟ์ ซึ่ง อ.ธิดา ได้ติดตามการทำงานของรัฐบาล โดยเฉพาะขณะนี้ในการรับมือกับการแพร่ระบาดของเชื้อ COVID-19 ซึ่งประเด็นการสนทนาคือ

"ความขัดแย้งในเชิงยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ของรัฐไทย ในการสู้รับกับเชื้อ COVID-19"

อ.ธิดาได้กล่าวว่า ในสถานการณ์ปัจจุบันดังที่เราเข้าใจว่านี่คือการสู้รบ และตัวข้าศึกศัตรูจริง ๆ แล้วมันมาจากภายนอกประเทศ มันไม่เป็นสิ่งที่ควรทำเลยที่คนอย่างเราประชาชนคนธรรมดาจะต้องมาพูดเรื่องยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี กับนายทหารใหญ่

คือเรามีนายทหารใหญ่ที่มาจากการทำรัฐประหาร สืบทอดอำนาจต่อมาแล้วก็มาเป็นรัฐบาล เขาต้องรู้จักคำว่ายุทธศาสตร์ ยุทธวิธี หรือเปล่า?  ตรง ๆ ในกรณีนี้ก็คือคุณจะวางแผนใหญ่และวางแผนย่อยในการสู้รบกับเชื้อ COVID-19 อย่างไร?

นี่คือสงคราม...และมันเป็นสงครามภายนอก แต่ว่าคุณปล่อยจนกระทั่งกลายเป็นว่าเข้ามาอยู่ภายในประเทศ พูดง่าย ๆ เหมือนกับว่าเราเปิดประตูป้อมค่าย ปล่อยให้ข้าศึกเข้ามา แล้วเราก็คิดว่าไม่เป็นไร เข้ามาเดี๋ยวเราก็เอาไปดวลดาบตัวต่อตัว แต่นี่ข้าศึกไม่ได้เป็นคน ฟันแล้วก็ตายไป มันไม่ใช่!

มันเป็นจุลินทรีย์ซึ่งมากับคน แล้วคนนั้นสามารถที่จะกระจายเชื้อประมาณ 3 คน ตอนนี้ก็เป็นที่ชัดเจนว่าการแพร่กระจายนั้นทำให้คนสงสัยว่ามันอยู่ในอากาศหรือเปล่า?  จริง ๆ แล้ว COVID เป็นเชื้อซึ่งอยู่ในละอองสิ่งที่ออกมาจากร่างกาย (น้ำลาย, เสมหะ, น้ำมูก) อาจจะตกอยู่ที่พื้น, ราวบันได, ลูกบิดประตู ฯลฯ

บางกรณีอย่างเช่นสนามมวย เราก็จะพบว่าผู้ติดเชื้อขยายตัวมากมายที่เรียกว่าเป็น Super spreader หรือว่าการแพร่กระจายที่มีพลานุภาพมีพลังอย่างยิ่ง ก็จะทำให้ยอดผู้ป่วยสูง

ดังนั้นดิฉันไม่เข้าใจตั้งแต่ต้นว่าท่านรู้หรือเปล่าว่า ท่านกำลังเผชิญกับสถานการณ์อะไร? มันคือสงครามโลก...นี่คือสิ่งที่ดิฉันเคยพูดมาแล้ว ดิฉันไม่อยากซ้ำเติม แต่ว่ามาถึงขั้นนี้ดิฉันก็อยากจะรู้ว่าคุณเปิดประตูปล่อยให้ข้าศึกศัตรูเข้ามา ระบบคัดกรองคุณก็ไม่ได้เรื่อง มิหนำซ้ำก็ยังไปไล่ตามคนที่พูดว่าไม่ดีด้วย

ดิฉันอยากให้ไปดูระบบคัดกรองของไต้หวัน ใน Facebook ก็มีคนได้อธิบายว่าที่ไต้หวันเขามีวิธีคัดกรองผ่านด่านตั้งกี่ด่าน มีระบบคัดกรอง ควบคุม ติดตาม ค้นหา และควบคุมตลอดเวลา  ตั้งแต่กรอกข้อมูล กรอกประวัติ ตรวจสอบผ่าน 5 ด่าน กระเป๋าเดินทางก็พ่นเชื้อ คือเขาดูแลทั้งหมด 

ตรงนี้แปลว่าไต้หวันมียุทธศาสตร์ตั้งรับในเชิงรุก คือป้องกันอย่างแน่นหนา เขารู้ว่าข้าศึกอยู่ภายนอก ดังนั้นคนจะเป็นพาข้าศึกเข้ามา แต่ของเรานี่เปิด เราบอกว่า Visa on arrival หรือ Free Visa น่าจะหยุด ก็ไม่เชื่อ

ดิฉันไม่เข้าใจว่าท่านเป็นนายทหาร ท่านอาจจะถนัดกับการสู้รบภายใน มนุษย์ที่ไม่มีอานุภาพอะไรอย่างประชาชนไทย ไม่มีอาวุธ ไม่มีอะไร มันง่าย มันหมู แต่ COVID นี่ไม่หมู!!!

ส่วนเกาหลีเขาไม่ได้ปิดประเทศ เขามียุทธศาสตร์ตั้งรับในเชิงรุก ก็คือมีการใช้ชุดตรวจทำการตรวจเป็นจำนวนมาก วันหนึ่งเป็นหมื่น ๆ ของเราขณะนี้ชุดตรวจ Rapid Test ยังตกลงกันไม่ได้หรือเปล่า ระหว่างที่มีทั้ง อย., องค์การเภสัช และกระทรวงสาธารณสุข คุณจะอนุญาตให้บริษัทไหนเอา Rapid Test เข้ามา...เข้ามาช่วย  เพราะนี่ก็คือเป็นการตั้งรับในเชิงรุก อย่างน้อยที่สุดก็คือสามารถกวาดหาข้าศึกได้ในวงกว้าง

ดิฉันดูค่าเฉลี่ยแล้วการตรวจสอบของเราประมาณ 200 ชุด/วัน ของประเทศอื่นเขาตรวจสอบเป็นหมื่น โดยเราเริ่มตรวจตั้งแต่ 3 ม.ค. 63 ค่าเฉลี่ยประมาณ 200 เคส 

นับถึงวันที่ 27 มี.ค. 63 พบเชื้อประมาณ 100 คนจากการตรวจต่อวัน 303 (ประมาณ 1ใน 3) ดังนั้นถ้ารอผลตรวจสะสม 6,719 ก็จะพบเชื้อประมาณ 2,000 ตายแน่!!! 

คือเรามีนิยามว่าฉันจะตรวจเฉพาะคนที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยง ไม่เช่นนั้นคุณต้องจ่ายเงิน ภาษาคนโบราณเขาบอก "เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย" เวลารักษาคนค่าใช้จ่ายเป็นล้าน ๆ หมดทรัพยากรไปเท่าไหร่ แล้วคุณเสี่ยงเท่าไหร่ กับความพยายามที่จะตรวจให้ได้มากขึ้น ทำอย่างไรจะตรวจให้ได้มากขึ้น คุณมี Rapid Test เข้ามาช่วยด้วยไหม? เพราะบางคนเขาอยากรู้ แต่ว่าค่าใช้จ่ายมันสูงมาก 

ในเมื่อคุณปล่อยข้าศึกเข้ามาแล้ว ถ้าคุณมีลักษณะยุทธศาสตร์รับในเชิงรุก คือยังเป็นเพื่อป้องกัน อย่างไต้หวันเขาคัดกรองไม่ให้เข้ามาได้ง่าย ๆ ดิฉันยกตัวอย่างไต้หวันเพราะเรามีตัวอย่างเป็นรูปธรรม และประเทศอื่น ๆ ที่ล็อคประเทศอย่างรวดเร็วก็เป็นเช่นนี้ เขาไม่ได้คิดหรอกว่าเป็นเพื่อนดีกันนะ เราไปปิดประตูใส่หน้าเขาได้อย่างไร  ดิฉันถามว่าอย่างประเทศจีนเขาล็อคไหมประเทศอื่น ๆ ที่จะเข้าไป เราก็บอกเขาได้ว่าปิดไว้ก่อนนะ ไว้ทุกอย่างดีขึ้นเราค่อยมาสังสรรค์กันใหม่ มันพูดได้

ถ้าคุณเอาอย่างเกาหลีคุณต้องตรวจให้มาก ทั้งไต้หวันและเกาหลีเขามีเทคโนโลยีสูงด้วย อันนี้ดิฉันมองว่าเขาคิดในเชิงป้องกัน ดังนั้นถ้าคุณเข้าไปดูเฟสบุ๊คของ อ.ธิดา (29 มี.ค.) ที่มีภาพ Mapping ลองกดเข้าไปที่แผนที่เราจะเห็นเส้นกราฟของเกาหลีขึ้นแล้วก็ลง ในขณะที่ประเทศอื่นขึ้น ตอนนี้ก็อาจจะมีตัวเลขขึ้นลงนิดหน่อย อันนี้แปลว่าเขามียุทธศาสตร์ 

ดิฉันจึงตั้งคำถามว่าแล้วเราล่ะ มีหรือเปล่า? 

แล้วมันมีลักษณะขัดแย้ง คือถ้าคุณเปิดอ้าซ่า คุณก็ต้องตั้งรับแบบรุก ก็คือตรวจให้เยอะ แต่นี่คุณไม่ทำ!!! คุณตรวจน้อย ดิฉันดูแล้วนะ ตัว

27 มี.ค. ตรวจได้ต่อวัน 303 ติดเชื้อ 91 

26 มี.ค. ตรวจมากหน่อย 714 ติดเชื้อ 111

25 มี.ค. ตรวจได้ต่อวัน 464 ติดเชื้อ 107

24 มี.ค. ตรวจได้ต่อวัน 591 ติดเชื้อ 106 

พอมาเฉลี่ยทั้งหมดแล้วประมาณ 200 กว่าถ้านับตั้งแต่ต้น แล้วดิฉันก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมวันที่ 26 มี.ค. ตรวจ 714 แล้ววันที่ 27 มี.ค. ตรวจเหลือ 303 เหนื่อยหรืออย่างไร? มันลดลงครึ่งต่อครึ่ง แต่ตามความเข้าใจก็คือเขามีนิยามผู้ป่วย

เพราะฉะนั้นดิฉันมองแล้วว่า วิธีคิดของสาธารณสุขเป็นวิธีคิดแบบตั้งรับ ไม่มีลักษณะป้องกันนะ คือเขาอาจจะมองว่ามีหน้าที่เช่น คัดกรอง, วางแผนในการปิดชัตดาวน์เมืองหรือประเทศเป็นหน้าที่ของรัฐ หน้าที่ของสาธารณสุขก็คือให้นิยามของคนที่จะต้องเข้ามาตรวจ (ตรวจฟรี) แล้วก็ถือเป็นผู้ป่วย 

นิยามนั้นมีทั้ง 1) อาการและอาการแสดง 2) ปัจจัยเสี่ยง เช่น มีประวัติเดินทางหรือไปสัมผัสกับผู้ป่วย 3) พื้นที่เสี่ยง ถ้าผู้ป่วยไม่อธิบายให้ชัดเจน หรือหมออาจจะไม่ได้ถาม ก็อาจจะไม่ได้รับการตรวจหรืออยู่ในนิยามผู้ป่วยเข้าเกณฑ์สอบสวนโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ถ้าคุณจะตรวจ คุณต้องจ่ายเงินเองถ้าไม่เข้าเกณฑ์ 

ดิฉันก็จะตั้งคำถามอยู่ตลอดว่าที่เราพบคนติดเชื้อน้อยเพราะเราตรวจน้อยหรือเปล่า แต่มาดูจริง ๆ สาเหตุก็คือนิยาม นิยามผู้ป่วยเข้าเกณฑ์สอบสวนโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ต้องมีอาการแสดง, มีปัจจัยเสี่ยง, มีพื้นที่เสี่ยง  ซึ่งจริง ๆ ในทัศนะของดิฉันก็คือตรงนี้ต้องไปอยู่ตั้งแต่การคัดกรอง

นี่ไม่ใช่รับแบบรุก แต่มันมีลักษณะมายันเพื่อสู่ถอย...หรือเปล่า?

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะ นี่คือการสู้รบ และการสู้่รบต้องสู้รบเพื่อเอาชนะ หรือคิดยอมแพ้ตั้งแต่ต้น ในทัศนะดิฉันที่ทำอย่างนี้คืออาจจะไม่ได้คิดว่ายอมแพ้ แต่มันก็เหมือนยอมแพ้ คือไม่ได้คิดป้องกันเลย ไม่ได้คิดรับในเชิงรุก ไปค้นหา ไปติดตามแบบที่ประเทศอื่นเขาทำ อันนั้นเขาเรียกว่าสู้รบและรับในเชิงรุก

เมื่อคุณทำไม่ได้ คุณปล่อยมา แล้วคุณก็ไม่สามารถที่จะไปควานหา ไปติดตาม นั่งรอ ยกตัวอย่าง ถ้าดูรายงานวันที่ 28 ผู้ป่วยเข้านิยามรวมแล้วสะสม 17,140 พบที่สนามบินดอนเมือง-สุวรรณภูมิ 391 คัดกรองที่ท่าเรือ 2 อันนี้ที่สะสมมานะ เข้ามารับการรักษาที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง 16,659 ราย รพ.เอกชน 6,088  รพ.รัฐ 10,000 แปลว่าคนเกือบ 90 กว่าเปอร์เซ็นที่เข้ามาตรวจก็คือมาเอง เข้าข่ายนิยามของผู้ป่วย แล้วจึงจะได้รับการ Test ฟรี ดังนั้นเราจึง Test ผู้ป่วยในระดับ 100 ต่อวัน ในขณะที่ประเทศอื่นเขาในระดับ 10,000 ต่อวัน

อย่างจีน เขาใช้ยุทธศาสตร์เริ่มต้นที่อู่ฮั่น เขาล็อคเลยล็อคเมืองอู่ฮั่น เพื่อไม่ให้คนอู่ฮั่นไปทำให้เมืองอื่น ๆ ในจีนติดเชื้อ นั่นเขาคิดในเชิงสู้รบ 

เพราะฉะนั้นดิฉันมองว่าเป็นความขัดแย้ง คือคุณปล่อยให้เข้ามา แต่คุณไร้ความสามารถ หรือคุณไม่มียุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ในการติดตาม ตรวจสอบ ค้นหา นั่นก็แปลว่ายอมแพ้ แปลว่าละความคิดป้องกันในเชิงยุทธศาสตร์ ในเรื่องราวประเทศและรัฐนั้นกระทรวงสาธารณสุขยอมให้เป็นหน้าที่ของรัฐบาลหรืออย่างไร หรือรัฐบาลไม่เชื่อ

สิ่งที่สาธารณสุขทำก็เหลือเพียงแต่จะ Test ฟรี รักษาฟรี ต้องเข้าเกณฑ์อย่างนั้นอย่างนี้ ดิฉันมองว่านี่เราไม่มียุทธศาสตร์ ยุทธวิธี หรืออย่างไร หรือยอมแพ้ หรือประมาทว่าข้าศึกไม่เท่าไหร่ จนกระทั่งมีอาจารย์แพทย์มาบอกว่าถ้าเขาตีเส้นอัตราเร่ง 33% ซึ่งดิฉันก็ว่ามันเกินไป ก็จะมีผู้ติดเชื้อระดับแสน แต่ถ้าลดลงมาก็จะมีผู้ติดเชื้อระดับหมื่น ตอนนี้ก็จะต้องมาทำนายอีกว่าวันที่ 15 เม.ย. จะมีผู้ติดเชื้อระดับใด

ดิฉันคิดว่าทางรัฐบาลไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องรุนแรง จนกระทั่งอาจารย์แพทย์มาอธิบายว่าคุณอาจจะมีคนติดเชื้อเป็นแสน หรือเป็นระดับหลายหมื่น ถามว่าเอาไหวไหม? 

ดังนั้นขณะนี้ยุทธศาสตร์มันไม่ใช่รุก มันไม่ใช่รับ แต่ยันอย่างเดียวก็ไม่พอ นี่ก็คือถอย!!! ถ้าเป็นอิตาลี สเปน สหรัฐอเมริกา อังกฤษ ฝรั่งเศส ในทัศนะดิฉันถือว่าเป็นความพ่ายแพ้แล้ว ส่วนของไทยเรายังไม่ถึงกับพ่ายแพ้ (หมอไทยเก่ง) แต่จะพยายามยันให้อยู่ แต่ถ้ารัฐไม่ทำอะไรเลย เขาก็เอาไม่ไหวเหมือนกัน จึงเกิดภาวะที่มีการมาล็อคดาวน์ มีการใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ซึ่งไม่รู้ว่าจะช่วยได้แค่ไหน เพราะมันสายไปแล้ว เพราะไม่มีทัศนะที่ถูกต้องต่อปัญหาโรคติดเชื้อแบบนี้ ประมาท และความที่เป็นรัฐบาลที่มาจากสิ่งที่ไม่ถูกต้อง จึงมีต้นทุนต่ำ เวลาคิดอะไรก็กลัวประเทศอื่นจะโกรธ แล้วก็ไม่รู้ว่ารักประชาชนน้อยไปหรือเปล่า จึงทำให้สถานการณ์มาถึงขั้นนี้

ถ้าเราเปรียบเทียบกับประเทศอื่นก็ดูเหมือนว่าประเทศเรายังดี และหมอเราก็ยังเก่ง อัตราการตายก็น้อย แต่ดิฉันมองว่าเราควรจะทำได้ดีกว่านี้ ไม่ใช่ว่าปล่อยให้หมอเป็นด่านหน้า แต่รัฐบาลไม่มียุทธศาสตร์ยุทธวิธีอะไรเลย

อ.ธิดากล่าวว่า สิ่งที่เราต้องป้องกันที่สุดก็คือป้องกัน Super spreader วันนี้ดิฉันทราบว่ามีเจ้าหน้าที่กระทรวงสาธารณสุขคนหนึ่งติดเชื้อในศูนย์แถลงข่าวด้วย หวังว่าคงไม่ใช่ Super spreader นะ เพราะถ้ามี Super spreader วันที่ 15 เม.ย. เราก็จะถึงหลักหมื่นแน่นอน ถ้าเราพยายามทำได้ดี ดิฉันคิดว่าตัวเลขติดเชื้ออาจจะอยู่ในระหว่าง 5,000 - 8,000 น่าจะเป็นไปได้ แต่มันไม่แน่ก็อาจจะถึงหมื่น

ดิฉันต้องขอชมต่างจังหวัด คิดว่าเขาทำได้ดีนะ ผู้ว่าฯ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เขาทำได้ดีกว่าในระดับประเทศ อยากให้รัฐบาลดูจังหวัดต่าง ๆ เป็นตัวอย่างในการติดตาม เพราะเขาคิดยุทธศาสตร์เป็นว่าเขาจะป้องกัน เหมือนอย่างผู้ว่าฯ ลำปาง เขาจะป้องกันลำปางอย่างไร มันมาจากที่อื่น เขาก็ต้องไปคอยดักหมดเลย สถานีขนส่งหรืออะไรต่าง ๆ มันลอยไม่ได้ มันมากับคน ดังนั้นต้องป้องกันคนที่มาจากที่อื่นจะทำอย่างไร เพราะฉะนั้นระบบคัดกรองดิฉันดูแล้วว่าไม่มี นี่เป็นความย้อนแย้ง ท่านไม่ทำในระดับประเทศ แต่ต่างจังหวัดยังทำได้

อีกอันหนึ่งก็คือเรื่องชุดตรวจ Rapid Test ยังไงก็ต้องมี ควรจะปล่อยออกมา ในเมื่อรัฐจะเก็บเงิน คนที่ตรงกับนิยามเท่านั้นถึงจะตรวจฟรี แล้วประชาชนคนอื่น ๆ ซึ่งเขาอยู่ในจุดเสี่ยง แต่เขาก็ไม่มีเงินที่จะต้องไปตรวจเสียเงินตั้ง 7,000 หรือ 8,000 และบางโรงพยาบาลก็บอกว่า "ไม่มีน้ำยาตรวจ" มันก็ต้องอาศัย Rapid Test แม้มันจะไม่แน่นอน แต่อย่างน้อยที่สุดเขาสามารถตรวจซ้ำได้ 

สิ่งที่สรุปได้ก็คือ รัฐไทยประมาท ไม่คาดว่านี่เป็นเรื่องเลวร้าย ไม่คิดว่านี่คือการสู้รบ และไม่คิดว่านี่คือสงครามโลก ความที่มีต้นทุนต่ำทางการเมือง ก็เลยกลัวมิตรประเทศ ไม่กล้าปิดประเทศ ไม่กล้าที่จะล็อคดาวน์ ที่สำคัญคือไม่มียุทธศาสตร์และยุทธวิธี ในขณะที่สาธารณสุขก็ถือว่ายุทธศาสตร์ ยุทธวิธี เป็นเรื่องของรัฐ หน้าที่ของสาธารณสุขก็คือทำในพื้นที่ของตัวเองให้ดีที่สุด แล้วก็มีอาจารย์แพทย์จำนวนหนึ่งไปกระตุ้นว่าคุณอยู่อย่างนี้ไม่ได้นะ พวกผมรับไม่ไหว พวกผมตายแน่ 

ดังนั้นภารกิจของรัฐในขณะนี้อย่างที่บอก เป็นนายกฯ ไม่หมูนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนายกฯ ที่ต้นทุนต่ำ ทำให้เกรง ไม่กล้า ดิฉันก็เสียใจว่าเราควรจะทำได้ดีกว่านี้เพราะว่าที่ผ่านมาสาธารณสุขไทยเป็นระดับที่ 6 ของโลก แต่ระดับ 6 ของโลกต้องอยู่ภายใต้การนำที่ถูกต้อง ต้องอยู่ภายใต้การตำของรัฐบาลและนายกฯ ที่มีภาวะผู้นำ มีวิสัยทัศน์และมีองค์ความรู้ อย่างที่ได้เคยพูดไปแล้ว 

มาถึงตอนนี้ยังไม่รู้หมู่หรือจ่า ประชาชนก็ยังไม่มีความเชื่อมั่น คนในขบวนการสาธารณสุขก็ยังไม่แน่ใจ ไม่เชื่อมั่น ตัวนายกฯ เองก็ไม่เชื่อมั่น ไม่รู้ว่าจะเป็นทางไหน แต่ดิฉันบอกได้ว่า ถ้าเราทำเต็มที่วันที่ 15 เม.ย. ตัวเลขอาจจะไม่ถึงหมื่น อันนี้ก็ให้กำลังใจ ประชาชนก็ต้องให้ความร่วมมือ

ขณะนี้ถ้าท่านไม่มียุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ก็ขอให้มีเสีย วิชาการทหารเอามาใช้ อย่าใช้กับประชาชน ให้ใช้กับข้าศึกศัตรูภายนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งอันนี้คุณต้องใช้เลย คุณจะวางแผนอย่างไร อันนี่มันเหมือนทำตามยถากรรม เขามาบอกให้ซ้ายก็ไปทางซ้าย เขามาบอกให้ขวาก็ไปทางขวา ความเป็นแม่ทัพไม่รู้หายไปไหน 

แต่ก็ให้กำลังใจนะว่าประชาชนขอให้ร่วมมือและก็คิดว่าเราไม่ควรจะตื่นตกใจจนเกินไป แต่ก็ให้ความร่วมมือเต็มที่ นั่นก็คืออยู่ห่าง ไม่ไปพัวพันกับชุมชน อย่างของเรากลายเป็นชุมนุมบ่อนพนัน ชุมชนมวย และสถานบันเทิง ก็น่าเสียใจอยู่นิดหนึ่ง ในบางประเทศเขาไปชุมนุมในโบสถ์ นี่คือความแตกต่างของประเทศไทยกับประเทศอื่น

ดิฉันก็หวังว่าเราคงจะไม่ติดเชื้อถึงหมื่น แต่ตรวจให้มาก แล้วใช้ Rapid Test ด้วย และขอให้มียุทธศาสตร์ ยุทธวิธี วางแผน อย่าปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม ต่อให้การแพทย์สาธารณสุขไทยเก่งเพียงไร ต่อให้ประชาชนร่วมมืออย่างไร ถ้าไร้ซึ่งการวางแผนและยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ถ้าเป็นเครื่องบิน แทนที่จะเชิดขึ้น มันก็ตกได้! อ.ธิดากล่าวในที่สุด

บทบรรยาย ยุทธการขอคืนพื้นที่ เมษา 53 ตอนที่ 2 ( 10 เม.ย. 53)

บทบรรยาย ยุทธการขอคืนพื้นที่ เมษา 53 ตอนที่ 2 

(เหตุการณ์วันที่ 10 เมษายน 2553)

เหตุการณ์สำคัญ 10 เมษายน 2553 

ช่วงเวลา 07.30 ถึง 13.00 น.
เหตุการณ์ในช่วงเช้าของวันที่ 10 เมษายน 2553 เริ่มต้นด้วยการประชุมของ ศอฉ. ที่กองพันทหารราบที่ 11 ต่อมาได้มีคำสั่งจากนายอภิสิทธิ์ให้กองกำลังทหารหน่วยต่าง ๆ และเจ้าหน้าที่เริ่มปฏิบัติการขอคืนพื้นที่ นายอภิสิทธิ์ได้สั่งการ ศอฉ. ทำการผลักดันกลุ่มผู้ชุมนุมเพื่อขอคืนพื้นที่ และ ศอฉ. ก็ได้ตอบสนองด้วยการจัดกองกำลังทหารมากกว่า 70 กองร้อย และในท้ายคำสั่งดังกล่าวยังได้ระบุถึงมาตรการในการใช้อาวุธไว้ด้วย และมีคำสั่งวิทยุในการเคลื่อนที่ปฏิบัติการขอคืนพื้นที่ในวันที่ 10 เมษายน โดยไม่ได้กำหนดเวลายุติ  ซึ่งนั่นหมายความว่าให้ทำการจนกว่าจะบรรลุภารกิจ  ทหารมากกว่า 70 กองร้อยได้เคลื่อนกำลังพลออกจากฐานที่ตั้งในเวลา 07.30 น. ของวันนั้น เพื่อตั้งแถวยันกับกลุ่มผู้ชุมนุมเสื้อแดง ณ บริเวณกองทัพภาคที่ 1  ขณะเดียวกันได้มีกลุ่มผู้ชุมนุม นปช. ส่วนหนึ่งมาเผชิญหน้ากับฝ่ายทหาร

ในเวลาต่อมา ด้านหลังของเวทีการชุมนุมบริเวณราชประสงค์ มีตำรวจ 2 นาย ได้นำหมายจับแกนนำ (นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท, นายวรพล พรหมิกบุตร, นายยศวริศ ชูกล่อม) มายื่นอยู่ด้านหลังเวที แต่ถูกผู้ชุมนุมตะโกนขับไล่ให้ออกไป เช่นเดียวกับบริเวณถนนเพลินจิต หน้าโรงแรมออลซีซั่น ก็มีการเผชิญหน้ากันระหว่างผู้ชุมนุม นปช. กับทหาร มีการผลักดันกันเล็กน้อย แต่ไม่มีเหตุรุนแรงใด ๆ 

ความเคลื่อนไหวเชิงสะพานผ่านฟ้า  เจ้าหน้าที่รัฐได้เคลื่อนพลและรถสายพานลำเลียงจำนวนหนึ่งออกมาประจำการใกล้บริเวณที่ชุมนุมสะพานผ่านฟ้า การเผชิญหน้าระหว่างเจ้าหน้าที่กับผู้ชุมนุมได้กระจายในจุดต่าง ๆ เป็นระยะ ๆ โดยฝ่ายทหารได้ใช้โล่ กระบอง แก๊สน้ำตา และปืนประเภทต่าง ๆ แบบครบมือพร้อมกระสุนยางกับฝ่ายผู้ชุมนุมเสื้อแดง  และมีการเคลื่อนขบวนรถสายพานลำเลียงจำนวน 10 คัน มุ่งหน้าไปยังลานพระบรมรูปทรงม้า หน้าสนามเสือป่า เพื่อสลายการชุมนุม  แต่โฆษก ศอฉ. ชี้แจงว่าเป็นการเคลื่อนไปประจำการที่หน้าบ้านสี่เสาเทเวศร์และสโมสรกองทัพบก

ช่วงเวลา 13.00 น. เจ้าหน้าที่ได้ฉีดน้ำออกจากกองบัญชาการกองทัพภาคที่ 1 และพยายามเปิดประตูพร้อมขึงรั้วลวดหนาม  นอกจากนี้มีรายงานว่าเจ้าหน้าที่ได้ใช้แก๊สน้ำตายิงด้วย  ขณะที่กลุ่มผู้ชุมนุมได้ถอยร่นออกมาบริเวณสนามเสือป่า  นอกจากนี้ยังเกิดเสียงดังขึ้นเป็นระยะ ๆ ซึ่งทราบภายหลังว่าเป็นระเบิดเสียง  ทำให้กลุ่มผู้ชุมนุมแตกตื่นและวิ่งหนีถอยออกจากพื้นที่  บริเวณด้านหน้ากองทัพภาคที่ 1 กลุ่มผู้ชุมนุมจำนวนหนึ่งได้มาชุมนุมกดดันทหารที่อยู่ด้านใน เพื่อไม่ให้ออกมาสลายการชุมนุม  ทหารได้มีการฉีดน้ำและออกมาจัดกระบวนทัพกันด้านนอก พร้อมทั้งยิงปืนกระสุนยางและแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุมจนต้องถอยร่นออกมา  ขณะเดียวกันก็มีเฮลิคอปเตอร์บินวนอยู่  และพบว่ามีปลอกกระสุนจริงตกอยู่บนพื้นโดยมีทหารบางคนพยายามใช้เท้าเขี่ยออกจากพื้นที่

ช่วงเวลา 13.45 น.  เกิดเหตุชุลมุนที่แยกพาณิชยการใกล้ทำเนียบรัฐบาลและกองทัพภาคที่ 1 โดยเจ้าหน้าที่ทหารได้ใช้น้ำฉีดผู้ชุมนุมที่ปิดล้อมแยกดังกล่าว  จากนั้นได้ยิงแก๊สน้ำตาและยิงกระสุนยางใส่ผู้ชุมนุมเป็นระยะ ทำให้กลุ่มผู้ชุมนุม นปช. จำนวนมากได้รับบาดเจ็บและแตกฮือสลายตัวออกจากการชุมนุมที่แยกพาณิชยการ หลังจากนั้นทหารนำรถที่กลุ่มผู้ชุมนุมจอดขวางออกนอกพื้นที่ และเดินจากแยกพาณิชยการมุ่งหน้าเข้าถนนราชดำเนิน เพื่อขับไล่ประชาชนออกจากพื้นที่ถนนราชดำเนินนอก โดยการใช้แก๊สน้ำตา กระสุนยาง และกระสุนจริง

ทางด้านสะพานชมัยมรุเชฐ กองทหารตั้งแถวขวางแนวถนน มีกลุ่มผู้ชุมนุมถอยร่นกลับไปที่สะพานผ่านฟ้า มีการยิงแก๊สน้ำตาและกระสุนยางใส่ผู้ชุมนุมเป็นระยะ

การเผชิญหน้าบริเวณแยกวังแดง คุรุสภา (ขอบคุณภาพจากประชาไท)

แยกวังแดง คุรุสภา ผู้ชุมนุมเสื้อแดงเผชิญหน้ากับทหารที่มาพร้อมกับรถสายพานลำเลียงแบบ Type 85 ติดปืนกลจำนวน 6 คัน ทหารทุกนายมีอาวุธประจำกาย ในขณะที่ผู้ชุมนุมนั่งประนมมือเผชิญหน้ากับรถถังและไพร่พลของทหารมากมายที่มาพร้อมกับเสื้อเกราะและอาวุธแบบครบมือ

บริเวณสะพานอรทัย มีการเผชิญหน้าระหว่างผู้ชุมนุมกับเจ้าหน้าที่ทหารที่ตรงข้ามวัดโสมนัส ซึ่งเจ้าหน้าที่มีการใช้กระบองตีตอบโต้ในขณะตะลุมบอนกับกลุ่มผู้ชุมนุม นปช.

บริเวณถนนดินสอหน้าโรงเรียนสตรีวิทยา รถหุ้มเกราะทหาร 10 คัน ได้เข้ามาปิดกั้นถนน ตั้งแนวถือกระบองและโล่พร้อมอาวุธประจำกาย ในส่วนของผู้ชุมนุม นปช. นั้น ได้นำเครื่องขยายเสียงและรถปิ๊กอัพเข้าขวาง และมีการกระทบกระทั่งกันเล็กน้อย

บริเวณสนามม้านางเลิ้ง กลุ่มผู้ชุมนุมหลายพันคนจากบริเวณกองทัพภาคที่ 1 ได้มาประจำอยู่พื้นที่นี้ และเผชิญหน้ากับกองทหารพร้อมอาวุธครบมือกว่า 300 นาย

บริเวณเลียบคลองผดุงกรุงเกษม ก็มีการเผชิญหน้ากันระหว่างทหารกับผู้ชุมนุมบ้างประปราย  พร้อมเฮลิคอปเตอร์บินวนทิ้งแก๊สน้ำตาเพื่อเป็นยุทธวิธีในการเบิกทางเข้าสลายการชุมนุม

ช่วงเวลา 14.00 น.  ทหารได้ทยอยยึดถนนราชดำเนินได้บางส่วน โดยตรึงกำลังตามสี่แยกต่าง ๆ ตั้งแต่กองบัญชาการกองทัพภาคที่ 1 แยกมิสักวัน และสะพานมัฆวานรังสรรค์ ในขณะที่กลุ่มผู้ชุมนุมต่างถอยร่นไปรวมตัวที่สะพานผ่านฟ้าลีลาศ และพยายามจอดรถขวางเพื่อสกัดกั้นทหารยึดพื้นที่เข้ามา

ช่วงเวลา 14.20 น.  การชุมนุมกลุ่ม นปช. บริเวณแยกมิสักวัน ทหารได้ยิงแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุม อย่างไรก็ตามเกิดโต้ลม ทำให้พัดย้อนกลับไปโดนทหาร และมีผู้ชุมนุมบางส่วนได้ขว้างแก๊สน้ำตากลับไปยังทหารเช่นกัน  ทางด้านบริเวณคลองผดุงกรุงเกษม ทหารได้รุกคืบฉีดน้ำใส่ผู้ชุมนุมพร้อมกับได้จับผู้ปราศรัยบนเวที  ขณะเดียวกันทางผู้ชุมนุมคนเสื้อแดงได้ปรับขบวนเพื่อตั้งแนวป้องกันการรุกคืบของทหารเข้ามายังบริเวณพื้นที่ชุมนุม  บริเวณสะพานมัฆวานรังสรรค์ ฝ่ายทหารได้เพิ่มความกดดันกลุ่มผู้ชุมนุมเพื่อให้ถอยไปยังสะพานผ่านฟ้า โดยการยิงแก๊สน้ำตาและการเดินรุกคืบยึดพื้นที่

ช่วงเวลา 15.00 น.  มีกลุ่มเจ้าหน้าที่ทหารพร้อมปืนลูกซอง ปืน M16 พกโล่พร้อมอาวุธครบมือได้ยืนตั้งแถวอยู่ตรงบริเวณสวนสาธารณะเชิงสะพานพระปิ่นเกล้าฝั่งอรุณอัมรินทร์

ช่วงเวลา 15.30 น.  เจ้าหน้าที่ทหารได้เสริมกำลังและตั้งแนวกั้นบริเวณสะพานพระปิ่นเกล้าฝั่งขาเข้าอนุสาวรีย์ ส่วนผู้ชุมนุม นปช. ได้ตั้งแนวรับบริเวณหน้าตึก UN จากนั้นเจ้าหน้าที่ทหารได้ระดมยิงแก๊สน้ำตา ฉีดน้ำ และยังมีการยิงกระสุนจริงขึ้นฟ้า  จนฝั่งผู้ชุมนุมต้องตะโกนบอกให้เจ้าที่หยุดใช้อาวุธ แต่ก็ยังมีการยิงแก๊สน้ำตาเข้ามาอย่างต่อเนื่อง มีการขว้างแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุมอย่างต่อเนื่อง จนทำให้ผู้ชุมนุมบริเวณดังกล่าววิ่งหลบแก๊สน้ำตาอย่างชุลมุน  เหตุการณ์ในช่วงเวลานี้บริเวณแถวประตูศึกษาธิการก็ได้ทำให้เกิดการสูญเสียขึ้นของฝั่งประชาชนจากการใช้ความรุนแรงของเจ้าหน้าที่ทหาร ซึ่งถือว่าเป็นผู้สูญเสียชีวิตเป็นรายแรกของการชุมนุมเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยของประชาชนในเหตุการณ์เดือนเมษา-พฤษภา 53  นั่นก็คือกรณีการเสียชีวิตของนายเกรียงไกร คำน้อย บริเวณข้างกำแพงกระทรวงศึกษาธิการ  ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความพยายามในการสลายการชุมนุมโดยใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบซึ่งได้มีการปฏิบัติมาตั้งแต่ช่วงเช้าของวันที่ 10 เมษายน 2553

ช่วงเวลา 16.00 น.  มีการโปรยใบปลิวจากเฮลิคอปเตอร์ 2 ชุด ทางด้านฝั่งผู้ชุมนุม นปช. ได้มีการนำเอาปืน กระสุนยาง และกระสุนจริง เช่น หัวกระสุน M16 กระป๋องแก๊สน้ำตา และปลอกกระสุนปืนลูกซองเบอร์ 12 ที่เก็บได้จากพื้นที่เผชิญหน้าบริเวณสะพานมัฆวานฯ เพื่อเป็นตัวอย่างให้สื่อมวลชนได้เห็นถึงความพยายามในการใช้ความรุนแรงของรัฐบาลอภิสิทธิ์ และยืนยันถึงการชุมนุมในครั้งนี้ว่าไม่ได้ใช้หลักสากลในการสลายการชุมนุม  หลังจากนั้นได้มีการแจกใบปลิว 2 ชุด ชุดแรกเป็นหมายจับแกนนำ นปช. 24 คน ชุดที่สองบอกว่าเจ้าหน้าที่กำลังเคลียร์พื้นที่ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องให้ออกจากบริเวณที่ชุมนุม

ช่วงเวลา 17.00 น.  บริเวณเวทีสะพานผ่านฟ้า ได้มีการนำเอาปืนยิงกระสุนยาง 20 กระบอก ปืนกลยาว 8 กระบอก เครื่องกระสุน และระเบิด ที่ยึดมาจากทหารที่เชิงสะพานพระปิ่นเกล้า มาแสดงต่อผู้ชุมนุมและนักข่าว พร้อมประกาศยอดผู้บาดเจ็บขณะนั้นว่ามีถึง 83 ราย

ช่วงเวลา 17.45 น.  มีเฮลิคอปเตอร์บินวนบริเวณสะพานผ่านฟ้าลีลาศ และได้มีการปล่อยแก๊สน้ำตาลงมาจากเฮลิคอปเตอร์เพื่อสลายการชุมนุม 2 ระลอก  ทำให้กลุ่มผู้ชุมนุมแตกกระเจิง บางรายมีอาการปวดแสบปวดร้อนจากการถูกพิษจากแก๊สน้ำตา และก็ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์ในวงกว้างเกี่ยวกับเรื่องของแก๊สน้ำตาที่ใช้ในการสลายการชุมนุมในครั้งนี้ว่า เป็นแก๊สน้ำตาที่ไม่ได้คุณภาพสากล ทำให้ผู้ชุมนุมได้รับบาดเจ็บรุนแรง และมีบางรายถึงกับเสียชีวิต เพราะการได้รับพิษจากแก๊สน้ำตาที่เจ้าหน้าที่ทหารใช้ในการสลายการชุมนุมครั้งนี้ ขณะเดียวกันแกนนำได้ประกาศให้ผู้ชุมนุมออกมารวมตัวกันที่หน้าเวทีพร้อมกับปลุกระดมให้ต่อสู้ และดูสถานการณ์ต่อไป  ขณะที่ผู้ชุมนุมได้มีการปล่อยลูกโป่งและโคมลอย เพื่อรบกวนการบินของเจ้าหน้าที่บนเฮลิคอปเตอร์  แต่ไม่มีผลแต่อย่างใด  แก๊สน้ำตาที่เจ้าหน้าที่ทิ้งลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ตกลงมาด้านหลังเวทีซึ่งมีสื่อมวลชนปักหลักทำข่าวอยู่เป็นจำนวนมาก  ทำให้แตกตื่นและหาที่หลบแก๊สน้ำตา  อีกจุดที่ทิ้งไปคือด้านหน้าเวที  ซึ่งมีผู้ชุมนุมรวมตัวค่อนข้างหนาแน่น  และการใช้แก๊สน้ำตาที่ทิ้งลงมาจากเฮลิคอปเตอร์นั้น แน่นอนว่าไม่ใช่วิธีสลายการชุมนุมตามหลักสากลอย่างแน่นอน

ระหว่างนั้นที่บริเวณแยกวิสุทธิกษัตริย์ ได้มีการใช้ความรุนแรงจากเจ้าหน้าที่ทหารเข้าสลายการชุมนุมอีกรอบ  โดยทหารมีการยิงกระสุนยางปนกระสุนจริงใส่ผู้ชุมนุม บริเวณรถปราศรัยบางรายถูกทำร้ายและถูกจับตัว  มีผู้ได้รับบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก  ในขณะที่ชาวบ้านบริเวณแถบนั้นได้ประณามการปฏิบัติการของทหารว่ารุนแรงเกินไปกับผู้ชุมนุมที่ไม่มีอาวุธ

ช่วงเวลา 18.00 น. ถึง 20.00 น.  สถานการณ์เริ่มมีการตึงเครียดและเริ่มมีการเผชิญหน้ากันในหลาย ๆ จุด  ประกอบกับความกดดันของเจ้าหน้าที่ทหารที่ได้รับคำสั่งจาก ศอฉ. ภายใต้รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ ให้ปฏิ บัติหน้าที่ให้สำเร็จภายในวันนั้น และจากการที่เป็นช่วงเวลาค่ำ ท้องฟ้าเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ  ดังนั้นการปฏิบัติการจึงเข้มข้นขึ้นกว่าช่วงเวลากลางวัน  มีการยิงปืนขู่ นำรถขยายเสียงเปิดเพลงสลับกับประกาศให้ผู้ชุมนุมออกจากพื้นที่  ด้านบนฟ้าก็มีการทิ้งแก๊สน้ำตาด้อยคุณภาพเพื่อสลายการชุมนุมอย่างเป็นระยะ  ด้านบริเวณพื้นที่สี่แยกคอกวัว ถนนตะนาว ถนนข้าวสาร เมื่อท้องฟ้ามืดลง ก็เริ่มมีการเผชิญหน้าและเริ่มตึงเครียด จนแนวเผชิญหน้าห่างกันเพียงแค่ 10 - 15 เมตร  จากนั้นทหารเริ่มยิงแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุม  แต่ทิศทางลมกลับพัดพาแก๊สน้ำตากลับไปยังฝั่งทหารจนต้องถอยร่น

นอกจากนั้นเจ้าหน้าที่ยังมีการทำลายรถของผู้ชุมนุมที่จอดเป็นแนวกั้นเอาไว้  ทหารได้กลับมาอีกรอบพร้อมกับเดินหน้ากระดานกินพื้นที่เข้ามาหาผู้ชุมนุม  พร้อมทั้งสาดกระสุนยางปนกระสุนจริง  พร้อมทั้งยิงแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุมจนถูกผู้ชุมนุมแนวหน้าบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก  บางรายต้องตาบอดจากกระสุนยางของเจ้าหน้าที่ทหาร  บางรายบาดเจ็บสาหัสจากการถูกยิงตามลำตัวหลายจุด  นอกจากนั้นยังมีเสียงดังคล้ายระเบิดเป็นระยะ ๆ 

ช่วงเวลา 19.25 น.  กลุ่มผู้ชุมนุม นปช. ได้ฉีดน้ำยาดับเพลิงเข้าใส่ทหารเพื่อเป็นการต้าน จนทหารต้องถอยไปทางปากทางถนนข้าวสาร และมีการยิงปืนขู่ผู้ชุมนุมเป็นระยะ  ต่อมามีการยิงกระสุนยางปนกระสุนจริงใส่ผู้ชุมนุมจนผู้ชุมนุมต้องแตกกระเจิงออกจากแนวเผชิญหน้า

ในช่วงเวลาประมาณทุ่มตรงเป็นต้นไป  ถือเป็นเวลาวิกฤตของบริเวณแยกคอกวัวและบริเวณถนนดินสอ  การเผชิญหน้าระหว่างผู้ชุมนุมกับเจ้าหน้าที่ทหารเต็มไปด้วยความตึงเครียดและมีการใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบจากทหาร  ส่งผลให้บริเวณแยกคอกวัว ถนนตะนาว ถนนข้าวสาร นี้มีการสูญเสียชีวิตของผู้ชุมนุมเป็นจำนวนมากถึง 10 ราย ซึ่งเวลาของการเกิดเหตุการณ์เสียชีวิตนั้นเกิดอยู่ในช่วงเวลา 19.00 - 20.15 น. ก่อนการปรากฎตัวของชายชุดดำ

หลังเหตุเผชิญหน้ากลุ่มผู้ชุมนุมได้มีการเก็บหลักฐานต่าง ๆ เพื่อเป็นหลักฐานของการใช้ความรุนแรงจากเจ้าหน้าที่ทหารไว้มากมาย

ช่วงเวลา 20.00 น.  มีเหตุระเบิดดังขึ้น 2 ครั้ง  จากนั้นมีรายงานของผู้เสียชีวิตเป็นเจ้าหน้าที่ทหารจำนวน 5 นาย  โดยรายงานข่าวได้ระบุถึงระเบิดที่ใช้สังหารเจ้าหน้าที่ทั้ง 5 นายนี้ว่าเป็นระเบิดประเภท M79  แต่จากการสอบสวนในภายหลังกลับพบว่าทหารทั้ง 5 นาย เสียชีวิตจากระเบิดชนิดขว้าง M67  หลังเหตุการณ์ระเบิดก็อ้างว่ามีกลุ่มผู้ก่อการร้ายเข้าแฝงตัวอยู่ในกลุ่มผู้ชุมนุม  จึงเพิ่มความรุนแรงในการสลายการชุมนุมด้วยการใช้มาตรการระดมยิงปืนโดยการยิงในแนวราบเข้าหาผู้ชุมนุมอย่างบ้าคลั่ง  จนทำให้การเสียชีวิตและบาดเจ็บเพิ่มขึ้นอีกเป็นจำนวนมาก  และมีคำสั่งอนุญาตการใช้ซุ่มยิงด้วยสไนเปอร์จากที่สูงเพื่อเข่นฆ่าผู้ชุมนุมอย่างโหดเหี้ยม  โดยมีพยานหลายคนได้เห็นแสงไฟสว่างจากบนตึก  โดยเน้นไปที่ผู้ชุมนุมที่แสดงตัวอย่างเด่นชัด เช่น มีการถือธงในมือ ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนที่สุด  ภายหลังก็มีข้อมูลอ้างถึงการเตรียมกองกำลังพลซุ่มยิงเพื่อทำการอารักขา ผอ.หน่วยและไล่ล่าแกนนำที่ถูกออกหมายจับ  โดยวางตัวบนตึกสูง ซึ่งมาจากหน่วยเฉพาะกิจ 90 ชลบุรี และอีกหน่วยมาจากทหารเสือราชินี ร.21 รอ. ซึ่งปฏิบัติการหน่วยพลซุ่มยิงและสไนเปอร์นี้ ทหารถือเป็นยุทธวิธีที่ประสบผลสำเร็จจากเหตุการณ์นั้น และได้ถูกนำมาใช้เป็นกองกำลังสำคัญในเหตุการณ์การสลายการชุมนุมพฤษภา 53 ซึ่งยังผลให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 100 และบาดเจ็บอีกนับพันคน

ช่วงเวลา 21.00 น.  หลังมีการเผชิญหน้ากันอย่างต่อเนื่องระหว่างผู้ชุมนุม นปช. มือเปล่าปราศจากอาวุธและเจ้าหน้าที่ทหารในบริเวณต่าง ๆ ใกล้กับที่ชุมนุม เช่น ถนนดินสอช่วงวงเวียนอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย และถนนตะนาวช่วงแยกคอกวัว ฝั่งเชื่อมต่อถนนข้าวสาร โดยมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก  ทหารได้รับคำสั่งถอนจากพื้นที่  แต่ไม่นานก็กลับเข้ามาใหม่พร้อมกระสุนจริง ยิงใส่ผู้ชุมนุมที่ยึดรถถังเพื่อเป็นการเก็บหลักฐาน  เพื่อไม่ให้กลุ่มผู้ชุมนุมได้หลักฐานเหล่านี้ในการโต้ตอบ

สถานการณ์เริ่มตึงเครียดอีกครั้ง และยังผลให้การเผชิญหน้าบริเวณสี่แยกคอกวัว ถนนประชาธิปไตย หน้าโรงเรียนสตรีวิทยา มีผู้เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บจำนวนมากส่งโรงพยาบาล  แกนนำ นปช. และกลุ่มผู้ชุมนุมบางส่วนได้ไปยังโรงพยาบาลเพื่อรับศพจากเจ้าหน้าที่พยาบาล เพราะเป็นผู้เสียชีวิตจากเหตุปะทะ โดยมีเหตุผลคือไม่ต้องการให้เป็นเหมือนเหตุการณ์เมื่อปี 2552 ที่มีการปิดข่าวเรื่องการเสียชีวิตของผู้ชุมนุม  จากนั้นได้นำศพขึ้นเวทีผ่านฟ้า มีธงชาติคลุมร่างอันไร้วิญญาณของผู้ชุมนุม นปช. ในเหตุการณ์ช่วงนี้ได้มีกลุ่มผู้ชุมนุมสูญเสียชีวิตเป็นจำนวนถึง 4 คน และมีช่างภาพชาวญี่ปุ่นของสำนักข่าวรอยเตอร์เสียชีวิตจากการทำหน้าที่  นับเป็นสื่อมวลชนต่างชาติรายแรกที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ความรุนแรงเดือนเมษา-พฤษภา 53

คนเสื้อแดงนำร่าง นายฮิโรยูกิ มูราโมโต้ ส่งโรงพยาบาล

หลังความรุนแรงประมาณ 23.00 - 23.30 น. ก็มีอีก 1 ศพ ซึ่งเสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ทหาร  ซึ่งเป็นเหตุการณ์หลังจากที่ทหารได้รับคำสั่งถอนกำลังจากพื้นที่เผชิญหน้าเพื่อลดความรุนแรง  ซึ่งผู้เสียชีวิตรายสุดท้ายนี้ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ลูกจ้างชั่วคราวของสวนสัตว์ดุสิต  ซึ่งการเสียชีวิตของนายมานะ เจ้าหน้าที่สวนสัตว์ดุสิตนี้ ดีเอสไอได้สรุปสำนวนว่าเกิดจากการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐในขณะปฏิบัติการตามหน้าที่

หลังเหตุการณ์สงบ ได้มีการขอเจรจาจาก ศอฉ. และรัฐบาลอภิสิทธิ์  แต่ทางแกนนำ นปช. ไม่ยอมเจรจา  เพราะเหตุว่าการกระทำของรัฐบาลขณะนั้นรุนแรงเกินกว่าจะมีการเจรจาใด ๆ แล้ว  หลังเหตุการณ์ประมาณ 23.35 น. นายอภิสิทธิ์ก็ได้ออกมาแถลงการณ์ผ่านโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ โดยกล่าวอ้างถึงแนวทางการใช้กระสุนจริง  และกล่าวว่ามีปัญหาและอุปสรรคของการสลายการชุมนุม  อันเกิดจากการขัดขวางของกลุ่มผู้ชุมนุม รวมไปถึงการกล่าวหาว่าผู้ชุมนุมมีอาวุธ และการสูญเสียชีวิตมาจากอาวุธ M79 หลายครั้ง  ซึ่งการแถลงการณ์ของนายอภิสิทธิ์แสดงให้เห็นถึงความไม่ใส่ใจต่อข้อเท็จจริงและสภาพแวดล้อมของเหตุการณ์ที่ประจักษ์พยานและหลักฐานต่าง ๆ ตามสื่อมวลชนแม้แต่น้อย  รวมถึงสีหน้าแววตาท่าทางที่ไม่ได้รู้สึกเสียใจต่อการสูญเสียชีวิตของผู้ชุมนุมและเจ้าหน้าที่ทหาร  และไม่มีคำขอโทษต่อความรุนแรงและผู้เสียชีวิตทั้ง 27 ราย และมีผู้ได้รับบาดเจ็บอย่างน้อย 1,427 ราย  แต่กลับโยนความผิดทั้งหมดไปให้ชายชุดดำและกลุ่มผู้ชุมนุม นปช. ที่อยู่ในเหตุการณ์นี้แทน

สรุปการสูญเสียชีวิตจากปฏิบัติการ "ขอคืนพื้นที่" ในบริเวณต่าง ๆ

เสียชีวิตบริเวณกระทรวงศึกษาธิการ

เมื่อเวลาล่วงเลยมาจนถึงประมาณ 15.30 น. ของวันที่ 10 เมษายน 2553 ก็ได้มีกรณีการสูญเสียชีวิตจากการเรียกร้องประชาธิปไตยของกลุ่มผู้ขุมนุม นปช. เกิดขึ้นเป็นรายแรก  นั่นก็คือกรณีการเสียชีวิตของนายเกรียงไกร คำน้อย ซึ่งเกิดขึ้นบริเวณสะพานมัฆวานรังสรรค์ ข้างกระทรวงศึกษาธิการ สาเหตุการเสียชีวิตจากการสอบสวนนั้น  เนื่องมาจากการถูกยิงที่สะโพกด้วยอาวุธปืนสงคราม กระสุนฝังในช่องท้อง และเสียชีวิตจากสาเหตุเลือดออกในช่องท้องจากบาดแผลที่ถูกยิง ทำให้อวัยวะในช่องท้องฉีกขาด โดยนายเกรียงไกรได้เสียชีวิตในวันที่ 11 เมษายน 2553 เวลา 03.30 น. ที่โรงพยาบาลวชิรพยาบาล จากรายงานการชันสูตรศพระบุว่าเป็นการเสียชีวิตจากกระสุนปืนความเร็วสูง

เสียชีวิตบริเวณคอกวัว

1. นายธวัฒนะชัย กลัดสุข เสียชีวิตช่วงเวลาเกือบ 19.00 น. จากการถูกยิงที่อก จากปากคำของญาติระบุว่า ก่อนตายทางผู้ตายนั้นได้เป็นคนกันทหารไม่ให้เข้ามาที่สี่แยกคอกวัว และถูกยิงเสียชีวิตเวลาประมาณ 19.00 น.

2. นายอำพน ตติยรัตน์ เสียชีวิตเวลาประมาณ 19.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่หัว พยานได้เล่าว่านายอำพนก่อนตายหลบอยู่ที่หลังเสาไฟฟ้า ก่อนที่จะถูกยิงในเวลาต่อมา

3. นายไพรศล ทิพย์ลม เสียชีวิตเวลาประมาณ 19.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่หัว พยานซึ่งเป็นเพื่อนได้บอกให้เขาวิ่งหลบกระสุน แต่ผู้ตายได้ก้มหยิบหินและขว้างออกไปพร้อมกับก้มหยิบหินลูกที่สองก่อนที่จะถูกยิงที่ศีรษะ

4. นายเทิดศักดิ์ ฟุ้งกลิ่นจันทร์  เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่อก  พยานได้เล่าว่าตนและผู้ตายได้เข้าช่วยเหลือผู้ที่ถูกยิง  ผู้ตายได้บอกกับพยานว่าให้อุ้มคนเจ็บออกไปก่อน แล้วผู้ตายก็เดินสวนเข้าไป ด้วยความเป็นห่วง พยานเลยเดินทางเข้าไปภายหลัง แต่ไม่เห็นตรงที่ผู้ตายยืนอยู่

5. นายอนันต์ สิริกุลวาณิชย์  เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ เสียชีวิตจากการถูกยิงที่คอ

6. นายสวาท วางาม เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่หัว น้องชายนายสวาทซึ่งอยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วยได้ให้การว่า ตนเองและผู้ตายอยู่แนวหน้าของผู้ชุมนุม  ขณะนั้นทหารเริ่มยิงกระสุนและแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุม  นายสวาทพี่ชายจึงวิ่งถือธงเข้าไปหาแนวทหารด้วยความโกรธและโดนยิงที่ศีรษะในเวลาต่อมา สวาทโดนยิงในขณะที่สวนหมวกกันน๊อคสีขาว ถูกยิงที่ศีรษะด้านขวาทะลุขมับซ้าย หลังเกิดเหตุคุณพ่อของนายสวาทได้ถอดเสื้อเพื่อห่อสมองของบุตรชายที่อยู่บริเวณถนนตะนาว แยกคอยวัว ด้วย

7. นายบุญธรรม ทองผุย  เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่หัว ผู้ร่วมเหตุการณ์ให้การว่า ก่อนผู้ตายถูกยิงมีการผลักกันไปมา ผู้ตายบอกให้ผู้ชุมนุมซึ่งเป็นผู้หญิงกลับไปเนื่องจากอันตรายมาก ผู้ตายยืนโบกธงเพื่อให้ทหารหยุด แต่ทหารก็ยิงเข้ามา

8. นายสมิง แตงเพชร เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่หัว พยานได้ให้การว่า ขณะเกิดเหตุนายสมิงได้วิ่งสวนเข้าไปหาแนวทหาร ขณะที่คนอื่นนั้นวิ่งออกมาเพราะนึกว่าทหารยิงกระสุนยาง แต่ต่อมาก็ได้ยิงกระสุนจริง จนเป็นสาเหตุการตายของนายสมิง

9. นายสมศักดิ์ แก้วสาร เวลาเสียชีวิตไม่ทราบแน่ชัด  เสียชีวิตจากการถูกยิงที่อก ภรรยาระบุว่านายสมศักดิ์ถูกยิงและเสียชีวิตทันทีที่สี่แยกคอกวัว

เสียชีวิตบริเวณถนนดินสอ โรงเรียนสตรีวิทยา

1. นายบุญจันทร์ ไหมประเสริฐ เสียชีวิตช่วงเวลา 18.00 น. - 19.00 น. จากการถูกยิงที่บริเวณหัวเหน่า  ขณะร่วมชุมนุมที่บริเวณถนนดินสอ และเสียเลือดมากจากแผลที่ถูกยิง นายบุญจันทร์ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลและเสียชีวิตในเวลาต่อมา

2. นายจรูญ ฉายแม้น เสียชีวิตช่วงเวลาเกือบ 20.00 น.เศษ จากการถูกยิงที่อก  ผู้ตายได้เข้าร่วมชุมนุมอยู่บริเวณโรงเรียนสตรีวิทยาและอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย  ถูกยิงด้วยกระสุนปืนความเร็วสูงและเสียชีวิตที่โรงพยาบาล

3. นายทศชัย เมฆงามฟ้า เสียชีวิตช่วงเวลาเกือบ 20.00 น.เศษ เสียชีวิตจากการถูกยิงที่หัวด้วยกระสุนปืน และเสียชีวิตขณะทำตัวส่งโรงพยาบาล

4. นายวสันต์ ภู่ทอง เสียชีวิตเวลาประมาณ 20.00 น.เศษ เสียชีวิตจากการถูกยิงที่หัวด้วยกระสุนปืนความเร็วสูง ภาพที่ปรากฎต่อสายตาของคนทั้งโลกต่อการเสียชีวิตของนายวสันต์ เป็นภาพที่นับว่าสยดสยองและสะเทือนขวัญเป็นอย่างมาก วสันต์เสียชีวิตขณะร่วมชุมนุมบริเวณถนนดินสอ หน้าโรงเรียนสตรีวิทยา ซึ่งขณะนั้นนายวสันต์ได้ถือธงอยู่ในมือ ถูกยิงล้มลงและเสียชีวิตทันที ซึ่งนับว่าเป็นความโหดเหี้ยมอำมหิตอย่างมากต่อการกระทำกับประชาชนที่ต่อสู้ด้วยความสันติ

5. นายสยาม วัฒนนุกูล เสียชีวิตในเวลา 20.20 น. เสียชีวิตขณะนำตัวส่งโรงพยาบาลจากการถูกยิงที่อกขณะร่วมชุมนุมอยู่บริเวณถนนดินสอ หน้าโรงเรียนสตรีวิทยา

6. นายคนึง ฉัตรเท เสียชีวิตในเวลาประมาณ 20.30 น. เสียชีวิตขณะนำตัวส่งโรงพยาบาล จากการถูกยิงที่อกด้านขวา กระสุนฝังใน ปอดฉีกขาด

7. นาย Hiroyuki Muramoto เสียชีวิตในเวลาประมาณ 21.00 น.เศษ Hiroyuki เสียชีวิตจาการยิงด้วยกระสุนปืนความเร็วสูงที่อกด้านซ้าย ขณะกำลังบันทึกภาพเหตุการณ์ที่บริเวณถนนดินสอ หน้าโรงเรียนสตรีวิทยา และได้เสียชีวิตลงระหว่างนำตัวส่งโรงพยาบาล

เสียชีวิตบริเวณอื่น ๆ

1. นายมนต์ชัย แซ่จอง เสียชีวิตจากอาการผลกระทบของแก๊สน้ำตา มนต์ชัยทิ้งแผงขายเทปเพลงมือสองทันทีที่ทราบว่าทหารจะเข้าสลายการชุมนุมที่บริเวณผ่านฟ้า และบ่ายวันนั้นเขาโดนแก๊สน้ำตา และในเย็นวันนั้นเองเขามีอาการไม่สบาย หนาวสั่น ต่อมาชีพจรของเขาเต้นเร็วผิดปกติจนต้องนำตัวส่งโรงพยาบาลและเสียชีวิตในเวลา 02.50 น. ของวันที่ 11 เมษายน 2553 แพทย์ได้ระบุในใบมรณะบัตรว่าเกิดจากการติดเชื้อในกระแสเลือด ส่วนในใบชันสูตรของโรงพยาบตำรวจ ระบุว่าระบบหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน

2. นายอนันต์ ชินสงคราม เสียชีวิตช่วงเวลาบ่ายโมงจากอาการผลกระทบของแก๊สน้ำตาหลังจากโดนแก๊สน้ำตาที่ทหารยิงใส่บริเวณสะพานมัฆวานในเวลาบ่ายของวันที่ 10 เมษายน จากนั้นอีก 2-3 วัน อนันต์ก็มีอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก เพื่อนในที่ชุมนุมได้พาไปโรงพยาบาล พออาการทุเลาก็กลับไปร่วมชุมนุมและมีอาการอีกเป็นระยะ ๆ จนกระทั่งหลังเหตุการณ์ 19 พฤษภา ก็มีการป่วยตลอดและเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ จ.ขอนแก่น กระทั่งวันที่ 15 ตุลาคม 2553 จึงได้ส่งตัวกลับบ้านและได้สิ้นลมในวันรุ่งขึ้น

3. นายยุทธนา ทองเจริญพูลพร เสียชีวิตในเวลา 20.00 น.เศษ เสียชีวิตจากการถูกยิงด้วยกระสุนปืนความเร็วสูงที่ศีรษะด้านหลังทะลุด้านหน้า และนอกจากนี้ยังมีแผลกระสุนยางที่ขา

4. นายมานะ อาจราญ เสียชีวิตช่วงเวลา 23.00 น. ถึง 23.30 น. เสียชีวิตจากการถูกยิงที่ศีรษะด้านหลังทะลุด้านหน้า สมองฉีกขาด

5. นายนภพล เผ่าพนัส ช่วงเวลาเสียชีวิตไม่ทราบแน่ชัด เสียชีวิตจากการถูกยิงด้วยอาวุธปืนสงครามที่ท้อง บริเวณถนนดินสอ

ส่วนของเจ้าหน้าที่ทหาร 

ปฏิบัติการขอคืนพื้นที่ในวันที่ 10 เมษายน 2553 นั้น นอกจากจะมีการสูญเสียชีวิตของพลเรือนจำนวนมากแล้ว ก็ยังมีการสูญเสียชีวิตของเจ้าหน้าที่ทหารในปฏิบัติการครั้งนี้ถึง 5 นายด้วยกัน มีดังนี้

1. พ.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรม  (43 ปี)
2. พลทหารภูริวัฒน์ ประพันธ์  (25 ปี)
3. พลทหารอนุพงษ์ เมืองอำพัน  (21 ปี)
4. พลทหารสิงหา อ่อนทรง  (22 ปี)
5. พลทหารอนุพงศ์ หอมมาลี  (22 ปี)

กรณีของการสูญเสียชีวิตของทหารทั้ง 5 นาย โดยมีการกล่าวหาว่าเป็นฝีมือชายชุดดำ  ซึ่ง ศอฉ. มองว่าเป็นกองกำลังติดอาวุธที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มผู้ชุมนุม นปช. โดยอ้างถึงเพียงแค่คลิปวีดีโอสั้น ๆ ที่ปรากฎภาพชายชุดดำที่ทาง ศอฉ. บอกว่าได้มาจากสำนักข่าวอัลจาชีรา  ซึ่งเป็นที่สังเกตว่าการนำเสนอคลิปภาพชายชุดดำของ ศอฉ. นั้น ได้นำเสนอหลังเหตุการณ์ผ่านไปแล้วหลายวัน  โดยในภายหลังก็ได้รับการปฏิเสธอย่างเป็นทางการจากสำนักข่าวอัลจาชีราว่า ภาพคลิปวีดีโอชุดดังกล่าวไม่ได้เป็นภาพจากสำนักข่าวของตนที่ถ่ายได้  และเมื่อพิจารณาถึงภาพแล้วก็เห็นได้ชัดเจนว่า  ภาพจากคลิปดังกล่าวมีการจัดเตรียมและมีการตกแต่งภาพอย่างชัดเจน  และอาวุธที่ปรากฎในภาพชายชุดดำที่ถือนั้นเป็นอาวุธปืนอาก้า  แต่ในข้อเขียนของนายอภิสิทธิ์ที่มักกล่าวอ้างเสมอเรื่องวาทกรรมชายชุดดำที่ปฏิบัติการพร้อมกับปืน M79  และอ้างว่าทหารเสียชีวิตจากการปะทะกับชายชุดดำ  ซึ่งผลการชันสูตรจากการเสียชีวิตของทหารก็ได้ระบุชัดเจนว่า พบสะเก็ดระเบิดชนิดขว้าง M67  ซึ่งจะต้องมีระยะทำการที่ใกล้จุดเกิดเหตุพอสมควรเพื่อความแม่นยำ  ซึ่งขัดกับความจริงของการเสียชีวิตของทหารในวันที่ 10 เมษา  ที่บริเวณหน้าโรงเรียนสตรีวิทยานั้นยึดครองพื้นที่โดยทหารอย่างเบ็ดเสร็จด้วยจำนวนทหารที่มากถึง 15 กองร้อย มีทหารกว่า 2,000 นาย พร้อมรถหุ้มเกราะ 6 คัน จอดขวางหัวถนนดินสอพร้อมพลคุ้มกันอยู่บนรถหุ้มเกราะ รวมถึงไม่พบผู้บาดเจ็บล้มตายด้วยปืนอาก้าจากชายชุดดำตามคลิปที่ปรากฎ  และประเด็นเรื่องชายชุดดำนั้นก็ได้มีการไต่สวนการตายในชั้นศาล ไม่มีใครพบชายชุดดำในที่เกิดเหตุ ไม่มีมวลชนติดอาวุธแต่อย่างใด และมีหลายกรณีที่มีการยกฟ้องไปแล้ว สำหรับผู้ถูกจับกุมที่มีการอ้างว่าโยงกับชายชุดดำ และมีหลายความคิดเห็นที่ออกมาในขณะนั้นว่ากรณีชายชุดดำนั้นอาจเป็นความขัดแย้งภายในกองทัพโดยอาศัยช่วงเวลานี้กำจัดผู้นำของกลุ่มที่มีอำนาจ

หลังเหตุการณ์สลายการชุมนุมวันที่ 10 เมษายน 2553 ปฏิบัติการวาทกรรมผู้ก่อการร้ายและการโยนความผิดให้ชายชุดดำของรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็ได้เริ่มขึ้น เมื่อนายสุเทพ เทือกสุบรรณ ให้สัมภาษณ์ต่อผู้สื่อข่าวหลังเหตุการณ์การสลายการชุมนุม และกลายเป็นถ้อยคำที่ปรากฎต่อสื่อแขนงต่าง ๆ ตั้งแต่วันที่ 12 เมษายน 2553 เป็นต้นมา เพื่อเป็นการสร้างความชอบธรรมของปฏิบัติการขอคืนพื้นที่หลัง 10 เมษายน 3 วัน ศอฉ. ได้ยกระดับความรุนแรงของมาตรการต่าง ๆ โดยอนุญาตเจ้าหน้าที่สามารถใช้อาวุธปืนลูกซองได้ ต่อมา 11 เมษา นายสุเทพในฐานะ ผอ.ศอฉ. ได้อนุมัติให้เจ้าหน้าที่ใช้อาวุธกระสุนจริง และอนุญาตใช้พลแม่นปืน รวมถึงสามารถร้องขอการสนับสนุนพลซุ่มยิงหรือสไนเปอร์จาก ศอฉ.

การประกาศมาตรการต่าง ๆ ที่ออกมาหลังจากการสลายการชุมนุม เป็นการแสดงจุดยืนอย่างชัดเจนถึงความต้องการในการใช้ความรุนแรงของ ศอฉ. โดยปราศจากการแสดงความรับผิดชอบใด ๆ ของการสูญเสียชีวิตของผู้ชุมนุม รวมถึงเจ้าหน้าที่ทหาร ไม่มีคำขอโทษ หรือการแสดงความรับผิดชอบจากปากนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ มีเพียงคำกล่าวอ้างการใช้ความรุนแรงและการโยนความผิดให้กับชายชุดดำ และยังยืนยันว่าจะเดินหน้าปราบปรามด้วยมาตรการขั้นเด็ดขาดต่อไป  นั่นคือจุดยืนของรัฐบาลนายอภิสิทธิ์จนนำไปสู่เหตุการณ์การสลายการชุมนุมเมื่อเดือนพฤษภาคม 2553 จนทำให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก และเป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์ของการต่อสู้ภาคประชาชนกับระบอบเผด็จการที่ประเทศชาติต้องจารึกต่อไป

ธิดา ถาวรเศรษฐ : 15 เมษา อัตราเพิ่มผู้ติดเชื้อ COVID-19 ไปถึงไหน?

ยูดีดีนิวส์ : 27 มี.ค. 63 วันนี้ที่เฟสบุ๊คแฟนเพจ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ ได้โพสต์แสดงความกังวลถึงสถานการณ์อัตราการเพิ่มของผู้ติดเชื้อ COVID-19 ในประเทศไทย พร้อมทั้งเรียกร้องให้ประชาชนทุกคนต้องร่วมมือกัน มีวินัย และรับผิดชอบต่อสังคม โดย อ.ธิดา ได้โพสต์บทความว่า

ธิดา ถาวรเศรษฐ : 15 เมษา อัตราเพิ่มผู้ติดเชื้อ COVID-19 ไปถึงไหน?

27 มี.ค. 63

จากภาพกราฟที่ท่านผู้ชมเห็น  เป็นการเทียบอัตราการเพิ่มจำนวนผู้ติดเชื้อของประเทศต่าง ๆ นับจากตัวเลข 100 คนแล้ว  ดูอัตราเร่งของการเพิ่มจำนวนผู้ติดเชื้อ COVID-19  ซึ่งเราได้ทราบแล้วว่าเราแบ่งประเทศเหล่านี้ได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่อัตราผู้ติดเชื้อทวีจำนวนรวดเร็วจาก 100 คน เป็น 1,000 คนนั้น คือกลุ่มประเทศจีน, อิตาลี, อิหร่าน, เกาหลีใต้, สหรัฐอเมริกา เป็นต้น  จะเพิ่มจาก 100 คน เป็น 1,000 คน ใช้เวลา 4-5 วัน  หรือกรณีสหรัฐอเมริกา 7 วัน ในขณะที่ญี่ปุ่นใช้เวลา 26 วัน

แต่ไทยตกอยู่ตรงกลาง คือใช้เวลา 11 วัน (นับจากวันที่ 15 มีนาคม ที่มีผู้ติดเชื้อ 114 คน) ผู้ติดเชื้อก็ถึงหลัก 1,000 คน

เมื่อพิจารณาต่อในกลุ่มประเทศที่มีอัตราเร่งผู้ติดเชื้อรุนแรง รวดเร็ว ก็พบว่าจำนวนจาก 1,000 คนถึง 10,000 คน ในเวลา 15-16 วัน ในจีน 12 วัน ยกเว้นเกาหลีใต้ที่สามารถลดอัตราเร่งได้ในวันที่ 13, 14, 15 หลังจากมีผู้ป่วย 100 คน ทำให้กราฟลดตัวลงมาเกือบขนานกับแนวราบ  คืออัตราผู้ติดเชื้อใหม่ลดลงไม่ถึง 100 คน จนมาถึงประมาณ 60 คนต่อวัน  ประเทศสหรัฐอเมริกากลับกลายเป็นนำโด่งเรื่องจำนวนผู้ติดเชื้อแทนจีนและอิตาลีเสียแล้ว

เราต้องเรียนรู้ตัวอย่างประเทศที่แก้ปัญหาได้สำเร็จในเชิงเปรียบเทียบ เช่น เดนมาร์ก, ไต้หวัน, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้ และแม้แต่สิงคโปร์

มาถึงวันนี้ เหลือแต่เพียงว่าจะควบคุมการขยายตัวจำนวนผู้ติดเชื้ออย่างไร?  ไม่ใช่ด้วยการไม่ตรวจ  เลยไม่เจอ  ตรงข้าม...ต้องศึกษาเกาหลีใต้ คือทดสอบมากที่สุด เร็วที่สุด ค้นหาผู้ติดเชื้อมากที่สุด เพื่อควบคุมผู้ติดเชื้อไม่ให้มีโอกาสแพร่กระจาย เกาหลีใต้จึงประสบความสำเร็จ  ถ้าประสิทธิภาพการหาผู้ติดเชื้อต่ำ แรก ๆ ตัวเลขผู้ติดเชื้อจะไม่สูง  แต่ไม่นานมันก็จะมาเป็นระลอกคลื่นใหญ่  และถ้าคุม Super Spreader ไม่ได้  เจออีกทีจะเรียบร้อยแน่  ภายใน 15 เมษา ก็อาจถึง 10,000 คนได้  แต่ถ้าทำได้ดี 15 เมษา อาจมีตัวเลขผู้ติดเชื้อประมาณ 2,000 กว่า ไม่เกิน 5,000 คน

รัฐบาลมีนโยบายผิดพลาดตั้งแต่ต้น  แต่ด้วยการที่แพทย์ไทยและสาธารณสุขไทยแข็งแรง  จึงทำให้กราฟเราไม่ชันแบบอิตาลี, สหรัฐอเมริกา  แต่เจอสนามมวยเข้า อัตราเร่งก็พุ่งแต่ยังชะลอได้อยู่  ในภาวะอัตราเร่งกลาง ๆ  เหลือแต่จะชะลอได้ผลต่อไป คือเหลือผู้ติดเชื้อน้อยลง  นอกจากรัฐจะดำเนินการถูกแล้ว คือเร่งค้นหาและควบคุมการแพร่เชื้อ  ประชาชนก็ต้องร่วมมือ มีวินัยต่อสังคม

ความรับผิดชอบต่อสังคมและการมีวินัยที่ถูกต้องเป็นเรื่องที่คนไทยต้องปฏิบัติให้ได้  แม้เราวิพากษ์รัฐจารีตและอำนาจนิยม แต่เราต้องรับชอบสังคมด้วยการปฏิบัติตนอย่างรับผิดชอบด้วยเช่นกัน

แยกกันเราอยู่ รวมกันเราตาย ค่ะตอนนี้

ธิดา ถาวรเศรษฐ : 7 วันอันตราย!!! ไปทางร้ายมากกว่าดี

ยูดีดีนิวส์ : 24 มี.ค. 63 การทำเฟสบุ๊คไลฟ์ผ่านทางแฟนเพจ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ ในวันจันทร์ที่ 23 มี.ค. โดยขณะนี้ประเทศไทยอยู่ในสภาวะวิกฤตทั้งทางการเมือง, เศรษฐกิจ และที่สำคัญมากกว่าในตอนนี้คือวิกฤตการติดเชื้อไวรัส COVID-19 นั่นหมายถึงชีวิตของพี่น้องประชาชนทุกคน และในการสนทนานี้ อ.ธิดา ได้มาพบกับทุกท่านในประเด็น

7 วันอันตราย!!! ผู้ติดเชื้อ COVID-19 ไทย ไปทางร้ายมากกว่าดี

อ.ธิดากล่าวว่า ในสภาพที่เราจำต้องมีรัฐบาลแบบนี้ด้วยความขมขื่น แต่อย่างไรก็ตามประเทศก็ต้องเดินหน้าไป ปัญหาทางการเมืองก็ต้องแก้ไขหรือต้องเปลี่ยนแปลง แต่ชีวิตของพี่น้องประชาชนสำคัญที่สุด

ดิฉันดูรายงานของกระทรวงสาธารณสุขและความคิดเห็นของคนกลุ่มต่าง ๆ มาตลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ จากข้อมูลเราจะเห็นว่าตัวเลขของผู้ติดเชื้อเมื่อพล็อตกราฟจะพบว่าเพิ่มขึ้นเป็นเท่า ๆ ตัว ยกตัวอย่างเช่น รายงานผู้ติดเชื้อใหม่ 

วันที่ 18 มี.ค. 63 จำนวน   35 ราย

วันที่ 19 มี.ค. 63 จำนวน   60 ราย

วันที่ 20 มี.ค. 63 จำนวน   50 ราย

วันที่ 21 มี.ค. 63 จำนวน   89 ราย

วันที่ 22 มี.ค. 63 จำนวน 188 ราย

วันที่ 23 มี.ค. 63 จำนวน 122 ราย

กราฟของนพ.วิธาน ฐานุวุฑฒ์ ที่ อ.ธิดา นำมาอัพเดตข้อมูลจนถึงวันที่ 23 มี.ค. 63

อ.ธิดาได้นำกราฟที่ นพ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์ พูดเมื่อเที่ยงวันอาทิตย์ที่ 22 มี.ค.  มาต่อยอดพล็อตกราฟต่อจนถึง 23 มี.ค. และเมื่อดูเส้นกราฟของไทย (เส้นกราฟสีแดง) จะเห็นกราฟพุ่งขึ้นเป็นลำดับ อ.ธิดากล่าวต่อไปว่า จากกราฟเมื่อตัวเลขผู้ติดเชื้อรวมเข้าหลักร้อย เราจะเห็นกราฟแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม 

กลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มประเทศที่ทำงานได้ผล ประกอบด้วย ฮ่องกง (เส้นกราฟสีม่วง), สิงคโปร์ (เส้นกราฟสีเขียว) และญี่ปุ่น (เส้นกราฟสีฟ้า) คือจากตัวเลขผู้ติดเชื้อหลักร้อย เขาควบคุม อัตราเพิ่มของผู้ติดเชื้อใหม่ต่ำ ทำให้เส้นกราฟแสดงผลออกมาเป็นแนวนอน นี่ยังไม่รวมไต้หวันซึ่งทำได้ดีมาก ๆ 

กลุ่มที่ 2 ประกอบด้วย อิหร่าน (เส้นกราฟสีน้ำตาล), เกาหลีใต้ (เส้นกราฟสีเหลือง), อิตาลี (เส้นกราฟสีฟ้า), สหรัฐอเมริกา (เส้นกราฟสีชมพู) และไทย (เส้นกราฟสีแดง) ประเทศในกลุ่มนี้ตัวเลขผู้ติดเชื้อทะยานเพิ่มสูงขึ้นเป็นลำดับ

มาดูประเทศไทย (เส้นกราฟสีแดง) จะพบว่า

จากวันที่ 15 มี.ค. จำนวนผู้ติดเชื้อ 114 ราย 

วันที่ 16 มี.ค. เพิ่มขึ้น 33 ราย เป็นผู้ติดเชื้อจำนวน 147 ราย

วันที่ 17 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 30 ราย รวมจำนวนผู้ติดเชื้อ 177 ราย

วันที่ 18 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 35 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 212 ราย

อ.ธิดากล่าวว่า สมมุติว่าจากตัวเลขผู้ติดเชื้อ 212 รายในวันที่ 18 มี.ค. สามารถควบคุมสถานการณ์การระบาดได้ อาจมีผู้ติดเชื้อเพิ่มประมาณ 30 ราย เส้นกราฟที่ออกมาจะอยู่ในแนวนอนและมีสิทธิ์ที่จะลดลง ในทัศนะของดิฉัน มันมี "Super Spreader" อันเนื่องมาจากการติดเชื้อที่สนามมวย ซึ่งทำให้ตัวเลขมันกระโดดขึ้นทันที

ต่อมาวันที่ 19 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 60 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 272 ราย

วันที่ 20 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 50 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 322 ราย

วันที่ 21 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 89 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 411 ราย

วันที่ 22 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก  188 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 599 ราย

วันที่ 23 มี.ค. เพิ่มขึ้นอีก 122 ราย รวมผู้ติดเชื้อเป็น 721 ราย 

จะเห็นว่าเส้นกราฟของไทยทะยานขึ้นไปเรื่อย ๆ ฉะนั้นประเทศไทยจึงจัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับสถานการณ์ผู้ติดเชื้อ COVID-19 ของประเทศอิหร่าน, เกาหลีใต้, อิตาลี, สหรัฐอเมริกา  ดังนั้นดิฉันถึงได้พูดว่า "7 วันอันตราย แนวโน้มร้ายมากกว่าดี" 

อ.ธิดากล่าวว่า จากระบบของเชื้อโรค (Pattern) นั้น

ใน 100 คน 80 คนไม่เป็นอะไร แต่ว่า 20 คนจะป่วย 

ใน 20 คนที่ป่ายนี้จะป่วยหนักวิกฤต 5 คน ป่วยปานกลาง 15 คน

สมมุติว่าถ้า 1 ล้านคน คนวิกฤตป่วยหนัก 5% ก็ 50,000 คน
ถามว่าเรารับไหวไหม?

หรือถ้าลดคนวิกฤตป่วยหนัก 25,000 คน 

คำถามว่าเรารับไหวไหม? ไม่ไหว...มันหนักเกินไป

อ.ธิดากล่าวต่อไปว่า แค่สนามมวยที่เดียว มีบางคนรับเชื้อมา อันนั้นก็คือเป็น Super Spreader (ผู้กระจายเชื้อที่มีพลัง) เพราะว่าเขาสามารถทำให้สถานการณ์พลิกผันเปลี่ยนได้ มันก็เข้าข่ายเหมือนในโบสถ์ที่เกาหลีใต้ จะเรียกว่าโชคร้ายหรือเปล่าไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือเราไม่เก่งพอ หรือประมาท หรือหลาย ๆ เรื่องที่เคยพูดไปแล้วไม่ว่าจะเป็นวิสัยทัศน์ วิธีคิดในการรับมือ การจัดลำดับความสำคัญ องค์ความรู้ และภาวะการนำ

ณ ตอนนี้อย่างไรเสียก็ต้องให้สาธารณสุขมาประเมินสถานการณ์ ไม่ใช่สถานการณ์ของผู้ติดเชื้ออย่างเดียว แต่เป็นสถานการณ์ที่สาธารณสุขไทยรับได้แค่ไหน และจะปรับอย่างไร คุณมีเครื่องช่วยหายใจพอไหม? คุณมีเตียงพอไหม? และจะทำอย่างไรที่จะไม่ให้คนติดเชื้อเป็นแสน เพราะถ้าคนติดเชื้อเป็นแสน คนป่วยก็ต้องเป็นหมื่น

ดังนั้นขณะนี้จึงเป็นภาวะวิกฤตที่ซ้อนวิกฤต คือวิกฤตการเมือง วิกฤตผู้นำ ซึ่งเราติดลบอยู่ พอมาเจอสถานการณ์สาธารณสุขที่รุนแรง ภาวะติดลบของไทยยิ่งมากขึ้น บางคนอาจคิดว่ายังไม่เป็นหนักเหมือนอิตาลี แต่ถ้าคุณไม่ดูแลให้ดีก็อาจจะไปถึงขั้นนั้นได้!

ดิฉันก็อยากจะเตือนมาว่า ถ้าดูกราฟ เราไปทางร้าย (เส้นทางของอิตาลี, สหรัฐฯ) มากกว่าดี (เส้นทางของญี่ปุ่น, สิงคโปร์) สำหรับเกาหลีใต้การปิดประเทศน้อย เขาก็มีปัญหาบทเรียนเหมือนกัน แต่ว่าเขา Test เยอะ ดังนั้นกราฟเขาอาจจะพุ่งสูง แต่ว่าจะตกเร็วแบบเดียวกับของจีน คือหาผู้ติดเชื้อให้มากที่สุด จากนั้นก็ไล่มากักและจัดการ แต่ถ้าประสิทธิภาพในการหาผู้ติดเชื้อของเรามีไม่พอ บางคนก็จะเป็น Super Spreader ได้

อ.ธิดากล่าวว่า ถ้าเป็นสถานการณ์ของเรานั้นดิฉันมองไปทางร้าย เพราะความสามารถในการตรวจสอบเราก็น้อย ความสามารถในการสืบสวนสอบสวนเราก็น้อย เราก็หวังโชคช่วยว่าอากาศร้อนบางทีมันอาจจะไม่รุนแรง การอยู่ห่างกันอาจจะช่วยได้ แต่ดิฉันมองว่าขณะนี้เราควรเตรียมตั้งรับด้านร้ายมากกว่าที่ปลอบประโลมใจว่าไม่เป็นไร 

สำหรับรัฐบาลคือขอให้ฟังกระทรวงสาธารณสุขและกลุ่มแพทย์ซึ่งมีประสบการณ์และมีความรู้ และต้องระดมทรัพยากรให้มาก คุณจะไปซื้อเรือดำน้ำ ซื้ออาวุธอะไร ในขณะที่ประชาชนอยู่ในสภาพแบบนี้ คุณจะรู้เลยว่าอะไรสำคัญกว่า 

ดิฉันอยากจะให้ประชาชนไทยเข้าใจสภาพว่าความรุนแรงจะมาก ดังนั้นทุกคนก็ต้องช่วยกัน โดยเฉพาะผู้นำและรัฐบาล คือท่านติดลบมาเยอะแล้ว ท่านเคยพูดว่า "เป็นนายกฯ ง่ายนิดเดียว" ตอนนี้ประเทศเรียกได้ว่าลงดำดิ่ง แล้วประชาชนไทยอาจจะหายไป 5-6% ดิฉันก็ภาวนาว่าอย่าให้เหมือนอิตาลี แต่ดูแล้วแนวโน้มเราจะไปทางนั้นมากกว่า ขอให้ทุกคนช่วยกัน และกระตุ้นให้รัฐบาลเข้าใจด้วยนะว่าคุณฝันหวาน คุณคิดว่าเป็นนายกฯ น่ะหมู ที่ทำมาทั้งหมดผิดพลาดอย่างรุนแรง เหลือว่าขณะนี้เราจะทำอย่างไรให้ดีที่สุด ซึ่งกล่าวโดยสรุปก็คือ เราจะไปทางร้ายมากกว่าทางดี อ.ธิดากล่าวในที่สุด

ธิดา ถาวรเศรษฐ : ภาวะการนำที่ล้มเหลวของ "พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา"

ยูดีดีนิวส์ : 18 มี.ค. 63 วันนี้การทำเฟสบุ๊คไลฟ์ของ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ ได้มาพบกับทุกท่านในปัญหาใหญ่ระดับโลก เปรียบได้กับอยู่ในช่วงภาวะสงคราม ในขณะเดียวกันท่านผู้นำทราบหรือไม่ว่าขณะนี้ตัวท่านเองอยู่ในภาวะอะไร โดย อ.ธิดา ตั้งประเด็นสนทนาว่า

ภาวะการนำที่ล้มเหลวของ "พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา"

อ.ธิดากล่าวว่า แน่นอนไม่ใช่เป็นความรับผิดชอบของท่านทั้งหมด แต่ในฐานะที่ท่านเป็นผู้นำ ท่านต้องรับเต็ม ๆ ในเรื่องนี้ ที่ท่านมักจะใช้คำว่า "ตระหนัก" แต่ไม่ "ตระหนก" หรืออะไรก็ตาม สิ่งหนึ่งซึ่งทำให้ต้นทุนของเราที่เคยมีการสาธารณสุขอยู่ในระดับ 6 ของโลกในการป้องกันโรคระบาด ในขณะนี้เมื่อเปรียบเทียบภาพปัจจุบันของการสู้รบกับไวรัส COVID 19 ต้องถือว่าเราไม่ใช่อยู่ในลำดับนั้นอีกแล้วก็ได้ คือเราควรจะทำได้ดีกว่านี้

เพราะฉะนั้นในขณะนี้ท่านตระหนักหรือเปล่าว่านี่คือสงครามโลก!!!

สงครามโลกที่ข้าศึกไม่ได้เป็นคน แต่เป็นไวรัส WHO เขาใช้คำว่า Pandemic ก็เป็นการระบาดทั่วโลก ในขณะที่ผู้นำของเรานั้นเป็นผู้นำที่สืบทอดอำนาจจากการทำรัฐประหาร ท่านอาจจะถนัดในการจัดการปัญหาความมั่นคงภายใน การปราบปรามคนเห็นต่าง การจับกุมคุมขัง หรือการเขียนกติกา มาตรการ ไม่ให้ประชาชนแข็งข้อต่ออำนาจที่ได้มาจากการทำรัฐประหาร ท่านอาจจะเก่งเรื่องนั้น...ดิฉันยอมรับ

แต่เมื่อท่านมาเป็นนายกฯ ในภาวะนี้เป็นภาวะของสงครามโลกในยุคดิจิตอล ในยุคทุนนิยมโลกาภิวัตน์ซึ่งทุกอย่างรวดเร็ว รุนแรง จึงต้องการผู้นำของแต่ละประเทศที่เข้าใจว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานะอะไร? ถ้าหากว่าท่านไม่ถนัด ท่านถนัดแต่จัดการปัญหาภายใน เราจะพบความอ่อนด้อยจำนวนมากจนดิฉันคิดไม่ถึงว่า คนขนาดอธิบดีหรือเจ้าหน้าที่ระดับกลางยังกล้าพูดแตกต่างหรือท้าทายคำสั่ง เพราะดิฉันต้องการจะให้ท่านทราบว่านี่คือสงครามโลกนะ แต่ข้าศึกคือไวรัส แล้วท่านจะต่อสู้อย่างไร?

ข้ออ่อนด้อยของนายกฯ ที่มาจากการสืบทอดอำนาจและแนวคิดจารีตนิยมจะขาดความเข้าใจในเรื่องของสถานการณ์โลกที่มันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ตามไม่ทันโลกาภิวัตน์ แต่ถนัดที่จะจัดการงานภายใน ไม่ถนัดที่จะจัดการงานภายนอก

อ.ธิดากล่าวต่อไปว่า โดยหลักการประการแรกก็คือมี "วิสัยทัศน์" เพียงพอหรือเปล่าที่จะเข้าใจว่านี่คือสถานการณ์อะไร มีวิสัยทัศน์ที่จะมองเห็นทั่วโลก มีวิสัยทัศน์ที่จะสามารถคาดการณ์ล่วงหน้าในสิ่งที่เลวร้ายที่สุด เลวร้ายปานกลาง และเลวร้ายน้อยที่สุด ท่านต้องตระหนักสิ่งนี้ มันเกิดสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดได้ง่ายมากในเหตุการณ์ปัจจุบัน เพราะมีการติดต่อกันอย่างมากมาย

ประการที่สองคือ "องค์ความรู้" ท่านมีองค์ความรู้เพียงพอหรือไม่ เราลองมาเทียบกับผู้นำหลายประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไต้หวัน, เกาหลี, สิงคโปร์ หรือผู้นำจีน กระทั่งลาว ตอนนี้ลาวปิดพรมแดนเราแล้ว เพราะเขารู้ว่าเมื่อศัตรูมาจากภายนอกเขาต้องเตรียมตั้งรับ ต้องปิดไม่ให้เข้ามา ไม่เหมือนของเรา...ปิดอ้าซ่า

ประการสุดท้ายที่สำคัญที่สุดคือ "ภาวะการนำ" เพราะวิสัยทัศน์ท่านอาจจะไม่ดีก็ได้ องค์ความรู้ท่านอาจจะไม่มีก็ได้ แต่ถ้าท่านมีภาวะการนำที่ดีมันแก้ปัญหาทั้งสองอย่างแรกนั้นได้ 

และดิฉันอยากจะเรียนท่านว่า ภาวะการนำที่ล้มเหลวมันสะท้อนออกจากความไม่เชื่อถือของประชาชน ท่านพูดอย่าง แต่ประชาชนคิดอีกอย่างหนึ่ง ภาวะการนำที่ล้มเหลวตรงนี้หรือวิธีบริหารราชการแผ่นดินแบบนี้มันมาจากท่านเป็นพวกจารีตนิยม อำนาจนิยม ถ้าคนเป็นเสรีนิยมวิธีคิดวิธีทำงานจะขับเคลื่อนได้อย่างรวดเร็ว พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง พร้อมที่จะรับความรู้ พร้อมที่จะสร้างภาวะการนำที่มีโครงสร้างที่ยืดหยุ่นและเดินไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเราจึงเห็นภาวะการนำที่ล้มเหลว เพราะท่านไม่สามารถที่จะปรับตัวเองให้ได้รวดเร็วให้ทัน

ดิฉันเคยพูดมาก่อนหน้านี้ จนบัดนี้ 3 เดือนแล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปลายเดือนธันวาคม อย่างไต้หวันเขารู้ก่อนแล้ว เพราะว่าเขามีหน่วยข่าว ดิฉันไม่รู้ว่าประเทศไทยให้ความสำคัญกับข่าวกรองระหว่างประเทศเท่าไร รู้แต่ว่าท่านเน้นในประเทศ แต่ของไต้หวันเขารู้ตั้งแต่ธันวาคมแล้วว่าจีนเกิดโรคระบาด แล้วเขาเตรียมตั้งรับอย่างไร เขาใช้องค์ความรู้อย่างไร เขาเตรียมไว้เลย ระยะต้น ระยะปานกลาง ระยะยาว แล้วใช้เทคโนโลยี

ที่สำคัญอีกอย่างซึ่งขัดกับวิธีคิดจารีตนิยมก็คือ "ความตรงไปตรงมาและโปร่งใส" กลุ่มที่มาจากการรัฐประหารสืบทอดอำนาจมันจะขาดสิ่งเหล่านี้ นอกจากวิธีคิดไม่ใช่เสรีนิยมแล้วมักจะให้ข้อมูลไม่หมด ไม่ตรงไปตรงมา ไม่โปร่งใส และขณะนี้คนไม่เชื่อจนถึงขนาดว่ามีปัญหาคอรัปชั่นในเรื่องอุปกรณ์การแพทย์ เช่น หน้ากากอนามัย

ดังนั้นภาวะในประเทศไทยขณะนี้ ถ้าเรานับจำนวนคนติดเชื้อดูเหมือนไม่มาก แต่ขอโทษ...ตรวจน้อยค่ะ ตรวจสี่พันกว่าคน ในขณะนี้เกาหลีเขาตรวจวันละเป็นหมื่น ๆ คน (นี่ยกตัวอย่างเป็นต้น) แล้วก็ยังมีการอ้างว่าเกาหลีก็ยังไม่ปิดประเทศ

อ.ธิดากล่าวว่า เกาหลีเขาบอกไว้เลยว่า โครงสร้างของเขานั้นมีความสามารถทางเทคโนโลยีและข้อมูล เขาเปิดเผยตรงไปตรงมา ประชาชนมีความเชื่อมั่นในภาวะการนำ สิ้นความสงสัย มันจึงไม่เกิดบรรยากาศของความกลัว ของเราตอนนี้ซุปเปอร์มาเก็ต แม็คโคร อะไรต่าง ๆ คนก็พากันไปตุนของมากมาย ทั้งที่เราเป็นประเทศผู้ผลิตทางด้านอาหาร

ขนาดข้าราชการระดับอธิบดีหรือเจ้าหน้าที่ระดับกลาง เวลาท่านพูดถึงเรื่องมีคำสั่งห้ามเกี่ยวกับเรื่องระหว่างประเทศ ก็มีหน่วยงานของกระทรวงต่างประเทศมาพูดสิ่งตรงข้าม หรือในปัญหากระทรวงพาณิชย์ กลายเป็นว่าอธิบดีกรมการค้าภายในใหญ่กว่า สามารถทำให้เกิดปัญหามากกว่า มีอิทธิพลสูงกว่านายกฯ ด้วยซ้ำ พอมีการย้ายก็เลยลาออกซะเลย 

แต่ที่ดิฉันพูดได้อย่างก็คือความเป็นจารีตนิยม และความอ่อนด้อยในความรู้เรื่องเทคโนโลยี เกาหลีบอกว่าประเทศอื่นเอาอย่างเขาไม่ได้นะถ้าไม่มีโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลข่าวสารและเทคโนโลยีที่ดีเพียงพอ และเขาก็มีองค์ความรู้ในการตรวจวันหนึ่งเป็นหมื่น ๆ คน ของเราเป็นหลายเดือนยังตรวจได้ 4-5 พันคน 

นี่คือภาพรวมที่อยากพูดและสามารถลำดับเป็นข้อ ๆ ก็คือว่า 

1) ปัญหานโยบายในความผิดพลาด ต้องเข้าใจง่าย ๆ นะว่าศัตรูคือไวรัสมันอยู่ภายนอกประเทศ ถ้าคุณไม่มีการจัดการปิดประตู หน้าต่าง ประตูรั้วให้ดี คุณเปิดอ้าซ่าหมด มันก็เข้ามา

อย่างประเทศจีน พอเขารู้ว่า "อู่ฮั่น" เป็นที่ที่สามารถแพร่กระจายได้ เขาก็ปิดอู่ฮั่น นี่ก็คือการสู้รบนะ ข้าศึกอยู่ที่ไหน อย่างของเราอยู่เป็นประเทศคลีน ๆ ข้าศึกอยู่ข้างนอก  คุณไม่มีเหตุผลเลยที่คุณจะไม่ป้องกัน คุณจะบอกว่าหมอไทยเก่ง ทำได้ ดิฉันคิดว่าความไม่สันทัดของนายกฯ จึงทำให้ต้องไปฟังเจ้าหน้าที่ระดับกลาง

คือคนที่ทำงานเฉพาะด้านเขาจะสนใจเรื่องราวเฉพาะด้าน ยกตัวอย่างเช่น กระทรวงการต่างประเทศ เขาก็จะสนใจความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ กระทรวงสาธารณสุข เขาก็ต้องสนใจว่าเขาจะทำงานได้แค่ไหน แต่ตอนนี้กระทรวงสาธารณสุขเขาควรจะเป็นพระเอก

ถ้ามองในภาพผู้นำรวม กระทรวงการต่างประเทศจะมีบทบาทเหนือกว่ากระทรวงสาธารณสุขและเหนือกว่านายกฯ ไม่ได้ เพราะฉะนั้นผิดพลาดตั้งแต่นโยบายที่ตอนแรกไม่มีการปิดกั้น

2) การบริหารการคัดกรอง เราจะพบช่องโหว่มากมายจนกระทั่งผู้ว่าการท่าอากาศยานต้องลาออก ทีมทำงานในการคัดกรองจุดต่าง ๆ นั้นอันนี้อยู่ในความรับผิดชอบของนายกฯ ท่านจะไปโยนให้ใครก็ไม่ได้ นโยบายในการที่คุณจะห้ามไม่ให้มีการเข้า เราบอกตั้งแต่ทีแรก visa on arrival ไม่ยอมทำ การคัดกรองคนก็ไม่ได้เป็นระบบที่ดีเพียงพอ คนที่มาเข้าสู่กระทรวงสาธารณสุขล้วนมาเอง คือหลุดจากการคัดกรองทั้งนั้น ล้มเหลวในนโยบายการป้องกันศัตรูจากข้างนอกเข้ามา ปล่อยให้กระทรวงสาธารณสุขและหมอในประเทศรับมืออย่างเต็มกำลังเท่าที่เขาจะทำได้แล้ว ความผิดพลาดอันนี้ถือเป็นความผิดพลาดอันร้ายแรง

นอกจากนี้ยังไม่กล้าประกาศภาวะฉุกเฉินและมาตรการในประเทศ ยกตัวอย่างเช่น แม้กระทั่งแมสที่อธิบดีกรมการค้าออกมาบอกว่าเขาบีโอไอแล้วก็ต้องให้เขาออกไป ไม่จริงหรอก! เพราะในกฎหมายของบีโอไอเขาก็มียกเว้นในเวลาฉุกเฉิน ดิฉันอยากจะถามว่าเมื่อเขามาผลิตในประเทศ มีภาวะฉุกเฉินอย่างนี้ ท่านปล่อยให้เขาส่งออกเหมือนเหตุการณ์ปกติเนี่ย มันน่าสงสัยไหม? กฎหมายบีโอไอก็อนุญาตได้ ทำไมทีเวลาปัญหาความมั่นคง เรื่องของคนคิดต่างนี่เอาตายเอาเป็น แต่เรื่องแบบนี้จัดการไม่ได้ ฉะนั้นมาตรการบริหารในสภาวะฉุกเฉินไม่ได้ออกมาและทันท่วงที

3) การเตรียมการป้องกัน การตั้งรับ โดยระดมสรรพกำลังในการประสานงานไม่ว่าจะเป็นการกักตัวหรืออะไรต่าง ๆ ที่พูดไปแล้ว

4) ความตรงไปตรงมาโปร่งใสและมีข้อมูลจริง สอบตกเลยค่ะ!!! เพราะระบบรัฐไทยนั้นจะไม่เปิดเผยทั้งหมดต่อประชาชน และนี่ก็คือสิ่งที่ทำให้เกิดความตื่นตระหนกของประชาชนและความไม่เชื่อถือ

5) อุปกรณ์การแพทย์ การเตรียมการ นี่ยังโชคดี ขณะนี้เราบอกว่าเรามีชุดตรวจที่ราคาถูก ดิฉันไม่เคยเห็นมีการออกมาพูดในเรื่องสิ่งเหล่านี้ เพราะไม่กล้าพูดหรืออย่างไร? ก็คือในระยะต้น ระยะกลาง ระยะปลาย คุณต้องบอกตรง ๆ เลยว่าสถานการณ์เลวร้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร และเตรียมพร้อมอย่างไรบ้าง ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ ชุดตรวจที่ตรวจได้วันละหมื่นคน รัฐให้ฟรีหมด เตียงสนาม โรงพยาบาลสนาม ไม่มีพูดเลย ไม่ได้มีการเตรียมเลย

ตอนนี้เพิ่งจะมีมาตรการเปิดสถานบันเทิงบ้าง อะไรบ้างเหล่านี้ 14 วัน ในทัศนะดิฉันก็คิดว่าจังหวัดบางจังหวัดประชาชนยังพอใจมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นบุรีรัมย์ หรืออุทัยธานี พูดง่าย ๆ ว่า ส.ส. ประมาณว่าเหมือนเจ้าพ่อหรือผู้มีอิทธิพล เขาคิดกันว่าเอานักเลงมาคุมประเทศยังจะดีกว่าเลย คือกล้าทำในสิ่งที่ควรทำ แต่กลับไปกล้าทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เช่นการทำรัฐประหาร แต่มาตรการสำคัญในการพิทักษ์ และจัดลำดับความสำคัญ ก็ทีแรกยังจะไปแจกเงินเลย จะเอาเงินไปพยุงหุ้น ทำโน่น ทำนี่ ทุกอย่างต้องมาระดมความสำคัญก็คือ คุณกำลังรบ เป็นสงครามโลกค่ะ (เพราะมันเป็นสงครามระบาดทั่วโลก) 

ประชาชนต้องการผู้นำที่มีความสามารถ โปร่งใส เข้าใจสถานการณ์ พูดแต่ความเป็นจริง ไม่ต้องกั๊ก ประชาชนไทยยอมรับได้ ตอนนี้เขาสรรเสริญบุรีรัมย์บ้าง อุทัยธานีบ้าง ดิฉันก็ไม่ได้ว่าจะต้องเห็นด้วยกันทั้งหมด แต่บอกได้เลยว่าท่านไม่ตระหนักตั้งแต่ต้นเลย ไม่มีภาวะการนำที่เหมาะสมกับสถานการณ์ ไม่รู้ว่าอะไรสำคัญที่สุด แล้วจัดลำดับสถานการณ์ และไม่มีวิสัยทัศน์มองว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

นี่แหละจึงเป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นว่าผู้นำจารีตนิยม อำนาจนิยม ไม่ได้ใช้อำนาจในทิศทางที่ถูกต้องเพื่อประชาชน เพราะที่แล้วมาอำนาจนิยมถูกทำเพื่อชนชั้นนำเท่านั้น พอมาเจอสถานการณ์แบบนี้..ไปไม่ถูกเลย

แต่ว่าแฟชั่นหน้ากากอนามัยของท่านผู้นำที่เป็นชุดเดียวกันกับเสื้อที่ท่านสวมใส่นั้น ดิฉันว่ามันไม่เท่นะ ท่านไม่ต้องสนใจเรื่องนั้นหรอก ดิฉันว่าประชาชนจะประทับใจกว่าถ้านายกฯ ใส่เสื้อผ้าง่าย ๆ ใส่หน้ากากที่เหมือนชาวบ้าน หน้ากากท่านก็ต้องเป็นผ้าไหมสีเดียวกันกับเสื้อ ดิฉันขออภัยนะ นี่มันเรื่องเล็ก แต่มันสะท้อนให้เห็นว่าการจัดลำดับความสำคัญ การทำตัวให้เหมาะสมกับสถานการณ์และภาวะผู้นำของท่านนั้น สอบตก

เพราะว่าผู้นำประชาชนในภาวะวิกฤตจะไม่ใช่เป็นเช่นนี้ ดิฉันจำเป็นต้องพูดอีกครั้งหนึ่ง ท่านล้มเหลว แล้วต่อไปนี้ประเทศชาติจะเป็นอย่างไร เป็นเรื่องที่ประชาชนจะต้องสนใจให้มากว่า ภาวะการนำแบบนี้ จะทำให้ประเทศจมดิ่งลงสู่หายนะ แล้วเมื่อไหร่จะได้ขึ้นจากหุบเหวนั้น อ.ธิดากล่าวในที่สุด

บทบรรยาย ยุทธการขอคืนพื้นที่ เมษา 53 ตอนที่ 1 (13 มี.ค. - 9 เม.ย. 53)

บทบรรยาย ยุทธการขอคืนพื้นที่ เมษา 53 ตอนที่ 1

(เหตุการณ์ 13 มีนาคม 2553 ถึง 9 เมษายน 2553)

          การได้ขึ้นครองอำนาจของรัฐบาลอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ในปลายปี 2551 โดยวิธีการตั้งรัฐบาลในค่ายทหาร และใช้วิธีการปล้นเอาส.ส.จำนวนหนึ่งจากพรรคพลังประชาชน จนได้เป็นเสียงข้างมากแทนที่พรรคพลังประชาชนซึ่งเป็นรัฐบาลในขณะนั้น ได้สร้างความเจ็บปวดให้กับประชาชนที่ได้เลือกรัฐบาลของตัวเอง การขึ้นครองอำนาจของรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ ซึ่งไม่ได้เป็นไปตามเจตจำนงตามระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยนั้น ได้สร้างความปวดร้าวให้กับประชาชนผู้รักในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข และได้เรียกร้องให้รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ยุบสภาแล้วลาออกเพื่อจัดการเลือกตั้งใหม่

ท่ามกลางการยกระดับการต่อสู้ของกลุ่มนปช. ในปี 2552 แม้ว่าจะต้องถูกปราบปรามไปในระดับหนึ่งในเหตุการณ์สงกรานต์เลือดในเดือนเมษายน 2552 แต่ก็ยังมุ่งมั่นในการที่จะทวงอำนาจประชาชนคืนมา จากนั้นนปช. จึงได้จัดประชุมใหญ่เพื่อกำหนดแนวทางยุทธศาสตร์และยุทธวิธี และเปิดโรงเรียนการเมืองตั้งแต่ปลายปี 2552 มาจนถึงต้นปี 2553 และมีการพิจารณาแล้วว่าสมควรแก่เวลาที่ประชาชนจะต้องทวงอำนาจของประชาชนกลับคืนมา โดยใช้วิธีสงบสันติและไม่คิดที่จะใช้ความรุนแรง ดังนั้น คำขวัญของการต่อสู้ครั้งนี้จึงได้ถูกกำหนดขึ้นมาว่า  "ยุบสภา...คืนอำนาจให้กับประชาชน"

13 มีนาคม 2553 เป็นการนัดหมายการชุมนุมทั้งในกรุงเทพมหานครและการเคลื่อนขบวนจากภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วประเทศ สำหรับกรุงเทพมหานครได้เริ่มการรวมพลที่อนุสาวรีย์ปราบกบฎ หลักสี่ จากนั้นขบวนประชาชนผู้ชุมนุมนปช. ได้เคลื่อนพลเข้ากรุงเทพฯ เหมือนสายน้ำสีแดง มีการตั้งเวทีที่สะพานผ่านฟ้าฯ และเต๊นท์ผู้ชุมนุมจากสี่แยกคอกวัวไปถึงราชดำเนินนอกจนถึงลานพระบรมรูปทรงม้าและวัดเบญจมบพิตร

16 มีนาคม 2553 กลุ่มผู้ชุมนุมนปช. ก็ได้คิดกิจกรรมเพื่อเป็นการสร้างกระแสการต่อสู้เชิงสัญลักษณ์ เพื่อเป็นการส่งสารไปยังรัฐบาลอำมาตย์ด้วยการระดมเลือดไปเทยังทำเนียบรัฐบาลและพรรคประชาธิปัตย์ โดยเริ่มเจาะเลือดตั้งแต่เวลา 08.30 น. บนเวทีสะพานผ่านฟ้าลีลาศ นำโดย นายวีระ มุสิกพงศ์ ประธานกลุ่มเสื้อแดง ตามด้วยนายจตุพร พรหมพันธุ์, นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ, นพ.เหวง โตจิราการ, นายก่อแก้ว พิกุลทอง ตามด้วยผู้ชุมนุมอาสาสมัครคนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีบรรดา ส.ส. พรรคเพื่อไทยร่วมเจาะเลือดสมทบกับกลุ่มเสื้อแดงด้วย ในช่วงบ่ายแกนนำนปช. นำกลุ่มผู้ชุมนุมไปยังทำเนียบรัฐบาล เริ่มจากประตู 3 วนไปจนครบทั้ง 5 ประตู โดยก่อนเทเลือดมีหมอพราหมณ์สวดทำพิธีทุกประตู จากนั้นเวลา 16.50 น. กลุ่มเสื้อแดงเทเลือด 3 แกลลอน เทราดประตู 4 ทำเนียบ แล้วไปเทที่ประตู 1 โดยมีนายจตุพรและนายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท แกนนำนปช.เป็นผู้ทำการเท ท่ามกลางการรักษาความปลอดภัยของทหารที่มีการปิดกั้นรั้วลวดหนามมิดชิด เพื่อป้องกันการบุกเข้าทำเนียบ นายณัฐวุฒิกล่าวผ่านเครื่องขยายเสียงว่า

"เราไม่ประสงค์จะบุกยึดทำเนียบ เรามาในฐานะชาวไพร่ เพราะลูกหลานทหาร ตำรวจ เป็นลูกหลานไพร่เหมือนกัน เรามาทำพิธีเพื่อสาปแช่งรัฐบาลอำมาตย์และพวกที่ได้อำนาจจากรัฐมาโดยมิชอบ เราจะไม่สาดรุนแรง แต่จะราดลงพื้นปฐพี ให้พระแม่ธรณีรู้ว่าเลือดนี้คือเลือดของชาวไพร่"

18.30 น. ของวันนั้นกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.หลายพันคน นำโดยนายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ, นายวิภูแถลง, นพ.เหวง และนายอริสมันต์ เคลื่อนขบวนมาถึงถนนเศรษฐศิริ ตำรวจใช้เครื่องขยายเสียงเจรจาเพื่อส่งตัวแทนเข้ามาบริเวณหน้าที่ทำการพรรคประชาธิปัตย์เท่านั้น แต่ผู้ชุมนุมไม่ยินยอม ฝ่าแนวเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาประชิด จากนั้นพราหมณ์และนายวิภูแถลงนำคนเสื้อแดงขนแกลลอนเลือดกว่า 20 แกลลอน มาที่บริเวณหน้าที่ทำการพรรคประชาธิปัตย์ จากนั้นผู้ชุมนุมบางส่วนได้นำเลือดที่เตรียมไว้มาเททางเข้าพรรค, ใต้ถุน และต้นเสาของอาคารพรรค จากนั้นกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.ก็ได้เคลื่อนขบวนกลับไปยังพื้นที่ชุมนุมโดยสงบ

20 มีนาคม 2553 หลังการชุมนุมของกลุ่มนปช.ได้เริ่มขึ้นมาสักระยะบริเวณสะพานผ่านฟ้า ก็ได้มีแนวคิดที่จะเคลื่อนขบวนไปรอบ ๆ กรุงเทพฯ แบบดาวกระจาย เพื่อแสดงจุดยืนของการชุมนุมในครั้งนี้ พร้อมกับมีการระดมแจกสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ และเป็นการเชิญชวนคนกรุงเทพฯ เข้าชุมนุมกับกลุ่มนปช. การเคลื่อนพลของกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.ได้เริ่มขึ้นเมื่อเวลา 09.30 น. ของวันที่ 20 มีนาคม 2553 นำโดยนายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ, นายจตุพร พรหมพันธุ์ แกนนำนปช. โดยได้มีการตั้งขบวนบริเวณถนนหลานหลวง ประกอบด้วยรถบรรทุกเครื่องขยายเสียงกว่า 10 คัน พร้อมรถกระบะและรถจักรยานยนต์จำนวนมาก โดยในรถบรรทุกแต่ละคันจะมีแกนนำนปช. ประจำรถ โดยคันที่ 1 คือนายณัฐวุฒิ และคันที่ 10 ซึ่งเป็นคันสุดท้ายจะเป็นของนักวิชาการและพระสงฆ์ โดยแกนนำได้แจ้งผ่านเครื่องขยายเสียงให้กลุ่มผู้ชุมนุมเดินทางโดยสงบ ซึ่ง นพ.เหวง โตจิราการ หนึ่งในแกนนำนปช. บอกว่าจะใช้สูตร 3 ไม่ คือ ไม่โกรธ, ไม่ตอบโต้, ไม่รุนแรง และ 3 ส่ง คือส่งยิ้ม, ส่งความรัก และส่งความสุข การเคลื่อนพลของกลุ่มผู้ชุมนุมตลอดการเดินทางเป็นไปด้วยความเรียบร้อยและเป็นไปด้วยมิตรภาพ มีการโบกไม้โบกมือให้กำลังใจของประชาชนระหว่างทาง พร้อมกับการแสดงรอยยิ้มให้กันและกันทั่วกรุงเทพฯ รวมไปถึงพื้นที่ในย่านเขตเศรษฐกิจสำคัญอย่างสีลม ก็มีภาพการตอบรับของประชาชนที่ตอบรับการแรลลี่ของกลุ่มผู้ชุมนุมและให้กำลังใจจากผู้คน รวมถึงพนักงานของหน่วยงานและบริษัทต่าง ๆ บนตึกสูง มีการเตรียมน้ำดื่ม, อาหาร และรอยยิ้มให้กันและกันอย่างน่าชื่นชม และเนื่องจากขบวนที่ยาวมาก จึงมีการตกลงกันทำการแยกสาย ทำการแรลลี่ครั้งนี้เป็น 2 เส้นทาง ขณะที่นายวีระ มุสิกพงศ์ แกนนำนปช. ได้รับมอบหมายให้อยู่เฝ้าเวทีชุมนุมใหญ่ โดยมีการปราศรัยเรียกร้องให้ผู้ชุมนุมเคลื่อนขบวนอย่างสันติ

27 มีนาคม 2553 หนทางการต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตยของกลุ่มนปช.ที่ยืนหยัดด้วยสันติ ซึ่งเป็นไปตามสิทธิตามรัฐธรรมนูญทุกฉบับอย่างชัดเจนมาโดยตลอด ห้วงเวลาของการเริ่มชุมนุมที่เริ่มต้นตั้งแต่เดือนมีนาคม 2553 นั้น กลับเป็นฝ่ายรัฐบาลอภิสิทธิ์และทหารที่ได้ใช้กลอุบายหลากหลายวิธีในการหาทางที่จะทำลายสลายการชุมนุมและใช้ความรุนแรงปราบปรามประชาชนมาโดยตลอด ซึ่งหนึ่งในวิธีที่แสดงให้เห็นถึงความไม่เคารพความยุติธรรมและมนุษยชนของรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ หลังการเคลื่อนขบวนแบบดาวกระจายในวันที่ 20 มีนาคม 2553 ซึ่งได้ผลตอบรับจากประชาชนชาวกรุงเทพฯ เป็นอย่างดี ก็มีกระแสข่าวของการเคลื่อนขบวนแบบดาวกระจายอีกครั้ง แต่หลังจากมีการประเมินแล้วว่าอาจจะเป็นการสร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชนส่วนรวมมากเกินไปในการสัญจรไปมา และความสะดวกในด้านต่าง ๆ ของชาวกรุงเทพฯ แต่จะขอเปลี่ยนเป็นการเดินขบวนเพื่อเรียกร้องให้ทหารที่ทำการซ่องสุมกำลังและซ่อนตัวในพื้นที่วัดต่าง ๆ รอบพื้นที่ชุมนุมและส่วนราชการต่าง ๆ ออกจากสถานที่ต่าง ๆ ที่ซ่องสุมกำลังอยู่ ภาพที่ปรากฎตามหน้าสื่อมวลชนจึงเป็นภาพของกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.เดินไปสถานที่ต่าง ๆ เพื่อขอร้องและเชิญให้ทหารออกจากสถานที่ต่าง ๆ ที่มีการซ่องสุมกำลังทหารอยู่ เช่น วัดตรีทศเทพ, วัดมกุฎกษัตริยาราม, วัดแคนางเลิ้ง, วัดโสมนัสวรวิหาร, เขาดินวนา, สนามม้านางเลิ้ง และมหาวิทยาลัยวิทยาเขตพาณิชยการพระนคร ภาพของการแสดงความยินดีโบกไม้โบกมือให้กันระหว่างผู้ชุมนุมคนเสื้อแดงและทหารที่เคลื่อนตัวออกจากที่ซ่อนพร้อมอาวุธประจำกาย คงเป็นสิ่งที่บอกได้ถึงแนวทางการต่อสู้ในแบบสัติวิธีที่ผู้ชุมนุมกลุ่มนปช.ให้การยึดมั่นมาโดยตลอดการชุมนุมเรียกร้อง

แต่กลับมีการเขียนรายงานของเหตุการณ์นี้ไปในทางลบของผู้ชุมนุม โดยรายงานของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนที่ออกมาในปี 2556 นั้น กลับได้เขียนรายงานว่ากลุ่มผู้ชุมนุมนปช.นั้น ได้เคลื่อนขบวนเพื่อขับไล่เจ้าหน้าที่ทหารที่อยู่บริเวณวัดและสถานที่ต่าง ๆ โดยไม่ได้แยแสกับหลักฐานต่าง ๆ ทั้งภาพถ่าย, คลิปเหตุการณ์ที่แสดงหลักฐานชัดเจน และคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนกลับไม่มีความเห็นเชิงลบใด ๆ ต่อ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และ พ.ร.บ.ความมั่นคง ที่ทางรัฐบาลอภิสิทธิ์ได้ประกาศออกมา

3 เมษายน 2553 เมื่อกลุ่มผู้ชุมนุมนปช. ได้พิจารณาแล้วถึงความเหมาะสมในการยกระดับการชุมนุม เนื่องจากเห็นว่ารัฐบาลนายอภิสิทธิ์ไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ ต่อกระแสของประชาชนที่ชุมนุมเป็นจำนวนมาก ทั้งที่ข้อเรียกร้องของกลุ่มผู้ชุมนุมนั้นมีจุดยืนเพียงแค่ยุบสภาแล้วลาออก คืนอำนาจให้กับประชาชนเป็นผู้เลือกว่าต้องการใครมาทำหน้าที่ในการบริหารประเทศ ประกอบกับจำนวนผู้ชุมนุมที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จากคนในพื้นที่กรุงเทพฯ และต่างจังหวัด ทำให้พื้นที่ชุมนุมสะพานผ่านฟ้านั้นไม่สามารถรองรับได้ จึงมีมติเลือกพื้นที่ราชประสงค์ ซึ่งมีความสำคัญด้านยุทธศาสตร์ทางด้านเศรษฐกิจของประเทศ และกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.มองว่า พื้นที่ราชประสงค์นั้นเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ของการต่อสู้ของชนชั้นที่แตกต่าง เพราะในแถบพื้นที่นี้มีความสำคัญด้านเศรษฐกิจ และมีผู้คนที่มีความแตกต่างกันในด้านชนชั้นทางสังคม เป็นพื้นที่ที่รวบรวมเอาความหลากหลายในหลาย ๆ ด้านเข้าไว้ และบริเวณใกล้เคียงเป็นละแวกของคนจนเมืองอาศัยอยู่มากมาย สะดวกกับผู้ที่จะเดินทางมาชุมนุมที่มาจากด้านตะวันออก จึงเห็นชอบให้มีการเคลื่อนขบวนผู้ชุมนุมนปช. มาปักหลักชุมนุมยังบริเวณพื้นที่ราชประสงค์อีกหนึ่งเวที

โดยในวันเคลื่อนขบวนมราปักหลักบริเวณแยกราชประสงค์ ก็ได้มีภาพของกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.จำนวนมากกระจายกันอยู่เต็มบริเวณผิวจราจรตั้งแต่แยกประตูน้ำด้านหน้าศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิล์ด ต่อเนื่องไปจนถึงถนนราชดำริ และในระหว่างการเคลื่อนขบวนมาถึง พิธีกรบนเวทีก็ได้แจ้งให้กับผู้ชุมนุมว่าคืนนี้จะปักหลักชุมนุมข้ามคืนที่แยกราชประสงค์ มีการปักหลักเป็นเวทีคู่ขนานกับเวทีสะพานผ่านฟ้าจนมาถึงช่วงหลังสงกรานต์ 2553 ก็ได้ย้ายผู้คนมาชุมนุมที่เดียว คือเวทีราชประสงค์เพียงเวทีเดียวจนถึง 19 พฤษภาคม 2553 ซึ่งเป็นวันสลายการชุมนุม ณ บริเวณราชประสงค์

7 เมษายน 2553 ท่ามกลางการเรียกร้องประชาธิปไตยจากรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จากเดือนมีนาคม ซึ่งเหตุการณ์เป็นไปด้วยความสงบและสันติวิธี มีการเจรจาระหว่างแกนนำและรัฐบาล โดยฝ่ายของนปช.เอง มีจุดยืนเพียงแค่รัฐบาลนายอภิสิทธิ์นั้นยุบสภาแล้วลาออกและให้มีการจัดการเลือกตั้งใหม่ แต่การเจรจานั้นต้องล้มเหลวเพราะรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ไม่ได้แยแสต่อข้อเรียกร้องของกลุ่มนปช. และการเจรจาครั้งนั้นล้มเหลวเพราะเป็นการพูดโชว์หน้าโทรทัศน์ของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หลังจากการเจรจาที่ล้มเหลว นายอภิสิทธิ์ก็ยังดำเนินการตามแผนทุกวิถีทางเพื่อจัดการปราบปรามผู้ชุมนุมนปช. จนนำมาสู่เหตุการณ์การปราบปรามประชาชนในวันที่ 10 เมษายน 2553

สถานการณ์ในเหตุการณ์วันที่ 10 เมษายนนั้น มีมูลเหตุของเหตุการณ์และลำดับความรุนแรงมาโดยลำดับจากวันที่ 7 เมษายน 2553 ซึ่งรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ได้มีการประกาศ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน โดยอ้างว่าได้มีผู้ชุมนุมบางส่วนของกลุ่มนปช. ได้บุกรุกเข้าไปในรัฐสภา ซึ่งมูลเหตุที่แท้จริงนั้นเกิดจากการที่ผู้ชุมนุมที่ปราศรัยด้านหน้าประตูรัฐสภาพนั้นได้ถูกขว้างกระป๋อง, ระเบิดเพลิง ใส่ผู้ชุมนุม และปลุกเร้าให้ผู้ชุมนุมนั้นเข้าไปในรัฐสภา และเป็นการเข้าไปเพียงเพื่อหาคำตอบจากนายสุเทพ เทือกสุบรรณ สิ่งที่ผู้ชุมนุมได้พบเห็นคือ การ์ดส.ส.และเจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งถืออาวุธสงครามคุ้มกันนายสุเทพปืนกำแพงรั้วรัฐสภาเพื่อขึ้นเฮลิคอปเตอร์ออกไป

ขอบคุณภาพจากมติชน

หลังเหตุการณ์ กลุ่มผู้ชุมนุมนปช.ก็ได้ออกจากรั้วรัฐสภาอย่างสงบไร้ความรุนแรงใด ๆ ทั้งสิ้น ต่อมากลุ่มผู้ชุมนุมนปช.ก็ได้เคลื่อนไปยังสถานีดาวเทียมไทยคม เพราะว่ารัฐบาลนายอภิสิทธิ์นั้นได้สั่งการให้เจ้าหน้าที่ทหารเข้าไปยึดและตัดสัญญาณการออกอากาศของสถานี PEOPLE CHANNEL นับเป็นการลิดรอนสิทธิเสรีภาพการรับรู้ข่าวสารของประชาชน รวมถึงสั่งการให้ปิดสถานีวิทยุชุมชน จนเป็นเหตุของการเคลื่อนกำลังของกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.ไปที่สถานีดาวเทียมไทยคม และนี่คือมูลเหตุเพียงอย่างเดียวที่รัฐบาลอภิสิทธิ์ดได้ใช้ในการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินที่มีความร้ายแรงในเขตพื้นที่กรุงเทพฯ-ปริมณฑลและจังหวัดใกล้เคียง โดยอาศัยอำนาจตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และ ศอ.รส. ถูกยกระดับไปเป็น ศอฉ. เพื่อใช้เป็นความชอบธรรมในการอยู่ในอำนาจต่อไป

หลังการประกาศใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน นายสาธิต วงศ์หนองเตย ได้ให้สัมภาษณ์ว่ารัฐบาลจะดำเนินการเคลียร์พื้นที่บริเวณสี่แยกราชประสงค์, ปิด PEOPLE CHANNEL, จับกุมแกนนำนปช. และเพิ่มมาตรการเข้มข้นป้องกันการก่อวินาศกรรม

หลังการประกาศ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ในเช้าวันต่อมาคือวันที่ 8 เมษายน 2553 ก็ได้มีการออกหมายจับแกนนำนปช. ที่นำมวลชนไปบุกรัฐสภา 7 คน และต่อมาก็ได้ออกหมายจับแกนนำเพิ่มเติมอีก 7 คน และ ศอฉ.ยังสามารถตัดสัญญาณสถานีโทรทัศน์ PEOPLE CHANNEL ซึ่งเป็นสื่อเพียงช่องทางเดียวที่เหลืออยู่สำหรับให้ประชาชนได้รับรู้ความจริงในเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นจากการชุมนุมของกลุ่มนปช.

ผลพวงจากการประกาศพ.ร.ก.ฉุกเฉิน การยกระดับให้ศูนย์อำนวยความสงบเรียกร้อยหรือ ศอ.รส. เป็นศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน หรือ ศอฉ. โดยมีนายสุเทพ เทือกสุบรรณ เป็นผู้อำนวยการ ดำเนินงานด้วยงบประมาณถึง 3,700 ล้านบาท และดำเนินงาน 2 เดือน พบว่าใช้งบประมาณไปกว่า 5,000 ล้านบาท และได้ตัดกำลังทหารเพื่อเข้าร่วมภารกิจครั้งนี้ถึง 54,000 นาย ซึ่งประกอบไปด้วยทหารจากกองพลต่าง ๆ ดังต่อไปนี้

          1. พล.1 รอ. จำนวน 21 ร้อย.รส. โดยมีทหารจาก มทบ.11 จากกองทัพภาคที่ 3 เข้าร่วมจำนวน 11 ร้อย.รส. ควบคุมพื้นที่แยกจปร. แยกเทวกรรม ไปยังสะพานมัฆวานรังสรรค์ และรักษาแนวที่บริเวณเชิงสะพานชมัยมรุเชฐ

          2. พล.ร.2 รอ. จำนวน 14 ร้อย.รส. โดยมี พล.ร.9 จำนวน 10 ร้อย.รส. และพล.ม. 2 รอ. จำนวน 1 ร้อย.รส. ขึ้นควบคุมททางยุทธการกับ พล.ร.2 รอ. ควบคุมพื้นที่แยกคอกวัวไปจนถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย และจากรายงานข่าวพบว่ามีการนำรถบัส รถน้ำ และรถจี๊บที่ใช้ในราชการของกองทัพมาจอดขวางทางขึ้นสะพานปิ่นเกล้าจากฝั่งธนบุรี ระบุได้ว่า ร.29 พัน 1 และทหารราว 5-6 กองร้อยจาก (เป็นหน่วยในสังกัดของ พล.ร.9)  บนถนนอรุณอัมรินทร์ ทางที่จะมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลศิริราช ซึ่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียง จึงคาดเดาได้ว่าน่าจะมาจาก ร.29 พัน 1 เช่นกัน

          3. ทหารจากทางด้านสะพานพระราม 8

          4. นปอ. จำนวน 18 ร้อย.รส. ควบคุมพื้นที่แยกการเรือน, แยกอู่ทอง, แยกวังแดง, แยกวัดเบญจมบพิตร, แยกอุทัย, แยกเสาวนีย์, แยกเทวกรรม

          5. นปพ.ทบ. จัดชุดปฏิบัติการพิเศษ ปฏิบัติภารกิจร่วมกับหน่วยบินเฉพาะกิจ ศอฉ. ในการตรวจการและการใช้แก๊สน้ำตาทางอากาศ เพื่อสนับสนุนภารกิจของ ทภ.1/กกส.รส.ทภ.1 บริเวณพื้นที่ชุในุมตามขั้นตอนของกฎการใช้กำลัง

          6. สยก.ศอฉ. และ สกร.ศอฉ. จัดชุดปจว.ทางอากาศปฏิบัติภารกิจโปรยเอกสารคำชี้แจงของศอฉ. สร้างความเข้าใจที่ถูกต้องแก่กลุ่มผู้ชุมนุม

การประกาศพ.ร.ก.ฉุกเฉินร้ายแรงฉบับนี้ ทำให้แสดงถึงเจตนาของรัฐบาลที่จะใช้ความรุนแรงสูงสุดปราบปรามประชาชนอย่างไร้เหตุผลพอสมควร เพราะยังไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงใด ๆ เกิดขึ้นในเวลานั้น  การเข้าไปในรัฐสภาของกลุ่มผู้ชุมนุมนปช.จำนวนหนึ่ง ก็ไม่มีเรื่องความรุนแรงใด  ๆ นอกจากนี้ประชาชนยังได้ขาดความเชื่อมั่นต่อองค์กรอิสระหลายองค์กร โดยเฉพาะคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนที่ละเลยที่แสดงบทบาทคัดค้านอำนาจรัฐที่ประกาศพระราชบัญญัติความมั่นคงตั้งแต่ 9 มีนาคม และกรณี 7 เมษายน 2553 คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนก็ไม่มีปฏิกิริรยาใด ๆ ต่อการออกพ.ร.บ.และพ.ร.ก.ที่รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ออกมาในขณะเหตุการณ์นั้น มีเพียงคำพูดที่ออกมาจากปากประธานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนเพียงสั้น ๆ ที่บอกว่ายังงง ๆ อยู่ เมื่อถูกถามว่าทำไมไม่คัดค้านพ.ร.บ.ความมั่นคงและพ.ร.ก.ฉุกเฉิน นี่คือข้อแก้ตัวที่ต่อมาภายหลังก็ได้เห็นถึงความไม่ยุติธรรมและความลำเอียงกับกลุ่มผู้ชุมนุมนปช. กับรายงานของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติที่ชื่อว่า รายงานผลการตรวจสอบเพื่อมีข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย กรณีเหตุการณ์สลายการชุมนุมของกลุ่มนปช. ระหว่างวันที่ 12 มีนาคม 2553 ถึงวันที่ 19 พฤษภาคม 2553 ซึ่งถือว่าเป็นจุดยืนและทัศนคติของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนชุดนี้ ซึ่งได้มาจากการสรรหาตามรัฐธรรมนูญ 2550 เน้นการกล่าวหาว่าผู้ชุมนุมใช้ความรุนแรง มีชายชุดดำ รัฐบาลจึงมีความชอบธรรมในการใช้กำลังปราบปราม เป็นการปกป้องรัฐบาล เป็นทัศนะที่อคติ เลือกข้างฝ่ายการเมืองอย่างชัดเจน จนนำมาสู่การวิพากษ์วิจารณ์กันในวงกว้างตามมาต่อรายงานฉบับนี้

การต่อสู้ของกลุ่มนปช.นั้น แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้แบบสันติวิธี ไม่ใช้ความรุนแรงใด ๆ ดังจะเห็นได้จากกรณีของการรับข่าวสารว่ามีทหารได้มีการแทรกแซงเข้าไปซ่อนตัวของเจ้าหน้าที่ทหาร และซุกซ่อนอาวุธตามวัดและสถานที่ราชการต่าง ๆ ในรอบ ๆ บริเวณพื้นที่ชุมนุม และได้มีการขอเข้าไปตรวจค้นจากคนเสื้อแดง ซึ่งนำโดยนพ.เหวง โตจิราการ และก็ได้มีการขัดขวางการเข้าไปขอตรวจค้นจากเจ้าหน้าที่ หลังศอฉ.ได้ทำการตัดสัญญาณสถานีโทรทัศน์  PEOPLE CHANNEL ได้สำเร็จและส่งทหารเข้าควบคุมสถานีไทยคมที่ลาดหลุมแก้ว ปทุมธานี

9 เมษายน 2553 แกนนำนปช. มีมติให้เคลื่อนขบวนนปช.นับหมื่นคน เพื่อไปยังสถานีดาวเทียมไทยคมที่ลาดหลุมแก้ว ตลอดทางการเคลื่อนขบวนก็ได้มีการสกัดกั้นจากกองกำลังทหารเป็นระยะ และมีการสกัดกั้นทุกรูปแบบ รวมไปถึงการซุกซ่อนอาวุธสงครามร้ายแรงเพื่อสกัดกั้นการเคลื่อนขบวนของกลุ่มนปช. และมีภาพของการยึดอาวุธสงครามจำนวนมากจากทหารที่ซุกซ่อนเอาไว้ในรถ แต่กลุ่มนปช. ซึ่งสามารถยึดอาวุธจากทหารเป็นจำนวนมาก ซึ่งอาวุธปืนที่ถูกยืดนั้นเป็นปืนแบบสไนเปอร์ด้วย เป็นการยืนยันว่ารัฐบาลจงใจที่ใช้พลซุ่มยิงเพื่อปราบปรามประชาชน ในภายหลังเมื่อได้มีการส่งมอบคืนอาวุธที่ยึดมาทั้งหมดให้ทหาร เพื่อเป็นการยืนยันในแนวทางต่อสู้แบบสันติ ไม่ใช้ความรุนแรง

กลุ่มนปช.ได้เคลื่อนขบวนไปจนถึงสถานีดาวเทียมไทยคมลาดหลุมแก้ว และได้ปรากฎภาพคนเสื้อแดงร่วมหนึ่งหมื่นคน ล้อมทหารที่ควบคุมสถานีดาวเทียมเอาไว้ ทหารมีการใช้แก๊สน้ำตาอย่างหนัก แต่ก็ไม่สามารถทำให้ขบวนกลุ่มผู้ชุมนุมต้องถอยร่นแต่อย่างใด และไม่นานกลุ่มผู้ชุมนุมก็สามารถฝ่าการสกัดกั้นของทหารจนสามารถผลักดันทหารออกจากสถานีดาวเทียมไทยคมได้สำเร็จ โดยทหารยอมแพ้พร้อมมอบอาวุธให้กับกลุ่มผู้ชุมนุม จากนั้นกลุ่มผู้ชุมนุมก็มีการแสดงความดีใจโห่ร้องยืนต้อนรับจับมือเป็นกำลังใจให้ทหาร เป็นภาพที่ปรากฎขึ้นแทนความตึงเครียดของในช่วงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น และนั่นเป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้แบบสันติของกลุ่มนปช. ที่ได้ยึดมั่นมาโดยตลอดของการเรียกร้องประชาธิปไตย จากนั้นมีการนำอาวุธที่ยึดมาได้จากทหารเพื่อนำมาแสดงให้สื่อมวลชนได้บันทึกภาพ ก่อนที่จะส่งมอบให้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นผู้รับไว้

ต่อมาในตอนเย็น ฝ่ายนปช.ได้สลายการชุมนุมที่ลาดหลุมแก้วก่อนที่กำลังหลักของ พล.ร2.รอ. จะกลับเข้ายึดคืนในช่วงค่ำ เหตุการณ์ที่ลาดหลุมแก้วนั้นเป็นเหตุการณ์ที่ทางศอฉ.ภายใต้การนำของรัฐบาลอภิสิทธิ์และทหาร มองว่ารู้สึกเสียเกียรติเป็นอย่างมาก เพราะทหารหลายพันคนต้องยินยอมให้กลุ่มผู้ชุมนุมนปช.มือเปล่าปลดอาวุธ โล่ และกระบอง ยอมแพ้ และถูกไล่ต้อนเดินแถวออกสู่ทุ่งนาอย่างหมดสภาพ และด้วยความรู้สึกนี้ เป็นความรู้สึกที่ผิดพลาดโดยสิ้นเชิง เพราะการที่ทหารยินยอมปลดอาวุธแต่โดยดีนั้น นับเป็นเกียรติยศและศักดิ์ศรีของชายชาติทหารที่ไม่ต้องการปราบปรามประชาชนมือเปล่า และนี่จะเป็นมูลเหตุสำคัญของ "ปฏิบัติการขอคืนพื้นที่" เพื่อกู้ศักดิ์ศรีคืนมา จนทำให้เกิดเหตุกาณ์ 10 เมษายน 2553 ขึ้น